13077 resultaten.
sporen van een heilige (5)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 470 Monte Subasio
in verwondering
loop ik over het
dak van Umbrië
beleef m’n eigen
nietigheid in de
holte van een
krater
tast in de schoot
van moeder aarde
naar de grond van
mijn kleine
bestaan…
Vandaag zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 558 Vandaag zijn
de hemelpoorten open
om de ziel te ontvangen
die mij zo lief is
twintig lentes maar
en ik overmand door
een zee van tranen
die ik gaf aan de wind
nu schenk ik je
aan Moeder Aarde
en huis je voor altijd
in mijn hart
mijn kind…
In de stilte van de zon
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 196 Loom wordt elke stap gezet
natte tong over gebarsten lippen
moeder aarde kreunt, krijgt het te verduren
verlangend naar de koelte van witte wolkenmuren.
Een druppel water verdampt op het tipje van m'n tong
De aarde verschroeit in de stilte van de zon.…
verwarring
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 842 met de snelheid
van een gedachte
vlieg ik
van planeet
naar planeet
moeder aarde
vader zon
laat mij terugkomen
naar waar
alles begon.…
Adembenemend
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 174 omarmd door de mist
ontwaakt de wereld
in al haar schoonheid
wiens geheimen goed
bewaard zijn gebleven
in de schoot van moeder aarde
die zich ontpopt
vanuit haar cocon en wegvliegt
als 'n beeldschone vlinder…
Boomoffer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 Na jaren dienstbetoon
aan moeder aarde
Verstrengeld met haar foliagebroeders
Verbond van onbespoten nestenhoeders
Die wijdvertakt in 't
voorjaar dochters baarde
Vereenzaamd tot verweduwde
vrouw Holle
Geofferd na een veiligheidscontrole…
Opgeraapt geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Mijn perspectief tussen het roestblad
is een droomhuis aan de bosrand
onderweg opgeraapt in de herfst
Rijke kleuren in de zon strelen
de houten huidschilfers
van moeder aarde
en ik wandel voorbij
even hier
te gast…
Ze Smelten de Staven!
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 564 Het is een groot gevaar voor moeder aarde:
een meltdown in een kernreactorvat.
Maar nu Japan er eentje heeft gehad,
meldt men emotieloos de stralingswaarde.
De boel ontploft, het water lekt in zee.
Je leest het allemaal… op bladzij twee.…
Boos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 128 De goden in Maleisie zijn kwaad
Je kunt daar als toerist wel naakt poseren
En op een berg die mensen daar vereren
Maar dan gaat Moeder Aarde uit haar plaat
In Groningen kan men hier wat van leren;
Voorlopig even niemand uit de kleren.…
Aankondiging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 gelijk ’n periscoop
baan jij je een weg
door moeder aarde
opzoek naar daar
waar je gekust
zult worden door
haar stralende
lippen
op je aller hardst
blaas je de lente aan
het orkest
volgt vanzelf…
opwarming
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 154 die onheilsboodschap moet je niet geloven
want die is fake, zal thierry ons bewijzen
die allesweter moeten wij dus prijzen
niet hup oranje maar baudetje boven
het Heil van poetin’s ezel en zijn bende
behoedt ons Moeder Aarde voor ellende…
De wind en de liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 202 Zacht zucht de fluister van de wind
over moeder aarde
het stormt niet
maar een warme glans
van liefde
bouwt bruggen en kastelen
vriendschap
straalt van noord oost naar zuid west
ze vangt het op met beide handen
haar voeten dansen vrede
ze wil dat verder dan over de horizon
fluisteren tot waar
nu nog de bomen kaal van tak
in de wortels…
Witte Zachte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 692 Witte zachte
blauwe Hemel
op Aarde
Blanke
schoonheid
maagdelijk
beroerd
betreden
Glad
gerimpeld
in de Wind
Striemen
van de Helm
Huid van
Moeder Aarde
Stort me op
haar
Ontvang mijn tranen
Ontvang mijn vuur
Ontvang mijn liefde…
Van een deugzaam man.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 719 Hier lig ik in mijns moeders schoot
Een vriend der vromen totter dood.
Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom.
Ik bidde (op zo goed weerom)
Dat men mij daarmee niet en kwel.
Het zwijgen past de doden wel.
-----------------------------------
mijns moeders schoot - moeder aarde
op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…
doodlopend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 zie
de delvers huiswaarts keren
blikken op oneindig
de één heeft zichzelf begraven
de ander
de ander
moeder aarde is bewogen
met open armen
laat ze zich getroosten
en ziet
de delvers
huiswaarts keren…
PINGUIN OP ZIJN RETOUR
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 550 En stof dus voor een uitgebreid discours
Over een noodplan voor Moeder Aarde.
Verhuis gewoon, tracht ik ze voor te liegen.
Hoewel, zo’n beestje kan geen meter vliegen.…
Alleen de kerstboom blijft staan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 183 Zuur van regen dat op de aarde valt
gaat de dag over in de nacht
vermoeid en half gebroken sluiten we de ogen
droombeelden die samen komen
op het gefluister van de dood
soms lijkt moeder aarde het toneel
waarin eenieder een rol moet spelen
alleen de kerstboom blijft staan
door de eeuwen heen wit als sneeuw
van vrede dat daalt als een…
Natuurgelaat
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 344 een bloemenwijsje uit vroegere tijden
beademt een melodie van buiten
de schaduw volgt getrouw Moeder Aarde
bergt diep in haar schoot eigen innigheid
de oude natuur vergeet niets
(ook niet de vergeet-mij-nietjes)
alles zal door ‘t levenslicht verder groeien en bloeien
dat zich in haar voltrekt
door eigen aard op de oude wijze
Moeder Aarde…
Nieuwe Aarde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 285 Hij is de
grote broer van onze Moeder Aarde.
Hij draait om een Zon, net als wij.
Dit geeft hoop. Hoop voor de toekomst.
We kunnen gaan verhuizen. Zodra we onze
Moeder Aarde volledig hebben verstikt,
gaan we bij Oom Kepler logeren.
De wezens die daar wonen, die zijn toch vast veel
beter dan wij. Die rijden vast geen auto.…
Parel in een oester
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.921 Als een juweel van onschatbare waarde
heb ik je gelegd in de schoot van moeder aarde
Als een schaapje klein en teer
ben je nu veilig in de kudde van de heer.…
Eco-logica
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.679 Wij putten immers Moeder Aarde uit
Zolang wij hier ons welvaartspeil verhogen.
Toch schijnt het ons alleen te kunnen boeien
Hoeveel wij economisch kunnen groeien.…
Volle Maan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 72 Maan en aarde zijn verbonden
in een eeuwigdurende wals.
Als planeten praten konden
reikte Moeder Aarde haar hals:
“Leve de Maan die niet voor de duisternis zwicht.”…
Mare
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 163 op het eerste gezicht
is het gelaat gespannen
slaat het nieuws een gat
hersenen draaien overuren
balancerend op flinterdun koord
meestert de onzekerheid
putten we elan uit Moeder Aarde
waaruit de Lente ontspringt
en niets is wat het lijkt…
Fier
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 113 te midden van een berg dode woorden
groeit er ééntje naar de hemel
fragiel doch teder ontstijgt zij
Moeder Aarde
wiegend in de armen van de wind
voorzichtig ontluikende kleuren
gevoed door zonlicht
draagt ze haar naam vol trots…
21 jaar geleden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 166 ze dekt hem toe
en kust het voorhoofd
van haar geliefde zoon
voor de laatste keer
voordat hij rusten zal
in de schoot
van Moeder-aarde
onschuldig
net als al die anderen
die bij Srebrenica
het leven lieten
in gedachten kust ze hem
nog één allerlaatste keer…
Moeder Aarde
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.348 En dan te bedenken dat die gevangenen,
zowel als die functionaris thuishoren op
dezelfde 'Moeder aard'?…
GEDONDER IN DE GLAZEN
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 1.065 Daar weet men als het bed weer staat te beven,
dat Moeder Aarde gas heeft moeten geven.…
Otorongo
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 646 de natuur sierde mij
met ronde zwarte vlekken
mijn territoor bescherm ik
krabkrassen zijn mijn merk
lenig beweeg ik mij
door nevelwoud en water
mijn prooi vervolg ik
spring, met dodelijke klauw
de dood brengt leven
moeder aarde geeft en neemt…
Bang!
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 825 Kwam ik thuis - vermoeide ledematen -
Bleek moeder aarde helemaal intact
Ze was niet door een proefneming verzwakt
De nachtelijke hemel droeg geen gaten
Ik was not amused: de oerknal hield zich koest
Zodat er snel een vers geschreven moest…
Als ooit...
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.245 Als ooit de vogels niet meer vliegen
En wind de bomen niet meer doet wiegen
Als ooit moeder aarde zal verdwijnen
En de zon niet meer wil schijnen
Als ooit de zeeën verdrogen tot woestijn
En er geheel geen liefde meer zal zijn
Dan pas, lieverd, moet je weten
Dan pas zal ik jou kunnen vergeten…