13088 resultaten.
slagaardelijke bloeding
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 259 oliegolven die de zee bedekken
de zo zeewaardige en aardige
vissen en vogels nekken
land moeras en stranden vervuilen
als aanklagende gedenkzuilen
ondertussen blijft
moeder aarde lekken
in slagaardelijke bloeding
haar levenssappen
ter nagedachtenis hoe wij...…
Midwintergeest
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 De prikkel in mijn
zenuwbaan geknepen,
doorlaat de winterkou
en nevel gauw gevroren,
als woorden in mijn hoofd
Vernieuwing zichtbaar
aangebracht
Een engel doorstroomt
mijn nageslacht
en in verwaterd
aangezicht, bespiegel ik
bekoring
uit: "Het lied van de wachters van Moeder Aarde", 2008…
Leo Vroman
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 404 Vandaag keer je terug,
tot de stof van moeder aarde.
Morgen stijg je op als een phoenix,
uit de brandende spaanders
van je gedachten.
Morgen zal jouw bloed,
door vele harten stromen,
want dichters sterven wel,
maar nooit voorgoed.…
Je herfst in roodgeel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 327 je herfst in roodgeel
nazomert loom
het groen werd jou
door kou teveel
glooit tapijt
op moeder aarde
beschermt de wortels die
hun voedsel daar vergaarden
kleurt de oogst
van dit seizoen en met
jouw vruchten zullen wij
het deze winter moeten doen…
Jij vrouw
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 Jij
een vrouw
om de hoek
uit het internet
Ik
een man
andere hoek
in het verlangen
Je raakt me
Ik verzacht
ik zwem
in mijn tranen
Van mijn hart
Zak in mijn voeten
In Moeder Aarde
Adem in de wind
Van de Zee
Avond frisheid
Zang van de vogel
trilt in mijn oren
Vrede in rust
in mezelf
in haar Aarde
in verbinding…
blijvende waarde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 559 in mijn dorp
van zure
druiven
zoekt men
de blanke pit
onder de zoete
blauwen,
die doorgaans
slechts in een
gerimpelde
oude zit
op de kale
bank rond
de oude olm
sterft hij
en valt op
moeder aarde,
deze gerijpte
mens met
zijn blijvende
waarde…
Clouds
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 339 Waar ik nooit aan heb gedacht
Wat kan, wat je niet verwacht
Violet paars en aubergine kleuren pracht
Het kwam diep uit het binnenste van moeder Aarde
Ver naar hier gedragen door de lucht
Met veel gedonder en gezucht
Te laat en doodop
De zonsondergang bijzonder
Met dank aan IJsland
Was ik daar maar gestrand.…
Vader Tijd & Moeder Aarde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 223 Vader Tijd is de weg kwijt,
niet zo vreemd als je bedenkt
dat de mens het nodig vindt,
een Zomer,- en Wintertijd klok
in te stellen,
en Moeder Aarde is het geheel
met hem eens,
ze laat dit merken door haar
grondvesten te laten schudden,
haar water te laten overvloeien
en niemand wordt wakker!…
Moeder Aarde en de liefde
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 235 aarde glimlacht
ze luistert
zingt een minnedicht…
Moeder Aarde en de mens
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 303 de liefde kwam
met de noord de oost de west
en de zuidelijke wind
over Moeder Aarde
de zonnestralen schonken
warme glimlachjes van geluk
met de regen kwamen tranen
want wie huilt nu
wel eens niet
moet de schepper van dit
aardse dal gedacht hebben
we wandelen over kronkelige paden
soms zijn ze bedekt met
keien of zitten er kuilen
verscholen…
winternacht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.580 zie haar stappen
in het wit
maagdelijk vlies
van moeder aarde
zal zij snappen
hoe het zit
ondraaglijk verlies
van grote waarde
streel haar voeten
koud als ijs
bevroren door
gebrek aan aandacht
ik zal boeten
verdiende prijs
volg haar spoor
tot waar de maan wacht…
Heide
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Heide
Rood bruine huid van
Moeder Aarde
Stekelig zacht
Nodigt uit
tot rust
tot liggen
tot koesteren
tot gestreeld worden
Diep oerverlangen
Nooit voldoende
tot de dood
tot ik het mezelf geef
Tot ik het jou vraag
te geven aan mij
Zo
ik aan mezelf
In verbinding te zijn
met mij
met jou
Nu hier
Dan daar
op jouw heide…
achterblijven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 112 de aarde beefde
bergen spuwden vuur
regens van keien roffelden
men hoorde de
schrikwekkende galm
van de grenzeloze zee
onsterfelijke goden
wispelturige titanen
gruwelijk luide monsters
voerden hun strijd
verwoestend en hongerend
naar macht en wraak
verweesd bleef
Moeder Aarde achter in
een geblakerde wereld…
Kleialtaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 228 mensen verzamelen zich
om moeder aarde te danken
winden wervelen rond
van zuid, west, noord, naar oost
een buizerd vliegt zijn kringen
ziet met zijn scherpe ogen
hoe bloemen, bessen en vruchten
een kleialtaar versieren
in een licht briesje
vleugt adem van de grote geest…
Zwarte schaduw
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 327 aarde…
Lek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 320 Eerst hebben ze een omgekeerde trechter
En daarna 'n katheter geprobeerd
Nu wordt er weer chemie geïnjecteerd
Maar eigenlijk gaat het alleen maar slechter
Voor ons verblijf hier geldt 1 randvoorwaarde
'Wees welkom, maar don't fuck met Moeder Aarde.'
----
Het lukt BP maar niet om het olielek in de Mexicaanse Golf te dichten…
Vergaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 de kleur vervaagt dankzij
tegenlicht dat hem tegemoet treedt
een gedrongen gestalte dringt
zich op aan geest der tijd
volgezogen met levenselixer
vervolgt het figuur zijn weg
hem berooid achterlatend
reikend naar het schijnsel
dat zich laat overschaduwen
door duisternis waaraan
hij zich gewillig overgeeft
kust Moeder Aarde hem liefdevol…
Van oersprong
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 Als een dolfijn die denkt
een kat te zijn met negen levens
sprong zij in het diepe water
Poseidon hier kom ik
Neptunus daar ben ik
hoe meer zee hoe meer min
Moeder Aarde vaarwel
Vader Zee ontvang mij
ik ga weer naar de bron
vanwaar we kwamen
daar wacht ik
ooit keert iedereen terug…
als een oude boom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 Als een oude boom
zo wil ik worden
Vol met knoesten,
littekens van afgebroken takken
Een schuilplaats biedend,
aan rondtrekkende vogels
Een veilig nest,
voor hen die rust nodig hebben om te broeden
Ik laat de stormen over mij heen komen,
maar groei door
Met mijn stevige wortels,
voed ik mij met alles wat moeder aarde in zich…
Eerste lentetekenen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 63 Nog schuilt de zon
in haar wolkenbed
nevels langs de horizon
terwijl moeder aard
haar eerstelingen baart
in zachte kleur
over velden spreidt
knop uit blad ontsprongen
bij zacht geluid
van vibrerende tongen.…
Waardig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Laat de mensen maar
denken wat ze willen
Ik ben sterk, ik klauw
vuur van me af
adem warmte en licht
mijn hart in en uit
vruchtbaar verbonden
met moeder aarde
ik voed het leven
dat mij alles geeft
met druppels maan-
bloed, en ik open mij
voor wie waardig is
de Kracht kent: haar
door elke vezel vrij
laat stromen…
aard van het beestje
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 335 aard van het beestje
Moeder Aarde,
herinner mij
woordeloos te spreken
met dieren,
onze broeders,
levend en stervend als wij
alle beesten zie ik:
de wezens met bont,
wezens met vinnen,
gevederden, vierpotigen,
de kruipende wezens
ik voel hun grootsheid
samen met hen
zing ik
het lied van de schepping
Titelgedicht…
muziek
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.114 Nog even wil ik luisteren
naar het lied van moeder Aarde.
Gedragen door de symfonie van het leven
spreid ik mijn vleugels en vlieg.
Ik kom thuis.…
Overzilverd glans
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 309 regentranen paraderen
strelend langs jouw wang
in de kille lentewind
heel bijzonder
net zoals toentertijd
dit daagt uit tussen wilde zanden
loop je weer door de regen
in de spiegel van nat
overzilverd glans
geen geweeklaag stijgt op
als de adem vrij en natuurlijk vloeit
op moeder aarde…
Melancholoe
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 166 als vurige symbolen
van een stervende zomer
vallen rode en goudgele bladeren
als een laatste glorieuze zonnebundel
in de richting van de winter
bracht de zomer opwinding
de herfst lijkt altijd
rust te brengen
het vallend blad
vormt een warm tapijt
voor al wat leeft, groeit en bloeit
onder moeder aarde
als een warme deken…
klokslag vier
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 164 zilverglans dons vleugelslag
dromerige oogopslag
was ik vrij als die vogel
hoog in de wolken zwevend
moeder aarde aan mijn voeten lag
zou ik beminnen ….jou
elk begin van een nieuwe zomerdag
vlinderzacht als een fluistering
van de wind
als een kus van de zon
met een warme glimlach
de kerkklok
slaat vier
en ik lees (de) wijzer…
Psychofossielen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 114 Verborgen in moeder aarde.
Uitgestorven leven.
Wegens onaangepast gedrag.
In onze ziel rusten ook fossielen.
Verdrongen angsten van vroeger.
Vastgeroeste gedachten.
Onaangepast aan onze leeftijd.
Fossielen zijn dood als stenen.
Psychofossielen zijn schijndood.
Opgraven wekt ze tot leven.
Maak ze niet wakker.…
Weide....
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 256 Hier
mag je grazen
het sappig gras
voor m´n voeten
Het hek
de weidepalen
waarlangs
prikkelend draad
Het is
als een brede straat
voor
het grazend vee
Schapen, koeien
paarden, geiten
om het even
Hier buigen
ze
naar moeder aarde
Overtuigd
van de waarde
de kop te buigen
Als ware het
omwille van
louter lijfsbehoud.…
Leven en dood
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 668 Maar voordat hij ter aarde stort
toont hij nog even zijn mooiste gezicht.
Het herfstblad in al zijn kleurenpracht!
Warmte
in een koude zonsopgang
omgeven door mist.
Mystiek,
misschien nog gevangen
door een web
vol met ochtenddauw.
Opgaand
in de natuur,
zijn resten overgeleverd
aan moeder aarde.…
Deze vlinder
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 971 Een stukje liefde
van Moeder Aarde
Het kleine beestje
in de grootste tuin
Zo vlieg jij rond,
mooi meisje.
Altijd op zoek
naar de mooiste bloem
Altijd overleven
in de grootste tuin
Zo fladder jij rond,
mooi meisje.
Zo kwetsbaar
zo klein
Sla je vleugels uit
in die grootste tuin
dat ben jij,
mooi meisje.…