Alle inzendingen over Mona

ogen een paar ogen ogen die kijken ogen die volgen die mij volgen die mij aankijken ik kijk terug kijk ze aan diep in de ziel dring ik door poel van gevoel spiegel van ziel vonk van de geest vensters van persoonlijkheid maar er blijft altijd iets van mysterie meer woorden zijn overbodig missen de essentie kijken, kijken…

ze verraadt niet, hoe ze het eigenlijk vindt om in de belangstelling te moeten staan misschien verafschuwt ze wel deze baan het blijft de vraag, wat ons eigenlijk bindt toch is ze mooi, ik hou van haar zachte huid die geen verval toont, van de vergane tijd al kan ik wel een beetje licht op haar kwijt voordat ik het landschap achter haar sluit…

er komt een einde aan de groei, 3B! want Monatoon gaat bliksemsnel vervelen. de vraag is dan of dat nog valt te helen want zij is voor den drommel niet gedwee zij droomt al van een tent om uit te vechten wie tot de top behoort of tot de knechten…

Al ben ik geen Venus, geen Mona Lisa geen fenomenale schilder of anderszins Ik ben ik, neem me zoals ik ben, met mijn gebreken, met mijn hart.…

laat de wind stil gaan liggen wanneer we het vlees van elkaar afschrapen niets meer gaat van mij naar jou naaktheid tot op het bot geen kracht meer geeft verberg regen in stenen de verwarring van gedichten in een lichaam dat zichzelf verdrinkt zwalkend door verlamming laat het stil zijn tot in het meest argeloze woord ik ben de…

En denkt u, ik word senior maar niks wijzer Van lezen in die Seniorenwijzer Dan hebt u iets teveel van Mona Keijzer ...Had zij haar toetje nu maar ingeslikt Nu heeft het kabinet voor haar beschikt...…

mossig groen en vochtige aarde dat leven doet jouw hand op de mijne de kinderen in de bladeren wervelwindje van leven een zomaar zondagmiddag en nu nu ze groot en bijna weg zijn vallen de bladeren weer slaat regen ongeduldig tegen hetzelfde raam van waar ik je lopen zag tevreden glimlach rond je mond even geheimzinnig als die van de Mona…

voelde me enigszins bedrogen opende pas na de film het slot en dan: weer een vervalste code van Da Vinci Mona Lisa is geen vrouw maar man!…

Mormel de veelvraat is pas verzadigd als niets meer overeind staat de kunst op de muren ziet hij niet interesseert hem niet zelfs de grote Mona Lisa op de zijkant steekt hij prakt hij en breekt hij in brokken en gruis zo houdt hij huis.…

Waarom droom je van Mona Lisa? Is er geen stroom daar? Vonkt het alleen, vaag ergens tussen jouw buik en jouw hoofd? Vonkt het ook bij haar? Hoop je?…

oog in oog met de Mona Lisa van de Lage Landen onder de zwarte sluier behoeder van het kroezend kapsel de melancholieke blik van Oopjen vrouw en moeder een mouche op de linkerslaap hoe licht is haar huid net onder de zijden zomerjapon steekt haar voetje uit het ongeboren leven in de bollende buik de Gouden Eeuw aan haar voeten…

Prachtgroen lichtloensende ogenblikken aan de andere kant van de bar Omlijstend de warrige haren een gezicht Mona Lisa gelijk, mysterieus Knieknikkend wankelde ik op je toe woordeloos nam ik je in mijn armen ‘k streek een pluk uit je warme snoet opkijkend naar me, toegevend, lachend Heftige zoenen, hevig omstrengeld, warmte mijn hart ging…

driehonderd jaar geleden ben ik ontwaakt en de schare bewonderaars heeft mij beroemd gemaakt mijn meester had mij snel vervaard' ik rust nu op linnen heel bedaard in drommen komen ze voorbij stappen naar voren en weer opzij lopen wat naar achter kijken schuin omhoog en ik berust zonder knipperend oog ik kijk ze onbevangen aan…

(S.v.p zie onderstaande illustratie!) Bah, wat een pokkebaan! Aldoor die toeschouwers Eeuwenlang stilzitten Alles doet zeer! Tijd voor een stickie. Mmm marihuanageur! Higher dan high! Ja nu gaat het wel weer!…

Als stille mensen zich gaan roeren lopen veel straten vol, voller, volst geheel roerloos kruipt vervolgens de tijd zonder echt acht te slaan op het heden dat eerder werd doorboord en vervolgens bestookt Syria, ooit een kruidvat, nu slechts kruitvat en wij, naïevelingen, denken: ooit komt het goed Zeer waarschijnlijk is dit zo, met de argeloze…

Er rest alleen de kartonnen glimlach van de Mona Lisa.…

De poorten van de hel bestormen Nieuwe kleuren gaan bedenken De mooiste beelden voor je vormen De Mona Lisa aan je schenken ‘k Zal de aarde voor je verplaatsen Alle wildste dansen dansen Twaalf steden voor je schaatsen Gewoon omdat.....…

Oh, Mona Lisa met jouw mysterieuze lach; een hele mannenwereld plukt jouw ingetogen liefde op de voorwaarden die leven wil met het geluk van elke nieuwe dag.…

ik zei dat ik er liever poëtisch overheen wilde, wat je aarzelend accepteerde, mits ik een Mona Lisa in de letterkunst van je maakte, wat ik nog steeds poog te doen, zij het vol heimwee naar die tongzoen.…

De hemelen glimlachten toen altijddurend als de glimlach van de Mona Lisa; onder de wegwijzers en hun gerechtige arm blonk de spiegeling van lantarens in de poel met boomstammen, en altijd was ’t de bloeitijd van de distels, lasteraars leven hier niet, sprak het hooiland; later staken ze de weg neer; zoete moederkoek van de daken, polsstokken…

Mata Hari, net zo welklinkend als Mona Lisa, acht letters, acht, het getal van de harmonie. Later woonde ik in een nieuwbouwwijk, waar ik mijn eerste geliefde ontmoette, Judith, die net als de bijbelse Judith mijn hoofd onthoofde, mijn ziel vermoordde.…

Zij kijkt op een wijze die doet denken aan Da Vinci. Alles in evenwicht. Ze neemt een slokje van haar Cola Light. Haar witte zomerrokje waait een beetje op. Ze zegt: ‘Geluk bestaat. Zie je het voor je?’ Hij kijkt. Ziet mannen met een bierbuik en vrouwen met een grote onderkin. Mensen bezitten een te veel aan ik. Ze knipoogt. Zij…

Er daar zat ie dan niet als koning niet als kind maar als mens als man als een manneke Z.M. Willem-Alexander liet weten een interessant leven te hebben te leiden en het lijden te kunnen handelen met de maximale steun van zijn vrouw ingevlogen om de monarchie te continueren zoals Claus en Bernard haar voorgingen en zijn kroondochter Prinses…

kleuren vrij Nog zijn er tranen om de schoonheid het bos en het veld bewuiven met vleugels geuren van bloemen mee Nog geven vruchten wijn voor zwoele nachten in heldere maan en lachen ouders omdat hun kinderen al sterk zijn Nog nemen mensen moeizaam afscheid omdat ze mooi zijn voor elkaar en in zichzelf al even eenzaam Nog lacht de Mona…

. _______________________________ MONA Zo'n toetje doet het vast goed als premier Van vrouwelijke kunne, net als plas En beter dan frans' stekelbaerd van vlas 't Wordt wel een kabinet met keizersnee Durft zij het aen, kan zij haer mondje roeren Ook tegenover al die bb-boeren?…

Mona Lisa…

Dan sluip ik naar jouw koperen benen vlecht de kroezelige lokken, en juich voor jou, de Mona Lisa in mijn kamer, een ruimte die zwelt tot een kathedraal waar ik de handen vouw voor haar vertoning.…

in het lijf gaat dat dubbel zo moeilijk je bent net zo oud als ik en je Russische gebrabbel charmeert me als de exotische lichamen van Indonesische danseressen maar je schilderij 'Zomer' vrolijkt me op waarop je jezelf portretteert met een hoofd vol kleurrijke bloemen je hoofd als vaas voor natuurlijke schoonheid terwijl je mond de Mona…

Haar Mona Lisa-glimlach betovert iedere man die haar genaakt in haar curieuze dansfeest, haar schittering als hekserige verdediging. Erotische elven zweven rondom haar als een permanent aura van heiligheid, veranderen in tropische vlinders en vrolijke vuurvliegen, die haar aantrekkelijke fluïdum extra goddelijk licht geven.…

Mijn Mona Lisa in het Louvre, roos in de Tuillerie, Notre dame zo aan het water op het Ile de la Paris. L'amour d'amour d'amour La tour Eiffel, la place Pigalle mon amour, je t'aime la vie.…