8621 resultaten.
Naakt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 193 kan zien
waar ik in jouw hart verblijf
durf je de geest te strippen
te ontdoen van denken, denken
en zoveel doodse wenken
je hebt natuurlijk angst
dat ik of wie dan ook
je ziel zal krenken
o. ik zie het al
de winter bedekt het zicht
warmte wordt buiten gesloten
je bent bloot en toch zo dicht
bekleed met haast verdorde loten
van de boom…
Naakt?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 301 In de schemering, in een voorwereldlijke
vorm, waar de dag en nacht elkaar omhelzen
vieren zij hun daad naakt en schuldloos in een
omstrengeling van vele herinneringen.…
Er was geen naakt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 334 je kleurde
rood tot donker
in een slapeloze nacht
het heldergele licht
in volle maan we hadden
alles al gehad
van zacht tot hard
je lach en weer ontspannen
de humor bleef steeds hangen
er was geen naakt en rood
we bedekten slechts in morgenbloot
ons warm intens verlangen…
Zijn naakten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 310 Sinds jaar en dag penseelde hij veel welgevormde vrouwen
Met vaste hand verbeeldde hij hun borsten en hun billen
Nu hij op leeftijd is, zijn handen meer en meer gaan trillen
Ontstaan er op het canvas bibberlijnen, plooien, vouwen
Tot zijn verbazing wordt hij nu geroemd, ‘doorleefd ’ is hot
Dus schildert hij met verve rimpelhuid en knokig bot…
Naakt zijn
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 178 Naakt zijn en sex hebben
dat is gemakkelijk
Iemand in je ziel toelaten
in alle kwetsbaarheid
je hoop, angst, vrees, verlangen
eenzaamheid tonen aan elkaar
dát
is pas écht naakt zijn.…
Naakt
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 114 Verdwenen zijn de pieken, de dalen
De warmte en de kou
Naakt
Kaal
Ontdaan van franje
Status
en applaus
Het lichaam gaf het op
De wil brak
Wie ben je?
Sta op
Recht je rug
Zeg wie je bent
Wie je wilt zijn…
treffen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 260 de regen valt met mokerslagen
de regen valt en doet dat nu al dagen
en treft een boom naakt een bank een straat
en een jongen zijn begrip van goed en kwaad
en treft een meisje radeloos en snipverkouden
van wie geen wezen ooit echt heeft gehouden ..
de regen valt met mokerslagen
de regen valt en doet dat nu al dagen –…
Lèthè
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 548 waar bomen bossen, koud en naakt
met gestorven voeten in geplooide aarde
daar vraak ik, oh maanloos woud
vertel mij van het pad naar vergetelheid
voorbij de deemster wil ik drinken
uit de woordenstroom waar
flarden kleven aan verschoven rotsen
in opengevouwen handen
ontrolt zich een zee
die mijn ogen niet kunnen dragen…
Witvlokkig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 162 er dwarrelt sneeuw
op winterschone bomen
naakt wacht de vroege lente
onder een vernuftig sprei
innig pluizig omarmt
het wit het onbeschutte
een gloed van liefde twinkelt
koddig op vogelveertjes
rondborstige klanken
treffen de stilte
hoop wikkelt zich om
uitlopende twijgen
smetteloos
alles zo wonderbaar
nu niets dan…
Palet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 75 Ze heeft de kleuren van het wilgeneiland
op haar eigenzinnige palet, ze schildert
bomen, dieren, planten, wolken
langzaam kruipt de tijd naar haar boezem
ze schildert groen en grijs omdat ze jou
naakt wil zien, zonder de obstakels
die een pittige discussie zinloos maken
je houdt van de geur van sierlijke bloemen
terwijl jij jezelf ontdoet…
Boktor
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 215 Je velt een boom met frisse tegenzin,
Maar maakt een boktor tal van grote gaten,
Dan moet zo 'n boom toch echt het leven laten,
Een boomchirurg ziet daar geen gat meer in:
"We gaan daar in die Winterswijkse wouden
Dat beest verdomd goed in de gaten houden."…
Aan de Donge
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 Naakt en sprakeloos;
tong aan het gehemelte geplakt.
Zichzelf op de rotsen gesmeten.…
de schors van de nacht
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 329 laat me
als een kleine vlam
mezelf zijn
want hoe anders kan ik uitleggen
dat de nacht zich niet vergist
naakt op mijn schouders
hij is een reiziger
-ik ken zijn gewoonte-
en komt binnen via schemerlicht
berooft een boom van zijn bladeren
en ebt dan weg in het oog
van alledag
laat me
het ruisen legt zich neer
ik klink zachter op…
Herfstblues
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 22 Op een wandeling
met een gevoel van de herfstbleus
ontwaar ik op een schuine helling
twee rechtstaande naakt ontschorste bomen
uitgedroogd door het aanwezige zonnevuur.…
zijn groen wordt bruin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 een boom wordt herboren
zo stoer en zo brutaal
was enkel zijn kledij verloren
na een jaar van pracht en praal!…
Wonen in het bos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Als ik een reus was, zou ik
zeker in het bos gaan wonen
omdat bomen nog groter zijn
en dan heb ik meteen familie
want ze wonen ook in het bos
Verder woont daar niemand
misschien kabouters, onzichtbaar
omdat ze achter de bomen blijven
Ik kom graag in het grote bos
de bomen staan op mij te wachten
en ze lopen altijd met me mee
totdat…
herfst
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 160 de herfst ligt op de grond
een tapijt in alle kleuren
met bladeren in het rond
verspreiden zoete geuren
ik zie wat bomen treuren
om de kaalheid van hun kruin
ik hoor wat struiken zeuren
hun groenheid wordt nu bruin
maar ik denk alleen aan lopen
met blote voeten op het tapijt
mijn gezondheid laat mij hopen
geen hindernissen in de strijd…
Open
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 209 Je opent
dat wat dicht heet
het landschap, de weg
waarlangs ooit bomen geplant
De kant als zoom
ermee gesierd
bomen in gelid
als een erewacht
En dan....…
wij hadden veel gedroomd
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 6.539 Maar toen de deur
van het huis der dromen
zich achter ons sloot
en wij naakt en wereldvreemd
in de realiteit belandden
ervoeren wij
dat er niet veel meer was
dat ons nog bond.
Wankelend waren wij geworden.
Twee,
door het leven kromgegroeide bomen.
Wanhopig wortelend in zand,
maar toch reeds voorbereid op het omvallen.…
toch weer, lente
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 211 sneeuwklokjes
schuchter de kopjes
scheefweg geloken
witwassend een zee
tussen de bomen, en
daarna de anemonen,
vaak wit en soms roze
akoniet, geilend geel gillend
om aandacht, schiet uit de grond
krokussen, Japanners flitsen
foto's wereldoverstekend
naar het Lange Voorhout
de lente naakt
en smaakt
naar zoveel meer…
Behaagzucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 149 En ik voorspelde het verlies
met jouw hart en het mijne
liet ik kilometers leegte zwemmen
toen je naakt op je scooter zat
vlinderde er een zwarte vogel
rond de neusvleugels van de lente
ik slaakte de behaagzucht eenmalig
zocht wat ruimte in de gedichten
van een oude Surinamer uit de buurt
die me vertelde van de stille bomen
en hoe dromen…
Op de rand van de lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 In een zacht ritmisch bewegen
danst onzichtbare wind door
de nog naakte takken
van de bomen
maar toch al met een zweem van groen
steken ze af tegen een hemel
grijs en grauw
zon is verdwenen
nergens een stukje blauw
zo nemen we afscheid
van de laatste dagen
van de winter
afgewisseld
met regen en zon
wachtend
op een nieuw
lenteseizoen…
Paradijs
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 838 een landschap tussen rivieren
bewoond door naamloze dieren
een zichtbaar goede waarheid, naakt
de smalle toegang wordt bewaakt
vredig vrij, gezonde toestand
eeuwig oorsprong uit het hoogland
veel vruchten om van te eten
geen ellende te vergeten
geen bewustzijn van geboden
ook al is een boom verboden
de scheidingskennis, goed en kwaad…
thuiskomen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.167 sinds ik besta gaat het met mij al fout
omdat ik het wel even zelf wil weten
verboden appels van de bomen eten
omdat ik niet zo van geboden houd
als schrik en angst zich dan in mij ontvouwt
alsof ik door een adder ben gebeten
dan voel ik mij verloren en vergeten
mijn naakte lichaam zo ontzettend koud
ik hoor een stem: God is op zoek naar…
Storm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 445 Dat komt door al die omgevallen bomen,
Want reken maar dat dat behoorlijk scheelt….
De wijziging, die ik bij haar bespeur:
Een flinke bos met hout nu voor de deur.…
het december bos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 74 een gure noordenwind voert veldslag
tegen alle takken van ranke bomen,
die plooien zich ongezien in een zigzag
noch bladeren of twijgjes die ontkomen.
het december bos in diepe rouw
met alle bladeren die gaan sterven,
verkleuren van bruinrood naar zwartgrauw,
verspreid als humus nu... op vele boerenerven !…
Herfstberk
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 801 Toen ik in de trein voorbij reed en je zag, tussen oorverdovend stil
geluid, de wind verlaten wit tussen de takken, zó breekbaar.
Je stam een zachte, zoete zuurstok, maar niemand proefde je; behalve ik –
ik heb jouw alleenzijn verbrand in de haard en
samen zitten kijken naar gezelligheid.…
Toekomst?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 176 Een wachten met voortekens
op een naakt valend bed,
zo leeg gelegen,
afgeschreven, slapers eruit gezet,
alle vruchten weggegeven.
Moet nu de kilte komen
in koud grijze lucht,
waarin onttroonde bomen
met ijzige zucht
hun bladeren ontnomen?
Requiem zonder vlucht.…
Op naakte huid
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 138 *
jouw adem, uitgestoten langs de lente
geurt liefde tussen boom en blad
en valt
in milde streling op mijn naakte huid
waar de zomer bloeit liggen oeverloze lelies
waar wat schaduw kust
rust de tijd in een rivier vol stenen
het water gaat haar weg
en waar ik mijn blozen leg, blinkt de roze
avondgloed…
Bomensen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Bomensen zijn.
Sterker worden.
Zon aanbidden.
Stormen doorstaan.
Moedig verder gaan.…