Alle inzendingen over Naar eenheid toe.

waar ik jou voel in het aanraken van gedachten overstijgt de stilte elke ruimte die jouw lach als rode wangen laat rimpelen op mijn mond je bent meer dan de hartstocht van dichters die blauwer wordende luchten wilden delen in open bunkers van bloeiend vertrouwen meer dan de lieflijke huizengevels en droomgevulde schuren waarop…

Af en toe ga ik zitten Schrijf iets op papier Wat dat iets is weet ik nooit Alleen het moet eruit Iets wat in mij zit En wat niet weet waarheen Plant ik hier dan neer Wat fijn toch Dat er zoiets bestaat Als een stukje papier…

Ik smeek haar de stilte toe, ijdel gewin, vlijt van onzin, in het besef, dat zij alleen het vermoeide hoofd heeft neergevlijd en haar profetie uitbreidt in mijn tijd.…

Die nieuwe slip maakt niet meer opgewonden en houdt de mannenhoofden fris en kuis. Géén gleuf meer zichtbaar in het dameskruis. Maar... ik heb nóg iets beters uitgevonden. Dit wordt een absolute modehit: gewoon een broek die ietsje ruimer zit.…

Het doet er alles toe, de echo’s van wat is geweest zich nestelen op de juiste plaats in een dansende wereld in het avondrood in transparante vleugels aan de horizon verschijnen.…

toe droog je tranen ik ben er steeds nog zwevend op vleugels om jou heen toe huil niet meer ik blijf jouw liefde zoals in elke herinnering jij de mijne bent toe stap uit de leegte die jij met tranen vult terwijl het boek vol is dat wij samen schreven toe laat je niet pakken door de kou van eenzaamheid warm je hart en handen…

Het raakt het hart van de innerlijke wetenschap zonder dat je dat wordt verweten, beheersing van geweld en twijfel, wat niet lijkt te zijn, toch tastbaar is gebleken als de overstijgende trap en alles er nog steeds toe doet, wel onmeetbaar, in voor - en tegen spoed op het resultaat raak je nooit uitgekeken.…

ministeries en universiteiten Overal vormen zich stammen Met eigen waarheden en martelaars voor de gelogen eenheid van het algemeen belang waar geen stam voor is…

dat leeg gevoel na warme innigheid verlangen dat niet rust na eenzaamheid jou en mezelf hervinden in nieuwe eenheid hoelang is niet gegeven ik heb het leven lief…

ANGST IS de dans van de geworden dingen naar het Ontworden VLAMMENDE LOGOS angst voor de Vlam EENHEID vlam ---------------------------------------------- uit: De feesten VAN ANGST en PIJN (1918-1921)…

"De vijand mag niet door ons straatje gaan!" Zo roepen de Noord-Ierse protestanten En daarom vallen die oranjeklanten Nu zelfs de katholieke kleuters aan. "Mijn hemeltje", zegt God verschrikt hierboven, "Men kan maar beter niet in Mij geloven."…

Een drinkspel met de majesteit in spé Een slok voor ieder ogenblik dat hij ‘staatsrechtelijk’, ‘symbool’ of ‘eenheid’ zei In het kroningsinterview op de tv ’t Wordt hem niet gauw te weinig of te veel Al is het louter ceremonieel…

Ik ben met jou een twee-eenheid. Je bent mijn vriendin We zijn wonderbaarlijk, beide zijn we wonderbaar. Mijn hondje en ik blijven al mijn geliefden beschermen En wij blijven een twee-eenheid Volgens de goede Erika Terpstra zijn wij kanjers.…

Jij en ik wij samen hebben iets in het alles en met het niets, het is als licht en lucht, we kunnen met maar niet zonder elkaar, het is hoog en laag, heftige meningen soms tot op het bot die overvloeien tot een eenheid van respect en altijd is daar de genegenheid die ons samenbindt.…

Eens had je blanke en ook zwarte scholen Geen droom van eenheid in verscheidenheid Maar rassenwaan, geen inclusiviteit De mens bleef door discriminatie dolen Intriest, je huidskleur had toen de regie Ook nu weer, in de school der poëzie…

het gezamenlijk enthousiasme verenigd in werkelijke ambitie een thuis voor echt iedereen vraagt wederzijds erkenning van ieders positie en aandeel respect ook voor de grenzen van ieders eigen mogelijkheid in de complementaire arena waar elk iets haalt en brengt op het grensvlak van de inzet waar het pijnlijk schuren kan verbindt belang…

Zichtbare deining beroert het oppervlak waaronder de stilte van een onpeilbaar diep Waar leven wordt gebaard in ontelbare diversiteiten die als eenheid verwekt elkaar al eeuwenlang bestrijden Deze sluier van vergetelheid bedekt het kalme weten van Leven dat IS maar aan hebzucht blootstaat…

Tintelend mysterie Twinkelend kristal Lieflijke materie Spiegel van ’t heelal Bikkelharde gratie Tedere cesuur Simpele creatie Edel avontuur. ’t Magisch beeld der sterren bracht ons samen hier riep ons tot twee-eenheid: rozekwarts en stier. -------------------------------------------------------------------- Toelichting: Met dit…

Zwemmen wil ik in de oceanen van je ogen Vliegen wil ik met de vlucht van jouw fantasie Verjagen wil ik de angstige dromen in jouw nacht Liefhebben wil ik jouw hele ziel en wezen Bewonderen wil jij mijn gekleurde regenbogen Begrijpen wil jij mijn gevoel, mijn emotie Omhelzen wil jij mij in je armen zo zacht Geduldig wil jij al mijn…

jij raakte me ik haakte in volgde de lijnen van jouw patronen in stromen die door hormonen werden bepaald verstrengelden zachtjes de vingers smolten in elkaars armen dansten eenheid op de melodie van eigen muziek proefden stilte na het uitbundig moment van onze liefde voelden het nieuwe leven zo diep gewenst…

Verstoord in de mist van een lichte lagune looft een jongere zelf zichzelf in leven zonder zenuwknopen hij schijnt zijn hoop met de kracht van de nacht doornen zijn vurig aangestoken onder een glooiend oppervlak klank verzonken in baden lood rood verloopt in groeiende macht dierbaar zijn nochtans de vogelvluchten met tranende wangen in…

GELOOF Ik struikelde...maar werd gevangen, ik wenste niet....maar bleef verlangen Ik worstelde...en kwam weer boven, omdat ik altijd.....bleef geloven! HOOP Ik ben gevallen...maar weer opgestaan, Ik was gestopt...maar weer doorgegaan. Ik sloot me af....maar stelde me weer open, omdat ik altijd....bleef hopen! LIEFDE Ik zweefde…

Opgedragen aan I. Bij het vallen van de avond wandelde ik langs de rand van het bos met aan de andere kant de akkers over een stoffige landweg Ik wist niet wat mij bezielde ik dacht na over van alles en nog wat en liep verder, mijn lief, totdat ik onder een bladerdak doorliep Er viel een veertje naar beneden het was een moment in de…

wij zijn nooit het paradijs uitgejaagd maar hebben er in onze hoogmoed zelf om gevraagd dachten de top van de schepping te zijn maar in samen leven konden wij geen empathie aan het aardse geven beschouwden in onkunde alles lager en minder van soort van een organische eenheid begrepen wij geen woord in het streven naar goed beter…

Deeltjes gevormd tot één grote als woorden uit letters die kleine gedachten vormen tot geniale vindingen in besef van eigen geringe waarden en samen opbouwend steunende pilaren zijn van wat eens de mens ten dienste is. Maar nóóit in eigenwaarde de ander kan missen!…

Alsof wij onder grijze wolken steeds meer één worden met hen steunend, klagend tranen storten overlopende van kou gesloten tot één compacte massa. Tot uiteindelijk wij worden uiteengedreven door vlagen wind weer ruimte kunnen bieden aan zon en warme lach.…

buiten zijn we onafscheidelijk soms huppelen we door de wereld dan maak ik je vrolijk en jij mij tenminste als de zon schijnt in maanverlichte nachten zijn we slechts een schim van onszelf terwijl jij op dagen zonder zon niet eens bestaat…

Ik geloof dat de ziel van ons leven als een waardevol kleed is geweven van ragfijne stof dat door gedachten vanuit het hart gegeven het samenzijn niet kon bederven zo geloof ik dat er zijwegen van de liefde bestaan een kwestie van twee-eenheid waar de één sterft, naar de hemel gaat en de ander alleen achterlaat met een hart vol liefde…

Overal de twijfel De wanhoop spreekt door lege woorden Meeuwen krijsen onder de wolken De inktzwarte golven Zij gaat niet meer over haar grenzen voor al wat langzaam uitdooft Maar hurk neer in de stilte van haar huis opgetild door de lichtgevende ster…

Je kruipt met haar weg op de bank zij op jouw schoot geborgen jij je arm om haar tengere lijf veilig beeld spreekt voor zich mijn papa mijn dochter ontroerend moment van twee eenheid.…