Alle inzendingen over Narigheid

Maar dat je er bént, als men je nodig heeft, je de narigheid van anderen bijna meebeleeft, dat je lúistert, met héél je gevoel, is 't belangrijkste, da's wat ik bedoel!…

(ongrijpbaar ligt jouw tastbaarheid buiten mijn bereik…) ik strek me, rek mijn armen verder naar het grote niets en vang het liefste waar ik me laaf aan al het mooiste dat je was in tijd, begraaf ik narigheid maar dat is zwaar en lukt me niet blote voeten in het gras voelen eindeloos jouw madelieven…

Diepvriesliefde plooit niet en ontwijkt behendig al de zwoele narigheid van smeltend en verward. Diepvriesliefde kooit niet ze blijft steeds apart. Ellendig en inwendig vastgezet op wintertijd en ijzig koude smart.…

Ondanks alle narigheid vechten we om te leven Want 't leven heeft ons in zijn greep, en, willen we niet zomaar opgeven Misschien, als we wisten hoe het aan de andere kant zou zijn, zouden we niet zo vechten om te overleven Maar, omdat dat nog zo mistig is, houden we ons hier zo vast en willen we niet van opgeven weten...…

Men lacht, en is al blij dat familie de narigheid heeft overleefd en wij? Wij huilen voor hen!…

Men lacht, en is al blij dat familie de narigheid heeft overleefd en wij? Wij huilen voor hen!…

Leugens neem je aan voor waarheid, en zo kom je in de narigheid. Een verboden geheime afspraak, is helemaal niet in de haak. Ken je hem werkelijk zo goed? Vertrouw jij er op dat hij je niks doet?…

Hij is erg moe en heeft verdriet, moet veel narigheid doorstaan. In deze tijd van angst en onzekerheid, probeert hij positief te blijven, maar kan het niet. t'Is moelijk om met deze situatie om te gaan. Bidden om Gods onmisbare kracht, is het enige wat hem troost kan geven.…

* eendlijkheden = narigheden die met de winter gepaard gaan…

de drab waarin ik uren investeer de helft van mijn leven de narigheid die zich beweegt langs kletsnatte lijnen van de buien met invloed ik voel mij neerslachtig als ik struikel over tegels scheefgeschoven over de vettige substantie aards slik met een hoog lutumgehalte maar kleurloos als een afgedekte hemel toch wordt ze blauw…

Ik lig helemaal alleen op bed en de muren komen op mij af mijn optimisme komt in verzet door de narigheid die jij mij gaf Het gat wat door jou is geslagen is zwart, eindeloos en leeg strompelend over lange dagen voel ik niet eens dat ik beweeg Wat heeft het leven nu nog voor zin met deze vloed van doffe ellende ik sta niet meer voor mezelf…

De geploegde akker ligt daar het nieuwe zaad zal wasdom geven zo is het ook in het leven aan het begin van het nieuwe jaar voor ons ligt onaangeroerd de tijd wij mogen de tijd vervullen met blijdschap of met narigheid met tienen of met nullen de toekomst nodigt uit om dromen te vervullen neem daarom een kloek besluit met passie en liefde…

Zal echt niet zijn, dat ik de enige ben die gebombardeerd wordt met narigheid, die hele busladingen spam, die door een onverlaat wordt verspreid Die gast heeft geen moer te doen, zit zich te vervelen met één doel en dat is terrorisme, weet je wat ik nou bedoel?…

Uitgekeken op het verleden Het heden vermeden Door ellende en narigheid Met een kwakkelend beleid. Ik verdring alles Naar het uiterste Van mijn denken Ik wil er geen aandacht Aan schenken.…

Veel meer redenen, om die narigheid achter ons te laten, En op zoek te gaan naar respect, een inhoudelijk woord, iets om over te praten.…

moeder op het voetpad keek voortdurend op haar laptop het kleine meisje roze gekleed raakte steeds verderop op de stenengrond lag voor haar zo geliefde pop er was daar narigheid mee wanhopig probeerde het kindje het te herstellen er volgde een dikke traan moeder bleef maar turen op het venster maar daar kwam plots…

draaiend aan een stalen rek verwaait het kind gedachten aan huiselijke narigheid en lange luisternachten zodra ze vaart heeft opgebouwd opent zij haar handen alleen de holten van haar knieën wrijvend om de gladde stang stuwt zij zich verder in het rond verzamelt dan haar meisjeskracht voor een gewaagde sprong en losgekomen zweeft ze…

Stómverwonderd, met recht, ik had geen idee, je bent depressief, mánisch nog wel, wat een koffer vol narigheid draag je mee... Daar is menig kruisje niet mee te vergelijken en ik kan alleen maar luisteren...…

verlangend prikt de kraai in de geplaatste vuilniszak diverse kleine gaatjes maar oh wee/onder etenstijd geen enkele behoefte aan hebzuchtige maatjes grote bonje daar een enthousiaste ekster echter van korte duur woedend opgejaagd naar het topje van de boom wat zuur meer narigheid twee bedrijvige duiven ook voor hen/…

een en al narigheid voor oude meesters die neigen tot sterven zijn al hun tijd kwijt om op film hun vroege werken onder druk van de erven mogelijk twijfelachtige vlakken tot volstrekt eigen te merken blijft hun herinnering vaag zij voorzien met verse streken wat nog aan voorraad onder ze is voor handel en kunstgeschiedenis van een…

Nu de tijd van herdenken Weer is aangebroken en We het met zoveel woorden Hebben over de inval door De buren die achteraf toch Niet te vertrouwen waren - Heb ik zo maar ineens een Inval, zo maar een gedachte Die bij me opkomt en die mij Op nieuwe gedachten brengt - Niet meer haten, niet langer Nadragen van zoveel narigheid -…

Een toverstokje zou handig zijn, daarmee toverde ik de narigheid en pijn gewoon een diep gat in. Nooit meer terug te halen, nooit meer te vinden zo moet het zijn, een leven voor iedereen, zonder leed, maar bovenal, zonder pijn?…

Nu de scherpte van de narigheid iet wat minder wordt, de alertheid echter meer, zullen we steeds en telkens weer meer, op onze hoede raken! De terroristen mogen dood zijn, dat waren er maar een paar, hoeveel zijn er nog in leven, hoeveel staan en klaar, om te volgen?…

Je ziet zoveel narigheid en je wilde dat je er iets aan doen kon. Begin dan bij jezelf en morgen schijnt weer de zon. Heb je ruzie met een vriend? Denk dan: Misschien ligt het wel aan mij. Praat er samen over en morgen voel je je weer blij. Het is niet altijd makkelijk en soms voel je zoveel pijn.…

Bij grimmig winterweer werd uit een doos heel plechtig dan het droogsel weer gehaald en met heet water werd drank bereid die kou en zoveel andere narigheid verdrijven zou. Ach, lindegeuren van mijn jeugd, waar is de tijd gebleven dat mijn moeder vroeg om thee te plukken. De zoete lindegeuren openen de deuren.…

Zeg lief, vertel me, hoe diep zit toch je pijn, ach lief, hoe kunnen we samen die narigheid voor zijn, die je van me vervreemdt? Want lief, ik kan je niet helpen, zolang ik je niet versta, dus lief, zeg me, waar denk je over na, wat zit je zo dwars, dat je me verlaten wilt?…

Jij koos ervoor de rug te ontbloten te laten zien hoe de werklijkheid onder beklede huid kon zijn De vingers tastten naar stijfheid opgekropte emoties in vlees verpakt hoe zij je los zouden maken Weer ruimte in de lichaamscellen te lang volgepropt met narigheid met weinig gelukkig kunnen zijn Zo leerde ik van jou en jij ontdekte dat…

mijn lieve kind wat gaat het snel jouw jongste zoon 1 jaartje al wel mannetje in spe zo mooi en olijk een eigen wil maar o zo vrolijk een moment met hem maakt mij al blij een stukje geluk voor ons allebei laat ons samen met hem genieten hem beschermen van verdrieten zijn grote broer zal zeker helpen bij alle narigheid te stelpen samen…

De kale maan houdt niet van narigheid: zij wil haar aarde echt en recht en bloot. De zon loenst schuin, zijn gluren is van lood. De mens loopt krom, kop in de kast en koud zijn de gedachten, lelijk, dom en oud. Niemand heeft haar licht gezien. Hier ging zij teloor, haar huid van zuiver wintergoud.…

Als liefde wederzijds is kun je alles van elkaar verdragen en zullen de fouten die je maakte langzamerhand weer vervagen Als liefde wederzijds is maak je dezelfde narigheid mee zal het woeste stormen doorstaan in deze grote levenszee Als liefde wederzijds is kom je ook weleens in diepe dalen maar dan is die ander er steeds weer om jou…