Alle inzendingen over Narigheid

Je krijgt een taart in uw gezicht de spot druipt er aan alle kanten af Jouw tere omgang met mijn herdersstaf komt nu in een heel ander licht Meer als om narigheid vragen schat want met 'dag burgemeester' boven je brief moet mijn gezag er aan geloven Ik ben niet om om te zagen Zo'n aanhef lijkt leuk bedoeld Wie er echter door heen voelt…

Normaal zeg ik want nu, zit de regen me in het hoofd 't is donker buiten dus ook somber binnen Weet van narigheid niet wat te beginnen de regen brengt me van m'n apropos. Maar: normaal heb 'k er geen hinder van mag het hozen van hier tot Amsterdam alleen nu, nu regent het hier en ik zeg je: het brengt mij geen plezier Ik baal!…

naast het looppad op de graszoden daar was het oneindig leed rechts de zeer droevig uitziende foto's opdat dit nare gebeuren geen mens ooit vergeet jij hebt veel gezegd door de prachtige krans hiermede neergelegd eens zal jouw traan worden veranderd in een glinsterende parel bewaard in een heilig doosje alle narigheid…

Fresia’s kleurden zonnige zaterdagen, Als zij besloten had zichzelf te verwennen, om alle narigheid hartgrondig te ontkennen, Ze gaven geurige antwoorden op niet gestelde vragen. Al was het om de tijd te vertragen, wilde zij de antwoorden niet kennen, durfde aan het beeld niet wennen, Zij moest het heden wel verdragen.…

Geregeld vraag ik me af wat is de zin van ons bestaan mijn gevoelens gaan op de loop en ik er achter aan Ziek zijn is niet erg als het maar over gaat ziek zijn is wel erg als het je aan het lot overlaat Alle leuks overschaduwd door narigheid je hebt het niet in de hand er word op je ingebroken je leven is als los zand Vooral als je…

vader wat was je stil welke wrok heb je verzwegen wat kon je niet kwijt waaruit bestond die narigheid waar lag of ligt de eventuele spijt jij behoort nog tot hen die leerden te zwijgen die sterk moesten zijn die niet hengelden naar medelijden die het leven aanvaarden met pijn vader was dat het wat je heeft belet om te praten om te…

duizendjarig dolen De losse vlinders, onderweg gestolen Maakten dat ik getemd leek en meegaand Me in het maaiveld bukte, bang, betraand Woede en trots en macht en moed verholen Slaand met een vangnet, zonder resultaat Tot op de dag dat ik fier en verlost Terwijl de zomer zich in mei verstopte Met jou en met je molen over straat Van narigheid…

Ik was twaalf En nog zo jong Toen de narigheid begon De werkelijkheid Zo bikkelhard Sloeg in mijn jeugd Een diep zwart gat Waarin ik toen verdween Niet meer wist waarheen Hoe donker ook de dagen Hoe groter ook de angst Welke weg ik moest gaan Welke duurde het langst De richting die ik heb gekozen Was kiezen voor…

Maar ik wil hem kunnen sturen; mijn momenten van geluk oneindig laten zijn of hem versnellen om de narigheid en pijn, precies zoals ik wil, heel kort te laten duren. Ook wil ik vaak wat tijd terug, wat maanden, ook wel jaren om, wat ik ooit heb meegemaakt bewuster te ervaren.…

Veel mensen hebben dit jaar niets met vrede op 'aard Ik begrijp het wel, met al die narigheid is, lijkt wel, Vrede veel minder waard. Toch staat ook hier een kerstboom, met lichtjes aan Zelfs een prachtige boog, staat in het raam Het gevoel van kerst mag toch niet verdwijnen Omdat onverlaten het trachten te verstieren?…

'k Ben zo vaak met mijn gedachten elders maar nare dingen komen dan voorbij ik wil er niet teveel aan denken want narigheid is er al genoeg voor mij. En plotseling voelde ik een hand op m'n schouder zeg, heb je wel gehoord wat ik zei? natuurlijk schat; zei ik met een glimlach jij luistert toch ook altijd naar mij?…

reclame in blokken nieuws in items afgehakt bij nova nieuwkerk witteman koffie kakel gunneman alles van hetzelfde laken je feest voor tachtig jaar je schrijft een leuk boekkie je bent hapklaar je klokt lekker weg waar is de armatuur ieder houdt zijn mond angst voor wilders verdonken rest teasen verleiden lonken narigheid en lijden voorverpakt…

het cijfer dertien is weer opgedoken het liet zich honderd jaar niet aan ons zien ik hoopte met de Maya’s dat misschien de aardkloot voor zijn komst zou overkoken het wachten is op rampspoed, crises, spoken verval met alle narigheid van dien ellende volgens vast en grof stramien ik heb een nakend onheil reeds geroken ik ben geen pessimist…

Want met al die narigheden om ons heen weet je nimmer wat je te wachten staat dus zeg ik dat ik van je hou, zolang ik weet dat je naast me ligt en staat. En help me eraan herinneren dat ik je morgen vertel, dat ik om je geef zeker wel!…

bij leed, dat doet de globe niet maar in je hart, alsook in je ziel is ’t soms net, alsof er een stukje afviel van die mooie planeet die gewoon ‘aarde’ heet Telkens weer, komt het terug is het niet langzaam dan gaat het wel vlug of er een schip zinkt, een bomaanslag geschiedt de aarde, stopt met draaien niet of drama’s gebeuren, en andere narigheid…

Maar dan open ik mijn ogen en verdwijnt de narigheid, zo gaat het elke keer. Wij hebben allemaal onze eigen betekenissen, herinneringen en dromen, Die maken ons wie we zijn. Wanneer we zo ver zijn om onze herinneringen onder ogen te zien, zullen wij onze nare droom vaarwel kunnen zeggen.…

Waar is die zon die jou zal verwarmen waar is die zon die jou zal omarmen waar is die zon die jou weer vreugde zal geven waar is die zon die jou zin blijft houden in het leven De zon geeft zoveel warmte de zon geeft zoveel licht de zon blijft eeuwig schijnen de zon doet narigheid verdwijnen Behoefte aan warmte behoefte aan liefde behoefte…

was mezelf kwijt in rekken vol verlangen op de bodem van de tijd ik bleek een vat vol tegenstrijdigheden en gistte narigheid ze wilden heldere wijn de droesem op de bodem bleek alleen voor mij te zijn ik bruiste op bevel laafde dorst serveerde vreugde ze lieten me verrekken in de hel zagen mij niet staan kozen voor de eigen feesten…

Mijn lief houdt niet van ‘t grijs van regen, mist en aanverwante narigheid, vandaar dat ik stil dichtend prijs dat schitterende, zij het doorgaans natte, grijs.…

maar die happen zijn zo snel genomen 't kwaad was dan alweer geschied voelde ik me alweer schuldig maar dat hielp me niet ik leefde in een vicieuze cirkel in de spiegel zag ik mezelf dan staan vol afkeer keek ik naar mezelf en at er vervolgens weer wat kilo’s aan van stilte ging ik eten nam ik weer de verkeerde stap dacht ik m’n narigheid…

Hé jij daar,waarom doe je niet wat beter je best om je gezicht te keren naar de zon want de narigheid tentoon te stellen op je gezicht, is een handeling die je beter niet verricht,dus draai je om.…

Al die pijn en al dat leed al die narigheid bovendien al die wapens al die doden, al die slachtoffers, die allemaal een moeder hebben, die maar wat graag de pijntjes van hun kind weg zouden willen kussen.…

Misschien dat uit deze narigheid, met heel veel vlijt, de komende tijd, iets moois zal opbloeien, maar ‘k hoop geen bonussen meer zullen groeien. Kredietcrisis 2009…

Voorspoed, geluk, maar ook narigheid? Bezinning kan over veel dingen gaan Bezinning over de relatie met God de Heer Bezinning over ‘t leven geloof en nog meer Bezinning over het heden en ons bestaan.…

Kerstmis 2010, we vergeten even de narigheid, we doen eventjes onze ogen dicht, voor de werkelijkheid, want die komt na de kerst wel weer, want mensen, blijven mensen. Vrolijk kerstfeest!…

maak je vrij van alles om je heen nu ben je nooit meer echt alleen in ons gezin vond jij je plaats ons schip gaat met jou buitengaats we zien de wereld als een druppel bloed nu de echte narigheid is overleefd dat is achter de rug, de toekomst tegemoet niemand, die ons nu nog tegenstreeft het ging zoals wij het hebben gewild de honger naar…

Soms valt het leven zwaar in tijden van narigheid Dan denk je terug naar waar het mis is gegaan en verlang je dan terug te keren in de tijd. Terug naar toen, om die andere weg in te slaan, vergeefs, want ik weet nu met grote zekerheid, dat alleen je karakter bepaalt hoe je leven zal gaan.…

Alle narigheid verdwijnt. De natuur in al zijn pracht ontwaakt. Een eind aan winterdromen maakt. Het preludium van het vieve zomerseizoen. Reïncarnatie van het eerste groen. Bloem en plant met een weergaloze kracht. Integer het eerste zonnelicht betracht. Heerlijkheid en luister van de natuur in vol ornaat.…

Tegen hen zeggen dat ik wachtend op hen verder leef Kan ik alle goede dingen op aarde achterlaten Maar ze wel een plek geven in mijn gedachten En de slechte dingen op deze wereld niet langer meer haten Zodat ik deze pijnen voor mezelf kan verzachten Deze gedachten komen soms voorbij En soms ook wel meer dan soms voor Maar dan zet ik deze narigheid…

Ik was nog even bij jou zelfs op een koude dag als vandaag ik mis je zo ik zag je heel graag Ik zorg voor je "tuintje" kom geregeld aan dat heb ik je gezegd ik zal er voor gaan Ik weet "het is goed zo" al weer tien weken ben je verlost van pijn en verdriet wie had dit kunnen weten Weg je zorgen en pijn voorbij je narigheden weg die…