Alle inzendingen over Net gedrag

Groot nieuws hard ook bekende Nederlanders in de fout overschrijdend seksueel gedrag vanuit een machtspositie Ranzig gedrag wat ongehoord en ongepast de grond in moet worden geboord!…

Zwerven Langs de helderheid Van zacht gestreelde ogen, Druppels zon in het licht ontstoken Zwerven Langs de geur Van een pas beminde huid, Blaadjes roze in passie ontloken Zwerven Langs de glans Van een blozende, speelse mond, Vleugels vlinder in de wind geopend Zwerven Langs de rust Van het gevoel van eeuwigheid, Tintelende tranen…

Werk, bewonder en vecht Voor een wereld, de aarde van jou en mij Continenten verenigd, de globe vrij Allemaal bevrijd van een troebel zicht Gedragen door een helder Licht In de chaos van onze complexe wereld, met Voor ogen een doel, slechts één effect: In naam van alle (on)geloven; RESPECT…

ik laat mijn vogels vrij gisteren en vandaag onbeweeglijk zwart in diepte, zee en velden schaduwen verliezen naakt de oevers aan mijn zij waar ik mijn stem laat spreken ik kan nooit meer zijn laat me daarom varen naar uw spiegelken van lichte dromen waar gij me zuiver laat rusten in de cadans van lieflijke woorden ---------…

Nee, ik wil niet met je spelen Nee, ik ga niet met je mee ga me liever lekker vervelen of stompzinnig kijken naar de tv altijd moeten moeten moeten maar ik doe toch al zoveel je krijgt van mij dikke groeten doe nu echt wat ik graag wil Nee, ik ga je niet weer helpen heb ik vorige week toch nog gedaan Mam je moet nu niet zo zeuren moet…

Dat lef ontbreekt ons iedere dag, om iets te doen tegen hufterig gedrag.…

Niets is minder waar, Het is kennis van gedrag tegenover elkaar.…

Vaak zal blijken dat alle vormen van gedrag worden overschreden als je blijft proberen iemand te imiteren op wie je nooit zal kunnen lijken…

Daar sta ik dan, mijn schoenen vol met stront alleen maar door een hufter (met een hond) die net doet of hij helemaal niets ziet en wat dat beest schijt doodleuk liggen laat en ik denk ~Grote kloonzak! Stuk verdriet!~ Vandaag voor mij geen zonzij van de straat.…

Twee hondjes, altijd samen aan het spelen Twee teefjes, heel gelukkig met elkaar Maar buurmans reu die op de jongste viel en haar bezoedelde in ’t openbaar die wilden ze met alle liefde kelen En daarom sloten zij een tevendeal om met z’n tweeën hem te vierendelen.…

Doe je schoenen aan, de mensen denken zo gauw – dat je afluistert.…

In het hoofd, zo stil, zodat ik de nog niet gecomponeerde geluiden hoor, het zijn de natuurlijkste klanken, maar strelen het gevoeligste oor en mijn vlinders van gedachten geven oproep aan mijn gehoor het is de rust, het is de enige balans wat ik zoek en behoeft geen antwoord niet met een ongewenste mening die mij stoort…

berijden om de visioenen te vermijden in de rimpels van water door de warmte van de huid ingebed , haar geur houdt me in haar greep en raakt mij met haar adem als ik de mildste woorden op mijn netvlies lees als het levensnet zich sluit, in de erosie van herinneringen, setting van beeldende sculpturen een laatste vluchtige omhelzing gedragen…

denken stuurt gedrag en gedrag is een keuze denk inspirerend…

Mooie beelden aan me voorbij zie komen dan is het net of ik een echo hoor klinken met bekende stemmen uit een ver verleden ze komen mee op de vleugels van een vogel die wordt gedragen op golven van de wind ik vang ze op voel me weer even: een kind.…

diepst van mijn ellende bidden tot U o God: God van de liefde en net doen alsof “alles liefde is”…

zag de sculpturen tussen helm en duin hun exposé aan de zee ze golfden gedachten speelden met licht in het eindeloos gaan van beweging en krachten Zij houwden schuurden en zaagden zelfs in langdurig polijsten konden ze haar net nog niet raken we vonden een steen die de zee heeft gedragen haar ronding cirkelt volmaakt het menselijk…

gedragen door jaren heen de lange versleten doeken licht verhullend onderweg naar een oorsprong de randen rafelen al tot mini in het verschiet toch zie je nog net niet waar de zoektocht eindigt draperieën vol betekenis worden pas ontsluierd na de openbaring van het innerlijke verstaan niet langer beschermend wel draaglijk in het weten…

Vanaf de nek een vloeiende Beweging naar mijn billen maar Stopt nog net En laat zien de golvende lijnen van het schouderblad En ook links een schouderblad en die andere rechts Zacht maar aanwezig En sterk is Schouders en rug die hebben gedragen De pijn van al die jaren komt hier bijeen Tezamen op een plek die ik wel kan voelen Maar…

Premier Rutte weigert een oordeel te geven over het grensoverschrijdende gedrag van Wilders tijdens de debatten over de miljoenennota.…

, en zie ik je niet toch blijf je mijn kind Ik heb je gedragen, ben van je verlost door een pijnlijke bevalling maar God wat was ik trots, want je was mijn kind.…

Ben ik impulsief genoeg....om te beseffen Dat...ik bergen kan verleggen Nee.....niet zeggen Dat....is het mooie van dichten Je kunt bijna alles belichten…

Ik zocht je ogen in de sterren om mijn tranen te verdragen net zo lang ik je kon zien voorbij het vallen van de dag waar jij in sterrenzee verscheen die door jouw lichtjes werd gedragen op jouw hand waar ook de wereld die ik liefde zo in lag Je hield me vast aan gene zijde waar de tijd lag onverslagen net zo lang om mij te zien voorbij…

met in haar ogen de glimlach van de lente stapt ze blootsvoets de nieuwe morgen tegemoet met rond haar bedauwde lippen een warme lieve groet de echo van haar fluister gedragen door de wind zucht als een zacht wiegen door kruintjes van de bomen langs tere net ontloken bloemkopjes met hun prille lentegeur ik noem haar liefde kun je…

Ik voel mijn spieren verslappen zoals dieren -- die in slaap vallen.…

Donderdagavond, ik moet aan de bak Nog even snel een snelsonnetje maken Voordat mijn inspiratie op gaat raken Gedaan, ik voel me weer op mijn gemak Oh nee, twee zinnen bijna glad vergeten Dat wordt dus met gemak nog uren zweten…

samen hebben we je terug gedragen terug gedragen naar daar waar het ooit begon en kijken je na eindeloos…

19 jaar was je in ons gezin bij ons zo thuis je hoorde er bij net als die enkele muis Veel warmte heb jij gegeven je was er iedere dag veel knuffels hebben we jou gegeven je had een poeslief gedrag In de periode van mijn verdriet voelde ik mij getroost bij jou je was een lief beest het gezin hield gewoon van jou Nu ben je er opeens…

Negen maanden lang heb ik jullie in mijn buik gedragen, heb jullie gedragen in mijn armen, tot jullie konden lopen aan mijn hand, mijn kleine kinderen worden steeds groter, lopen steeds minder aan mijn hand, ik heb jullie in bruikleen voor de toekomst, jullie zijn niet mijn bezit, jullie mijn kinderen zullen groeien en bloeien, weet heel zeker…

twinkelend de vrijheid kiezen is het net of ik even door ze geraakt ben heel even maar…