Alle inzendingen over Nobele OR duiven

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Kreeg Dylan dit jaar de Nobelprijs voor de lit'ratuur vanwege zijn opmerkelijk poëtisch schrijfvermogen? Dan had de kiesclub zeker last van strontjes in de ogen, want -volgens velen- speelde Bob maar wat graag leentjebuur.…

De Aarde is mijn getuige: Mijn apengeest is een flakkerloze vlam die het duister verlicht, helder en diep als een bergmeer, wijd open als de hemel erboven, rotsvast bij de verleiding van Maya. Helemaal ZEN, alsof ik bij leven al in Nirvana ben. Dodelijk saai!…

Op Pinksteren, als volle eiken Onder groen foliage bezwijken Had Nobel de koning bevolen Een hofdag te houden; uit holen En nesten en uit legersteden Kwam men aan op gezag van zijn bede Bruun de beer, Grimbeert en Izegrijn Alle dieren, 't zij groot hetzij klein 50.…

Ontzagwekkend boven binnenstadsdaken een zwenkend eskader duiven: licht spat van ze af, zilverwit en geelgroen goud.…

in het zonnetje op een terrasje met een lekker kopje capuccino een puntje appelgebak met slagroom of een glaasje droge witte wijn met een portie bitterballetjes of stokbrood met kruidenboter met mijn linker elleboog leunend op zo`n wiebelgroene horecatafel gniffelend wachten op dat stuk kruimeldief die plusminus een week of wat geleden…

Van Koenders is het best een nobel streven, Verkleumde Oekraïeners wat te geven, Zijn hulp wordt op een ton of vier begroot. Gelukkig komt ons land in het geweer; Die winter overvalt hen elke keer.…

als dit de zondvloed is dan ligt dat aan mij sprak de man met spijt voordat hij in 't water sprong zoals ook Jezus destijds de schuld op zich nam nobel weliswaar doch ook een tikje naief want zij die zonder zonden zijn hebben nooit van de geworpen stenen een huis kunnen bouwen…

gedachten vliegen als geringde duiven in vrije luchten hebben geen of weinig gevaren te duchten sommige zijn wispelturig en worden ervaren als niet fijn zo ook zullen er in een vlucht duiven altijd zieken zijn de meesten blijven dicht bij huis waar ze hun voer ontvangen en ze veilig weten terug te keren zo ook gedachten die retourneren…

Oorlog zonder uitzicht hoop raakt de tel kwijt gevaar loert overal. Bommen uit de lucht mensen op de vlucht er is geen weg terug. Woorden lopen gevaar het woord 'oorlog' kost je vijftien jaar.…

Naar Ascot in een rijtuig naast de Queen Wie draagt de mooiste hoed: een nobel streven Het valt niet mee dat koninginneleven Het volk gaf Maxima een dikke tien Maar Willem – honi soit- denkt bijdehand Alleen voor mij draagt ze mijn kousenband…

somber wolkende aasvogels als vlokken roet boven slagvelden niemand op de aarde ziet de vlucht van witte duiven…

Een lijster twee meesjes een winterkoninkje minimale kostbaarheden in mijn tuin twee duiven op het dak en op mijn raam daar kleeft een slak…

Het oude gouden kalf gaan ze nu doden Zoals in vroeger tijden Mozes deed - toen broertjelief een afgod had gesmeed - En hij de berg afkwam met 10 geboden Genderneutraal: man… wat een nobel streven Maar gaan ze straks een vaars- of stierkalf geven!…

je groene ogen werden grijs nu hang ik aan je voeten wil niet dat je vleugels krijgt en met de duiven en de wind je spiegelbeeld verlaat…

Duizend duiven, voor jou, alleen, omdat jij me sterkte en kracht gaf... dat, terwijl ik allang leven in me opgaf. Voor jou, van mij altijd aanwezig liefde en vrede... jij die bestond voor mij... plotseling, na lange tijd, zonder enig reden! Duizend maal duizend, grote sterke duiven: jij mag ook vliegen!…

Achter glas zingen duiven in de regen, wassen kroonblaadjes zich in stilte.…

De getuigen zijn weer in gewone doen Rijst door de duiven opgegeten De witte broodsweken voorbij En wij Wij gaan verder met ons geluk te vieren…

één woord splijt zoveel, men beste en geen woord splijt de rest zo laat de ziel zich tanen als een wijn der oude dagen oneven op haar best zo blijkt telkens alles weer alles en niets blijft het Kalistische niets maar jij mijn nobele onbekende maakt van elke dag weer iets…

aan het hof van koning Nobel verzamelen zich de dieren uit alle windstreken de vos, die is afwezig welnee, dat is de beer uit het verre oosten hij verheft zich grimmig op zijn achterpoten de zon komt op bij de K(r)im de beer, die geen vos is wil afwezig zijn rol spelen in hedendaagse fabel…

De duiven gingen met haar mee, en zij met de duiven. Ze beloofde haar vrijheid te schenken voor uiteindelijk alle vrijheid voor de mensen der aarde. Haar lot evenaarde niemand. Ze leefde in haar eigen land. Geluk en ongeluk in dichtershand.…

Het zijn net vogels duiven of zo. Je wimpers zijn vleugels die even bewegen. Je vliegt bij me binnen als ik naar je kijk en jij kijkt naar mij tegelijk…

Binnenin haar hoofd alle vogelgeluiden overstemd door gekoer van witte duiven Buitenom haar hoofd alle vogelgeluiden overstemd door gekras van zwarte raven…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Een groenteman uit de plaats Duiven Kreeg laatst duizend kisten vol druiven Men vroeg aan zijn vrouw: Wat moet uw man nou? Toen zei ze: ach, laat hem maar schuiven…

gek word ik van die duiven roekeloos vertrappen zij de russen geen nesten op mijn balkon ik wil het niet hebben ik wil rust ik wil dromen over mijn eigen doffer die met me komt vogelen zich nestelt en het uitkoert van genot…

Bevolkten eens straat en plein, bevlogen de stad, waren bekenden, gevleugelde vrienden voor groot en klein: de duiven... Stil is het nu op straat en plein, als bewijs slechts een veer hier en daar, beslissing van het stadsbestuur: God spelen in het klein...…

vingers, open, wijzen naar stenen fundamenten, waar, stil , duiven in spelonken leven. ik vergeet het water tergend langzaam.…