9048 resultaten.
Omgewoelde aarde?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 145 een vacht vol parasieten,
vanuit de omgewoelde aarde?…
Schatbewaarder
gedicht
2.0 met 12 stemmen 5.979 Ik noteer het kleinste teken van
verandering: wat omgewoelde aarde,
een gemerkte boom, een breder spoor.
Iemand beraamt met zorg de ondergang.
-------------------------------------------
uit: 'De wetten van de zwaartekracht', 1992.…
Kind van de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.587 Zes plankjes vormen een kist
bekleed met paarse zijde
gouden knoppen om te dragen
naar het eindig aardse lijden
Ik lig daar en overzie
de omgewoelde aarde
laat ongelijke wortels zien
van intens geleefde jaren
De zon lacht een warme straal
de laatste wolk regent dag
een windvlaag waait een woeste groet
ik voel het duister trekken
wanneer…
Omgewoeld
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 594 wij nemen de bekende weg
belanden in een fris seizoen
met verse akkers tot de kim
en klare taal tussen de velden
intussen heeft de landman
voren nagelaten
door dieper ploegen
komen oude resten weer omhoog
als weggezonken tegenslagen
is het de straffe wind
of toch het lage licht
dat mijn verdriet na al die tijd
nu zienderogen stromen…
bevrijding
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 667 de grond is omgewoeld
de keien zijn gebleven
de aarde lijkt weer vruchtbaar
voor het zaad van eens geweten
het onkruid van herrinnering
schiet op in onbewerkte bodem
zij kent geen onderhoud, haar
wildgroei is het niet vergeten
ik heb mijn bloem
de zon en maan gegeven
haar kleur verbijstert het heelal
ze neemt de tijd voor eeuwig leven…
de keien zijn gebleven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 340 de grond is omgewoeld
maar de keien zijn gebleven
aarde lijkt weer vruchtbaar
voor het zaad van eens geweten
ook onkruid van herinnering
schiet op in onbewerkte bodem
het kent nog geen verbijstering
jaagt alles tegen het harnas in
ik heb mijn bloem
de zon en maan gegeven
haar kleur verbijstert het heelal
ze neemt de tijd voor eeuwig…
Grond van bestaan
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 602 jij zaaide het zaad
in de omgewoelde grond
met vlakke handen
dekte ik behoedzaam de wond
water en licht baarden leven
onzichtbaar onder het zand
de spruit liet zich bewegen
in het bezwangerde land
het jonge groen zou ontluiken
uit de bevallige schoot
wij mochten haar vrucht gebruiken
van aardse wortels ontbloot
het recht op bestaan…
als raven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 zwart tumult
en gespannen sfeer
boven een omgewoelde wereld
dompelt haar
in sombere gedachten
die gevoed met de waanzin
van een herinnering
voor een hele tijd
als onherbergzaam
laat kwijnen…
Yakult
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 87 Maar bacteriën, hoewel gekoeld,
hebben mijn darmen omgewoeld:
dus alles door de plee gespoeld.…
Spaarzaam is mijn blik
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 Getekend naar de tijd
is het kostuum meer dan naakt
gebruinde handen zonder
korenbed hebben
ledigheid geschoofd
akkers omgewoeld
met diepe kloven die traanloos
schreien in wat frêle licht
maken mij tot een horige
die zich een weg baant
op een uitgemergeld pad
wat mijn ogen verder zien
wil ik niet vertalen want het zeer
heb ik niet…
Ogen mijn handen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 38 Kim is logeren
heel het huis is van mij
mijn stilte mijn muziek
ik kan springen wat ik wil
heel het bed is van mij
mijn huid mijn verlangen
naar omgewoeld goed
heel de spiegel is van mij
mijn ogen mijn handen
de parels glanzen
in mijn hoven mijn vacht
in mijn ogen mijn handen
Kim is logeren
Voor het eerst zie ik mijn moeder
naakt…
Mijn echt heerlijke Slet
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.265 Die heerlijkheid in een wolk van parfum
in een sexy catsuite geweven in net
Zo gleed zij wederom geil fluisterend langszij
in het omgewoelde en bezwete bed
Vingers glijden zoekend langs mijn dij
terwijl volle natte lippen mijn wang bezetten
Hoop ik dat mijn paranoïde vrees ongegrond is
dat zij eens zal aan sluiten bij de netten…
't Is lang geleden (14)
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.422 :
In storm van omgewoelde herinn'ring smijt
Mij de ene smart naar de and're golftop toe;
Dan is 't, als ruik ik hars, en veilig glijd
Ik naar mijn verst verleden, oud en moe;
En 't is me, of ik u kus, mijn heideland,
En zacht u aai met vroom-dankbare hand.…
Vak E, rij 11c
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 het kan even duren
geduld is niet gehinderd door haast
doch schatplichtig aan een geheugen
van grachtwater; slechtziend en doof
nee, dan de heldere beek die eindeloos
woorden herhaalt, de letters spelt
tot in omgewoelde grond, een verzande
oever.…
Augustus oogst.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 193 Kraaien zoeken wat gespilt graan in een omgewoeld hoekje.
augustus oogst,
maar weldra keert het land terug tot de aarde.
De wind waait warme zoete geur.…
Overspoeld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 372 Al lijkt het brein soms overspoeld
in zijn nog jonge leven
Al wordt de geest dan omgewoeld
in eenzaamheid gedreven
Al wordt hoop op de proef gesteld
en valt een sluier over licht
Al is het een leugen die zich meldt
gesproken woord dat houdt gewicht
Al blijft gevoel van gerechtigheid
in strijd met wankel evenwicht
Door zijn eigen kracht…
de geheime geliefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 183 onschuld ontmoedigt
de spiegel
onder de koude kraan wast
de man de geliefde van
zijn handen
- tevergeefs -
wanneer zijn hoofd thuis
zal komen
hij weet het niet
in haar omgewoelde bed
sudderen zijn hersenen na
zijn gezicht stroef van
ranke vingers
hij pakt zijn scheermes en
hakt ze af
zijn dunne huid wijkt
uiteen
het geheim…
kon ik je maar vergeten
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.154 het stormt bij mij binnen
mijn hart ligt omgewoeld
wat moet ik toch beginnen
mijn gezicht is door tranen overspoeld
ik wil je zo graag vergeten
mijn hart zegt nee
o als je het toch eens zou weten
maar ook ik moet in de levensstroom mee
het heeft zo moeten zijn
hoe ik ook wik en weeg
al doet het me zo'n pijn
god is het die over mij…
Rudimenten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 laten we bij het begin beginnen
als voorbeeld
om niet vroegtijdig te eindigen
ik heb nog een dagdeel liggen
zwervend door kou
door de zwijnenstal van omgewoelde tijd
het oogt verloren
zo tussen de snoeren van verlengd respijt
tussen stukjes toekomend ongeboren
ik ben degene die de regen verwaait
die bladeren verstijft in windstilte…
Torpsen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 het was er dorps en
op een steenworp van
dat andere verdronken dorp
Megenham
Torpsen
aan weerskanten van
de Tjamme
het werd omgewoeld
weggespoeld
in al die stromen
eb en vloed
waarmee de Dollard
landinwaarts kwam
als ik kijk
het teruggepolderde land
was het bij
de Egyptische dijk
naast Finsterwolderhamrik
moslim krijgsgevangenen
van…
Vrede, Vrijheid, Geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 Subtitel: Ik vraag bootvluchtelinge (II)
Ik vraag wat haar heeft doen vluchten
'Na drie keer verkracht te zijn' (respectloos)
'En reeds daarvoor verlangde ik al
naar een land met
VREDE
VRIJHEID
(GELUK)'
Leugens waarmee jij bent geconfronteerd
Betreffen nimmer, echt nooit een waarheid
Mijn God, waarom vieren
wij straks feest'lijk…
Slot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 251 zij wilde blijven slapen
ik kreeg een visioen
van vrouwelijke schoonheid
op omgewoeld katoen.
maar zij las de begeerte
in mijn groot- doch zondig hart
en sloeg de droom in duigen met:
‘wij slapen wèl apart.’
de wedstrijd was verloren
de zege mij ontgaan
hoe maakt’ ik onvernederd
deez’ afgang ongedaan?…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 224 Koren spiegelt zich
brandend in de junizon
zaad knettert metaalachtig
tegen omgewoelde grond
grijsblauw zwelt de rivier
zou dit alles zomer zijn
klepperend geluid van kinderen
aan gindse straat
of zou het ophouden
voorbij glijden
langs de vroege ochtend
zou dit alles zomer zijn
of is het de nasmaak
van troebele zaken
diepe droom…
Het graf
poëzie
4.0 met 32 stemmen 9.552 Hier kan ik 't best met God en met mijzelf verkeren,
Hier, waar de vrede woont, de zorg het hart niet knaagt,
De beek welluidend ruist, de tortel troostrijk klaagt,
De zoô *, die de armoe dekt, en 't marmren ereteken,
De duurzaamheid en prijs van aardse grootheid preken.…
Gans
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 dat menselijke
is voor vele trekvogels
als leverpastei…
klaproos
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.060 op een omgewoeld slagveld
vindt de kiem de straal
door kerven in de zaaddoos
welt het melksap dat bewelmt
een scharlaken kelk
getuigt nog van oud bloed
tronend op de harige stengel
die onze enkels kietelt
de meeldraad waakt
draagt een paarse helm
aan de voet van het kroonblad
een smetvlek, gestolde inkt
door gekartelde lippen…
aardappelakker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 97 aardappelakker
ontelbare rijen rechte bedden
in de schuine schaduw van zichzelf
wachten op het geruisloos scheuren
door vermeerderen van één naar elf
met gsm en satelliet gepoot
in omgewoelde rulle aarde
kunstig gevormd tot ruggen
het onkruid is vooraf gedood
petatten zullen hier nu groeien
tot extra…
Verkeerd paard ?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 Hoe voort te gaan van twee
die naast zichzelf bestaan,
de grond splijt waar ze lopen,
haastig,en is slechts een kleine
stap van het omgewoelde pad,
wat de ene is en de ander slechts
mag hopen, naarstig zoekend
zonder spijt, blijkt de afstand
tussen hen niet ver, die zich in
de soort herkend, verstoord de
evolutie hun tred, wankelend…
Ode aan de aarde.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 115 Vandaag is de “ dag van de aarde”
‘k wist niet eens dat ‘t bestond,
onze globe met een fantastische waarde,
waar menig mens het leven vond!
Vandaag, de dag van de aarde
besef ik me eens te meer,
dat de mooie aarde- waarde
niet meer is dan van weleer!…
Pescadora
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 60 Ik sla een bladzij open van mijn flora
En kijk, wat zie ik tot mijn vreugde staan?
Een vogelkers, een ridderspoor, een haan
Ontsnapt uit eldorado
Pescadora
Ik duinde gras, en zag opeens een mees
In 't woud van la foresta
pluviale
Op monterosa grutto's in platanen
En op de allerlaatste bladzij
Kees
'Daar schuilt een adder onder…