Alle inzendingen over Onrust OR Gevecht

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

eens leerde ik hem kennen geheel niet tot mijn spijt domme streken haalde ik toen uit en daardoor raakte ik hem kwijt na een tijd van innerlijke pijn en verdriet was hij diegene die me weer zocht en vond en wist, zij is diep van binnen gewond liefdevol bleef hij mij ter zijde staan en sindsdien zijn we de rest van ons leven samen verder gegaan…

Onder mijn lach schuilt 'n triest gelaat Veeg mijn tranen weg niemand mag zien hoe ik mezelf haat Blij aan de buitenkant maar zo triest van binnen Kan ik mijn gedrag ooit nog overwinnen Ik vecht maar het voelt of ik stil blijf staan Vastgeroest in het slechte dat ik niet kan laten gaan…

Er zijn mensen die het weten. Maar niemand die het aan me ziet Veel huilen zonder tranen Mijn stille intens verdriet Lieve vader in de hemel, ik mis je Ik mis je elke dag Je goede zorgen, je warme handen, je steun en je lach Ooit zullen wij weer samen zijn, dan wordt het echt groot feest Tot die tijd doe ik m'n best en zorg dat jij trots…

Blinde woede in het donker. De angst om los te laten. Om niet te verliezen. Gevangene in de tijd. Slaaf van de illusie. Veroordeeld tot ontbinding. Wachter van de ruïne poort. In de schaduw van de zon. Gezakt door onvoorzichtigheid. Gevlogen in de lucht. Met gekrijs gevallen. Beschoten en vernederd. Verjaagd en verkracht. Wachtend op een…

De trein komt langsgereden En de man, de oude man met stok, in gebeden tot zichzelf gekomen vecht het ultiem gevecht. Zijn tijd is om.…

is het buiten donkere wolken hangen laag dikke druppels vallen gestaag de regen klettert tegen de ruiten dan breekt de lucht open de zon gaat zich ermee bemoeien een zwak licht begint te gloeien en doet de mens weer hopen kleuren verschijnen hemelshoog want tegen de sombere lucht verschijnt een flauwe regenboog dan volgt een stil gevecht…

heb mijn leven in het zand geschreven maar iedere vloed wiste de woorden het voelde niet goed zond mijn gebeden in verlangen omhoog zag in het kringelen van wierook en wind dat de wensen vervlogen heb de lijnen omgebogen ga met positieve krachten in op wat ik kan verwachten er is geen gevecht want in buigen en meegaan kom ik weer…

Hang naar het leven is grensverleggend Liefdevol lig je daar met de dood in je schoot Geduldig wachtend tot hij de strijd verliest…

een brute vijand had zijn klauwen in haar meisjeslijf gezet doorschijnend lag ze in het bed haar handen tot een vraag gevouwen "Waarom ik?" vroeg ze met treurnisvolle stem hoe kon ik daarop antwoord geven kon ik toch maken dat haar leven een liefdesliedje zong, geen requiem stil zit ik naast het lege bed zoek in de koude lakens nog haar…

Wanneer ging het mis met ons? Waar hebben we elkaar verloren? Misschien hebben we stilzwijgend elkaar niet meer willen horen. Weet je dan echt niet meer, hoe goed we kunnen praten? Dat onze relatie de kracht heeft, die we niet zomaar mogen verlaten. Ik weet dat we het zwaar hebben in ons bijzondere gezin en leven. Maar als we elkaar niet…

Je foetert in stilte op hen die lijken te creëren op commando op hen die sonnetten schrijven als ging het vanzelf zo diep van binnen weet je beter gedichten gelijken gedrochten als je niet eerst met woorden hebt gevochten.…

Er was geen oorlog, geen strijd noch gevecht in mij: de haat transformeerde de woede het grote vuur tikte weg, elk uur. Het lag op de waarheid van iedere fractie in de seconde... mijn magie der geest, door menig mens bevreesd. Echter, alleen in heden haar innerlijke kracht loslaten, ten zeerste gevreesd...…

verstoken van woorden groeit er leegte om haar heen niet zo groen als de vorige keer doch onheilspellend klampt zij zich angstvallig vast aan datgene wat bekend is om maar niet gegrepen te worden en stilletjes op te gaan in de grijsheid van…

‘Hey!’ het woord kwam uit t niets zwart omsloten - ingekaderd een verstikkende deken zoekend naar contrast of in ieder geval iets lichts - iets wat mijn ongelijk bewijst een knoop in mijn maag - baksteen de ogen - ‘Vantablack’ lijken mij te hypnotiseren doen vuren oplaaien waarvan ik het bestaan niet kende er worden geen woorden vuilgemaakt…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

---------------------------------- uit: 'Gevecht met spiegels', 1998.…

Dichter die uw laatste vragen Stellen zult wanneer gij sterft, Antwoord zonder zelfbehagen Welk een leed uw geest doorkerft Dat gij nooit tevree kunt zwijgen - Of ge uit iedre schemering Bleke maan van angst ziet stijgen Die uw mond tot klachten dwing'. "Bleke maan niet, maar het weten Dat mij, reizende in de nacht, 's Morgens weer…

Onrust Een scherpe blik, een grijns Een omarming, een kus Mijn vlees, mijn bloed Mijn onmacht Mijn zoektocht Oneindig groot en zonder grenzen Een zoektocht naar mijzelf Een weg, een pad, een struikelpunt.…

Niet op reis gaan maar terugkomen van ver het zout smaken dat in de lucht blijft hangen en het zeewier ruiken het onaangeroerde reisgoed terugbrengen en verwacht worden. ----------------------------------------------------- Uit: De bladen voor poezie, 1937.…

Ik ben geen plant: ik wil geen rust 'k Ben jong en - van mijn tijd, Brenge ieder uur mij leed en lust En telkens nieuwe strijd! Als het plan wordt een daad, Zonder raad of beraad, Als ik liefheb en haat, Als ik schrei, als ik lach Wel honderd malen iedre dag, Dan ben ik 't leven mij bewust, Dan leef ik eerst naar hartelust, Al…

Ik ben geen plant: ik wil geen rust ’k Ben jong – en van mijn tijd, Brenge ieder uur mij leed en lust En telkens nieuwe strijd! Als ’t plan wordt een daad, Zonder raad of beraad, Als ik liefheb of haat, Als ik schrei, als ik lach Wel honderd malen iedren dag, Dan ben ’k ’t leven mij bewust, Dan leef ik eerst naar hartelust, Al…

De regen tikt op het raam het weerspiegelt mijn zijn onrustig en onstuimig Mijn hart doet zeer ik voel me zo alleen en daar aan de rand van een nieuw leven sta jij waarom laat ik je niet gewoon binnen?…

Die te Amsterdam vaak zei: 'Jeruzalem' En naar Jeruzalem gedreven kwam, Hij zegt met een mijmrende stem: 'Amsterdam, Amsterdam.'…

De onrust die mijn denken scheurt Mijn fronsen laaft, mijn handen stuurt Laat jou weer binnenglippen, traag In mijn gedachten, hecht ommuurd.…

Ik heb de gele zee doorkruist op een roestige vissersboot en rillend van de koorts naar parels gedoken in het groene water van de Andaman Zee. Ik heb tijgers zien rennen langs de zilveren schelpenstranden van Myanmar en papagaaien zien fonkelen als kleurige edelstenen gebed in het groen van de jungle. Ook heb ik de bergen van de…

Mijn hart maakt mij onrustig hier ik wil op weg naar andere oorden plaatsen zoeken binnen woorden ontdekkingsreizen op het papier. De zinnen moeten mij vervoeren maar dat onbekend gebied mij verklanken een nieuw lied scheppend een verbaasd ontroeren.…

De onrust Als ik zit te denken Het onbegrip De vraag waarom Jij kijkt naar mij Ik zie je wenken Ligt het aan mij? Of lijkt dat dom? Zo zelden kan ik dingen samen Soms noemt men dat ook tegelijk Ik knik en kijk (?) Zeg ja en amen (?) Toch voel ik mij met jou Zóóó rijk!!!…

Het stormt Is naar binnen geslagen Ik krijg het niet stil Ik ga maar slapen Al is dat niet wat ik wil…