10732 resultaten.
Veel wind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 Veel winden doen water waaien
slopen kust na kust
in branding voor de duinen
breken daar de rust
verstoren gelijkmatige deining
overspoelen ’t blanke strand.
In werveling stuiven duinen
het helm golft over land
en in de diepe pannen
staan fier de kleine struiken
waar zelfs geen blad van kreukt
terwijl uit hoge bomen
de kruin zelfs breekt…
Depressie [aforisme]
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 190 De November wind
doet zich te goed
aan mijn onrust.…
de storm van mijn angst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 451 Het doet pijn om dat te beseffen,
Dat ik het me zelf allemaal aan doe.
Dat is 1 van de vele fouten.
En die fouten geven veel gedoe.
Onrust in mijn hoofd,
Onrust in mijn doen en laten.
Ik wil weg uit de onrust,
Uit de angst dat ik word verlaten.
Maar dat zou weer een fout zijn,
Waarvan ik bang ben hem te maken.…
wat doet het er nog toe
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 691 al wat ik in jou
niet meer ben
speelt onbegrepen verder
in mijn dromen
ik draal iedere dag
in het herinneringslicht
terwijl jij de koude wind verzamelt
en de gaten in het raam
zelfs het weer vlucht
voor de vragen
nog open in vreemde pijn
er blijft niets meer
over in de vertespiegel
of van de toekomst
morgen nabij…
Tuin
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.185 De wind doet het
zaait onrust
in de geuren
van mijn tuin
je zou zeggen
een nieuwe opwelling
een soort van
opschudding…
depri 4
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 243 krachten
verkrachten
m’ n gedachten
ik kan niet wachten
onrust onder de pan
mijn ‘ik ‘ doet smachten
naar een fris nu en dan…
Roofdier mens
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 58 Waanzinnig soms het Levensrad
Wie speelt de muis, wie doet de kat?
Het is onrustig in het land
Er worden standbeelden beklad…
Het doet veel stof opwaaien
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 325 Stel je nu eens voor
zeg eens hardop tsunami
waarmee in een klap
alle oerbossen wegvagen
dan zijn veel problemen
opgelost
en kunnen wij het echt
overleven hebben…
Tijdloze tijd en stilte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Door alle hedendaagse onrust,
temidden van wanen van de dag,
stroomt de eeuwigheid van Tao.
Hoog boven alle strijd,
temidden van de sterren,
heerst de stilte van Zen.
Leven ontstaat uit sterrenstof.
Stof waaruit mensen bestaan.
Geest waaruit ik geboren ben.…
Feminiene kunststijl
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 392 Het uiterlijk in een nieuwe tijd niet te ontkennen
zal met recht van zegen eens jouw kant uit vallen;
die stof uit vervlogen tijden jij knap voorbij zal rennen,
de schoonheid van binnenuit geurende stof doet stallen.…
Vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 126 zelden breekt sereniteit
pas als eeuwigheid
weer lange vingers krijgt
wordt onrust geboren
geen inbreuk
op de tijd
het aardse is begrensd
door haar vergankelijkheid
pijlsnel kiest een ziel
zijn mogelijkheid
om in aards stof
vorm te nemen
een nieuwe mens
betreedt het heden
net nog zonder verleden
nu al potentiële werkelijkheid…
Persoonsgebonden Beschadiging
snelsonnet
4.0 met 13 stemmen 462 "
Zo blijkt hoe diep een kabinet kan vallen
Bezuinigen dóet pijn. Ten enen male!
Maar dit gaat ver voorbij het meest basale…
Pleite
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 170 Onrust in pleitersland
Kwestie Bram Moszkowicz
Uitspraak der Deken:
Je doet niet meer mee
Grond was formeel wel de
Handje-contantjesfeer
Maar - denk ik - ook
Jalousie de métier…
Rust der ziel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 178 Onrust vind ik alleen daar
waar rust ontbreekt...
steekt dan de pijn
in mijn borst, hoofd en geest
niet zo klein,
maar doet me
meer zeer
dan simpel verdriet.
Onrust in de ziel
is,
waar ik viel.
Daar waar rust is
tenslotte
koester ik
wat klopt, rust geeft
niks mis
mee is
maar juist
vrij en positief in me leeft.…
afstand nemen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 693 wat maak je mij onrustig
is dat eerzuchtig?
jouw niet meer te mogen knuffelen
je wilt je vrouw immers niet beduvelen
nu moet ik afstand van je nemen
en kan en mag ik je niet meer claimen
het doet zo onwijs veel pijn
ik wil gewoon bij je zijn…
Stof stof stof
gedicht
3.0 met 45 stemmen 12.148 wat maakt het ons uit of ook het stof tot stof vergaat?
wij zijn de douche-generatie, ordelijke gel-gebruikers,
wij laten niets
aan het toeval over.
wij shockeren de pillenslikkers van de bestbeprijsde kwis.
wij houden van de doofpot der sterren en kometen.
wij zijn allergies voor knarsende sloten
want wij roesten niet.…
Door het stof
gedicht
3.0 met 15 stemmen 8.026 ik stuif melig door de gangen
die vandaag nog zijn behangen
met wat schamele restjes jou
fladder een stofdoek langs gedachten
aan de afgelopen nachten, nog ver
voor je vertrekken zou
nooit eerder was je deelbaar
zo weergaloos ongrijpbaar
als in het stof dat nu verwaait
dromerig verschoon ik de lakens
verzet met liefde enkele bakens…
sterke motor
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 875 vanaf vandaag geen stof meer
onder het kleedje
want weet je
ik ben nog niet jarig geweest
maar`t was een feest
in plaats van bloemen
met hulpstukken
extra zakken, én..
een vijf meter lang snoer
hoe blij kan je een vrouw maken
met zo`n aankoop
plus garantiebewijs…
stof
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 117 nachtgedachten
eens zit ik hier
niet meer
lichtzinnige prikkels
vinden hersendood
tussendoor plet ik
een motje op een wit scherm,
licht trekt
klaarblijkelijk aan
hoever kun je gaan…
er zijn dagen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 146 het goud aan m'n vinger
blijkt roestvolstaal laat bruine kringen
ik blik je lik de laatste druppel
bubbels uit je glas, ik ga
ik moet het stof nog sorteren
m’n verliezen tellen m’n was
binnenhalen m’n tranen drogen
de vuilnis buiten zetten
en m’n dromen
overboord…
stof
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 229 hij was er aan toe,
de boekenkast
na duimendik afstoffen
zag ik mijn jeugd terug,
science fiction,
mijn tijd voorbij
Jack Vance, Keith Laumer
zomaar twee namen
fantasie geprikkeld,
het overdenken waard
ik ga de kast weer in…
Kiwi en stof
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 83 Blijkbaar ben je wakkerder
dan ik zei ik ze lachte luid
eet je ook een kiwi vroeg ze
zo word je niet rap oud
De cd-speler viel stil
stof op de plaat riep ik
Andsnes speelde Haydn
Leif had ook wel eens pech…
en anders niet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 begon
zonder achterklap
zonder pijn
ik wil leren kennen wat de lust is
kijkend in een spiegel door bronzen engeltjes omrand
ik wil leren weten of het een gunst is
wanneer je ziel al is verbrand
ik wil leren te vertrouwen
in een roze vingerige dauw
ik wil de wereld leren zien zoals jij haar ziet
de spiegel toont jou
wij zijn allen stof…
Stof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 Alles is stof…
[ Ik doe het licht aan ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Ik doe het licht aan
en zie: de wereld bestaat –
uit niets dan stofjes.…
splitsing
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 291 Het doet pijn
bij je te zijn
lichamelijk aanwezig
ogen dwalen weg
zeggen zoveel terwijl je
al zo lang niets meer zegt
opnieuw sta je op
loopt heen en weer
die tergende onrust
kwetst elke keer
nog ben je
hier lijfelijk thuis
je geest is al
in een ander huis
het doet pijn
bij je te zijn…
onrust
netgedicht
3.0 met 124 stemmen 17.195 De regen tikt op het raam
het weerspiegelt mijn zijn
onrustig en onstuimig
Mijn hart doet zeer
ik voel me zo alleen
en daar aan de rand
van een nieuw leven
sta jij
waarom laat ik je
niet gewoon binnen?…
Zoveel
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.027 Hoeveel precies vraagt zij
waarop hij antwoordt
met een opsomming van sterren
manen, meteoren en planeten
meer nog dan gemis
tot zij onrustig wordt
Dan vraagt zij of het misschien
nog een ietsje meer mag zijn
dat geeft hij met een kus
Zij glimlacht, doet het terug…
Qu’as-tu rêvé cette nuit ?
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 260 je voelt me
over het ruwe stof van donkere heimwee
en ik
kijk in te grote ogen
ik ben maar wie ik zijn kan
en minder
onvermijdelijke woorden
in bijeen geschraapte minuten
die onrustig wiegen
naar een nooit beloofd land
de zee roeit naar droomlage
wolken en ik gijzel ze nog korter bij mij
want de aarde draagt
niet verder dan het klad…
Vergankelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 evenals gisteren
liggen ze daar
onaangeraakt
naakt
heel zachtjes
dwarrelt er stof
overheen, al doet
dat niet vergeten
waar die sleutels
eens voor stonden
een vriendschap
die eindig bleek…