16284 resultaten.
Liefde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.292 Als je oud bent en wat versleten
de geest wat trager werkt
kun je die vroegere liefde wel eens vergeten
maar dat zijn niet alle dagen
anders denk ik
dat ik het niet zou verdragen
want als ik jou voorgoed kwijt ben uit mijn geest
dan heb ik jou nooit gekend
is alles waar ik voor streed voor niets geweest.…
Mijn oude school
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 753 In de eindeloze gangen naar de klas
hangen geen jassen, staat geen tas
alleen de herinnering waar ik naar zocht
De zon die door de hoge ramen schijnt
verwarmt het oud versleten zeil
Waarover menig kindervoet in allerijl
nog zichtbaar in een klas verdwijnt
Één voor één passeren ze mijn gedachte
de oude broeders, klasgenoten
Hun namen zijn…
Ziin Shirt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 357 Een oud verwassen shirt maar heel dierbaar
ik trek het aan om in de tuin te werken
In mijn herinnering ruik ik zijn geur
en alles krijgt weer kleur
Vijf maten te groot maar dat maakt niet uit
even dat gevoel van zijn
Dan gaat hij in de was en belandt in de kast
tot hij totaal is versleten
En dan wordt ook deze herinnering vergeten…
VERSLETEN ZINNEN
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.364 Al die mooie woorden
ik wil ze allemaal vergeten
want langzaamaan zijn die
zinnen allemaal versleten.…
onverbrekelijk gebleken
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 784 onverbrekelijk verbonden
door draden geweven
door tijd heen verzonden
al ons halve leven
gebeurtenissen gebeurd
onherstelbaar geraakt
onze liefde verkleurd
de code gekraakt
het onverbrekelijke verbroken
de draden versleten
anderen die opdoken
nooit geweten
voorbij, over en uit
toch onverbrekelijk gebleken
de tijd in z'n achteruit…
Opslag
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 485 ooit was ik belangrijk
maar mijn rug is versleten
en mijn armen ontveld
mijn tijd is uitgezeten
compleet ontsteld
word ik eruit gesmeten
de poten onder mijn
bestaan weggezaagd
ben ik verlaagd
tot nutteloos accessoir
mijn gat bedekt
met een grand foulard…
Versleten sokken.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.207 Hij is lief
Zelfs op zijn versleten sokken.…
verleden
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.144 plaatsen waar ik niet meer kwam
waarvan ik dacht dat ze
voorgoed versleten waren
ze spleten mijn gedachten open
vreemd als oude bloemen
in kleuren die ik eigenlijk niet kende
van een tijdperk van bittere stilten
en mijn hand die ik nu steek
in verborgenheden van rijkdom
pluk ik de herinneringen
langs de bermen van heimwee…
Leesvoer
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 880 nee, ik hoef geen terras
heb buiten niets te zoeken
liever blijf ik binnen
kruip achter het behang
stof genoeg om van te kwijlen
in de kast
ruikt het naar muizenpis
en oude boeken
de ruggen versleten
het papier half aangevreten
door kenners
zoals ik
© papiervisje…
de diefstal
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.595 in het duister van de nacht
vrijwel opgaand in die nacht
staat een rover en hij wacht
hij wacht
tot het laatste kooltje
niet meer opgloeit
tot de walm
van petroleum is vervlogen
en het oude mens
naar boven
versleten en kromgebogen
dan zal het de volgende dag
een kille dag zijn in maart
het oudje zal ontroostbaar wenen
haar centjes…
Pennenstreken op krantenpapier
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 142 Een kwaliteitspen gevuld
met goedkope inkt
geeft ordinair gekrabbel
Een splinternieuwe pen
schrijft soms erg stroef
op blanco papier
Een oude versleten pen
schrijft niet langer meer
venijnige pennenstreken
De beste pen weerspiegelt
links- en rechtshandig
de ziel der dingen…
lente-sprong
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 249 worden wie we zijn klinkt wijs
ik raak er niet uit of in
want vandaag is lentesneeuw in mijn ziel
veranderd in ijs
oude versleten gedragspatronen
duizendmaal dolgedraaide CD
wekt me tot nieuw
in de wereld van springlevend
kom kleine paasgele pracht
bloemboeketjes, aardekracht
maak alles zacht en wacht
dan word ik weer wie ik ben…
Twijfel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 143 Hier staan we dan op de hoek van de straat
het is nog niet te laat
om ons huis in te vluchten
daar wachten onze oude stoelen
vol ongeduld op ons
ze zitten vol gaten van versleten gevoelens
en eenzame woorden
we zijn nog niet te laat
de kachel daar smeult nog wat
we wachten vol twijfel
wie als eerste binnen gaat.…
De oude jas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 de versleten broek…
Toen was er niets meer.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 En later in de sterrennacht,
een versleten hond blafte nog even vergeefs
en schier overbodig naar de oude, wrede maan,
was er niets meer.
Niets meer wat hem nog verontrusten kon.…
Was mijn oude jas wel versleten?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 En blijft de vraag:
Was mijn oude jas wel echt versleten?…
Poort van tijd
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.754 Uit de bundel:
'De oude jas is versleten'…
Plafonds
gedicht
2.0 met 37 stemmen 6.893 Er zijn er
door Michelangelo beschilderd,
met rozetten versierd,
door zuilen gestut,
maar ook gewone
tijdens grote schoonmaak
met ammoniak gewassen en gewit
of :
niets -
crèmekleurige hoge plafonds
van op een ziekenhuisbed op hoge poten,
en oude plafonds
bekeken door
versleten mensen
die liggen in oude kamers
omdat lopen…
Scheve schaets
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 76 Met dank aan Wil Melkert voor
de inspiratie van zijn netgedicht 'Een mentale vlam'.
__________________________________
Mijn ik was in de ban van
haer fysiek
de zachtheid van haer macht
en haer bekoring
zij wilde mij beheersen
zonder storing
maer 't grote misverstand
maekte mij ziek
Haer scheve schaets leek
een imperatief
zij…
Mijn snurkende engel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 849 mijn snurkende engel
in een oud versleten slaapshirt
je haren diffuus op het kussen
en ik maak je niet wakker
want je ligt daar zo fijn
in een andere wereld
een engel te zijn
waar men iedere dag
de tijd moet doden
tot jij laat in de avond
weer door slaap wordt ontboden
mijn snurkende engel
zielsblauwe zeeën achter je oogleden
je…
Verleden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 Terwijl vervaalde beelden
in lege oude versleten kleuren van verleden
het nu achterhalen
en de adem van toen
als een rauwe zoute wind
het heden
van zijn illusies ont-vilt.
Nog slechts schor en zacht gefluister
van stil gemis
om wat nooit gevonden werd...…
Ongeluk in drievoud...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 179 Zolang ik me kan heugen komt
ongeluk maar zelden alleen
Ik als persoon heb liever dieren
dan mensen om me heen
Laatst nam ik geheel onverwacht
afscheid van 13 jaar oude Mick, mijn kat
Dat ik daarna 6 kittens moest begraven
kwam ook nog op m'n pad
Als klap op de vuurpijl heb ik straks mijn
oude labrador ook niet meer
Oud versleten…
Aanwezigheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 Uw aanwezigheid vandaag,
in deze oude kerk, is voelbaar.
Afwezig bent U in verweerde stenen.
In versleten letters van de wet.
In schuld en in verdoemenis.
U leeft in componisten,
die organisten doen herleven.
U trilt in eeuwenoude orgelpijpen.
U stroomt in eeuwig zonlicht,
dat door gekleurde ramen schijnt.…
Être en mal d ’enfant
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 350 jij spreekt me aan
weet niet eens dat ik
het koud heb
wanneer je me omlijst
met versleten kledingstukken
en met het stof op je
uitgestalde barmhartigheid
veraf van je borsten
en de oude schommelstoel
die naast het bed van ijzer
nooit verhalen te vertellen hadden
ik geef je gelijk, mijn stem
wordt schor
meer in het donker
dan…
Sjaal van Henriette Roland Holst
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.488 De sjaal is nu altijd thuis
rustend op haar nek en scherpe
schouders die zo versleten zijn.
Beeld: Aart van Dobbenburgh, 1949…
je kop is vol weten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 378 je hebt alles
verbrand en verdaan
schoenen versleten
hielen gekust
klieren gesust
je trapte teveel
op eer en geweten
je snoof
inhaleerde de tijd
spoog op de toekomst
het verleden
heeft je bevrijd
omdat alleen oud
je vertrouwd is
nu kom je bij ons
je handen zijn leeg
je kop is vol weten
je maag zonder eten
geen huis en haard…
Ouderdom sterft...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 427 Ze mijmert wat in het zachte zonlicht
welk haar vale gezicht rimpelig beschijnt
versleten wrijft ze over de leuning
het oude houten bankje toont in aanzicht
de gelijkenis van een beleefd leven...…
Opa worden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 417 of knieën die versleten de einder
verkennen in dalen die niet te nemen zijn…
De klank van mijn oude vleugel
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.008 De klank van mijn oude vleugel
wordt zwak en schril:
er is iets versleten
in hem, diep van binnen.
Er valt niets te herstellen,
er valt niets te beginnen:
tegen een doodlijk euvel
kan men niets beginnen.
De arme zwakke klanken
zullen ijler stijgen,
(waar bleef de sterke, volle
klank van hun jeugd?)…
VEREEUWIGD
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 376 Vereeuwigd achter glas
staan moeder en vader
plechtstatig tentoongesteld
omrand door glanzend kader
Met haar mooiste kleding
zit zij met doffe oogopslag
het hoofd passief geheven
en met gedwongen lach
In zijn trots versleten
staat hij vlak naast haar
zijn arm om haar leuning
plechtig van gebaar
Oud en moe als zij waren
en met doorleefd…