Alle inzendingen over Oude reus

Voorzang Boven Gent rijst eenzaam en grijsd ’t oud Belfort, zinbeeld van ’t verleden. Somber en groots steeds stom en doods, treurt de oude Reus op ’t Gent van heden. Maar soms hij rilt en eensklaps gilt Zijn bronzen stem door de stede.…

Ooit viel hij als zaadje naar beneden langs de stam omlaag. Beneden aangekomen landde hij in een voedselrijke laag. Groeide hoger hoger, nu met bladerdak zo rijk Geeft hij zuurstof en beschutting deze eeuwenoude eik.…

De reus is neerschoten In enkele seconden Valt de reus ter aarde Schreeuwend om genade... De reus is neergeschoten Het mes der wraak viert feest Nooit mag de reus meer spreken Zijn woorden besmeurd met bloed... De reus is neergeschoten Nederland was zijn trots Wilde zijn vrijheid verbalen Harde maar eerlijke woorden...…

De groene reus slaat paars uit. Ze dreven hem een ietsjiepietsjie te ver. De bladen bulken van smakeloos geile tieten. Tot daar, maar… De rechtse vloek…de blinde vlek. Wachten maar tot die beroemde dag, wanneer de Opperrechter eindelijk zegt: Nader. Ik spoel jouw goor geweten met pek.…

hij op de berg, luistert verwondert naar de echo's, hoort de bliksem donderrollen langs elke ruige helling, tot diepe stilte, zacht en schoorvoetend ruisend, uit water van de eerste bron, vol blauwe splinters, het heelal herovert, in zacht pastel de aarde kleurt en de oceaan, in het parelend gewaad van regenbogen zoekt de stomme reus…

het is mooi gweest neem alles niet te serieus soms te klein soms op de schouder van een reus mag het pad bepalen dat wij soms elkaar weerzien lach dan om wat oude verhalen en proost dan nemen we er een er stuk tien…

Een reus kent zichzelf. Hij zoekt een meisje zoet als een konijn om weg te goochelen in en uit de grote hoed van zijn hart. Maar een reus is te hoog voor een meisje en zij te blauw van onderdanigheid. Het ras der reuzen sterft uit.…

Slaap als een reus slaap als een roos slaap als een reus van een roos reuzeke rozeke zoetekoeksdozeke doe de deur dicht van de doos Ik slaap…

Slaap als een reus slaap als een roos slaap als een reus van een roos reuzeke rozeke zoetekoeksdozeke doe de deur dicht van de doos Ik slaap --------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten'.…

is iedereen binnen de ceremonie gaat beginnen de reus en kinderen wie zal hen hinderen praat geen onzin hier is het begin geen eind in zicht sorry het is mijn plicht rechtstreeks uit het oude woud de slang is oud en koud vannacht was ik dichtbij een boek lag aan je zij ga geen gevecht met ons aan wij zijn kinderen van de zon…

Toen ik klein was leek mijn vader als een reus zo groot en als hij ging vertellen kroop ik op zijn schoot. Dan was hij politieman, bij de brandweer of piloot, was in het leger, politicus, ja, voor mij was hij héél groot! Ook was hij knap en sterk, zo wilde ik ook later zijn..…

Het was gezellig met zijn weduwe op die avond van het oude jaar waar hij niet was. Hij kon niet. Hij was - dat zagen we toch?…

de top van de berg wiegt als een slaperige reus van noord naar zuid van oost naar west wiegt hij een halve slingerbeweging per seconde heen en weer de trillingen zingen een lied van een schaatser in de verte op het ijs nee de reus snurkt niet…

Het scheelde niet veel, het scheelde geen haar of ik had die reus van wel honderd jaar van dankbaarheid zomaar,...gekust.…

jouw lied klonk majestueus in de wind jij was de reus van het bos reikte hoger dan wie naar de hemel maar in de bodem begon het gevecht onzichtbaar vrat een schimmel je wortels weg jij bent gevallen langzaam vergaan toch zingt de wind op de open plek is jouw stek als reus opgestaan…

Direct na z'n zeer opzienbarende act heeft de reus alle zeven een lolly gegeven. Z'n kinderopvang was perfect.…

ollie en duuk jouw trouwe hondenwacht met die kat-uit-de-boom-kijk blik waarmee jij rustig studeert wat kennelijk de bedoeling is stoei je brabbelend kletsend met jouw beentjes en voetjes waarmee je naast trappelen ontdek je - ook kruipen en lopen kunt elke dag komen er dingen bij zien wij hoe jij groter groeit onze kleine vriendelijke reus…

met z'n allen: Prinsesjes, kom maar uit het bed de reus z'n neus is afgezet nu ruikt hij nooit meer mensenvlees hoera, hoera, wég met die vrees Heb ík dat zei de vrouw van de reus dan was dit tóch de goede keus Ze deed haar schort voor en ziedaar ze bakte voor de hele schaar met zuivere ingrediënten een brood met vijgen en met krenten…

“Door mij nooit meer te vergeten,” zei de reus en keek haar aan. Die gaf hem haar hand en vroeg: ”Wat is je naam?”…

Met zijn grote houten armen draait de reus om zijn as Als de wind speelt met de wieken is de molen in zijn sas Het krakende geraamte draait en wiekt op de spelende wind Strak is het gebonden zeildoek wat zich tegen de latten vastbindt Langs de uitgestrekte horizon staat de houten reus majestueus te zijn In het spel van de opkomende wind…

De hoge boom is van wortels tot aan de top omhuld door klimop: die grote, sterke reus strekt wanhopig zijn armen uit.…

mocht toch de vrees niet ongegrond zijn dat God een reus is op voeten van leem dan is geloof niets meer of minder dan besturingssysteem waarin elk bestand door het virus van de taal is opgelost en waar gebeden, hand over hand, zijn verworden tot ongewenste post de werkelijkheid hergeprogrammeerd in nullen en enen; de oude waarden…

Langs de uitgestrekte horizon staat de houten reus majestueus te zijn, in het spel van de opkomende wind, maken de houten raderen het meel weer fijn.…

nu nog na al die jaren vader hoor ik voor je inslaapt het wakend wiegen van je wakker hoofd mijn diepe denker mijn zachte reus mijn zoon…

Ouwe reus, denk je wel, dat je weet wat ik voel, vanaf de meet vals gestart, de kracht voorbij maar wel zuiver en dopingvrij…

op de rand van dood en leven in het land van teveel geven tussen de waarheid en de leugen de vrijheid en niet deugen de reus de rots de kneus zonder trots…

Dagenlang regen Water stijgt tot aan m'n raam Er duikt een snoek op Een reus met haak door z'n lip De vis grijnst naar me en wacht…

Treurende reus jouw rastatakken raken troebel water oude tak poreus windvlaag doet haar kraken eenden kwaken willen takken raken rimpels in het water lopende kring wordt groter cirkelding raakt de oever niet wel het wuivend gele riet knoppen verschijnen park wordt groen zon gaat schijnen..…

van verre ten hemel rijzend het einddoel van de pelgrim die onder in de stille reus schamele heilige resten aanbad engelen van de kerk daarboven die met hun zachte glimlach de oude mystiek beschermden tegen barbaarse granaatscherven in de hoge gewelven is de schemer speelt het orgel een tere fantasie daaronder fluisteren kleine mensen…

op deze plek zegt oma kun je reuzen zien gratis in een wolkenfilm en als je goed kijkt heel misschien ook elfen en kabouters dus zie ik hier nieuwsgierig kind in haar van zon vergeven akker voortgedreven door de wind wondermooie wolkpartijen zij rijgen zich in mij aaneen tot prachtige verhalen de reus haalt mij niet in ik zal de reus…