Alle inzendingen over Ouderdom OR Leven

Een oude man wandelt, mompelt, strompelt. Hij kijkt naar de hemel... Voelt zich onbehagelijk, maar volgt de weg die hij is ingeslagen. Zijn adem zwaarder, grauwer zijn gelaat. Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en hij die eenzaam sterven zal op een dag dat hij er naar verlangt.…

Diegenen die hun genen onderhouden worden veel ouder wel 150 jaar!…

Als je wat ouder wordt zijn dingen anders wat krom gebogen lijkt is recht gelogen zoete koffie heeft plots geen smaak wat zoute soep was is nu flauw en zo gaat de lijst door eigenlijk is alles anders dan daarvoor en zo kijk ik ook naar ons zijn we nog zo doldwaas verliefd staan we snel even op uit bed heeft de één de koffie al gezet…

Dat ouderdom vaak met gebreken komt, Helaas kan ik dat staven met bewijzen. Wim Overweg is bezig te vergrijzen, Zijn aders slibben dicht, zijn rug verkromt. Nog weinig werkt precies zoals het moet, Het gaat dus slecht, maar verder gaat het goed.…

Ach, ouderdom heeft ook zijn voordeel wel, de vijfenzestigplusser kortingspassen voor trein en bus of kleding laten wassen. In ’t buurthuis kaartjes voor het bingo spel.…

Later, als ik zwakzinnig ben met schoothond en schrikvel houd ik een kruik warm tegen me aan en praat ik met je in mijn slaap. Als je nu kan begrijpen wat ik dan ga bedoelen, krakende dorre tak dat ik ben, ga ik me niet zo afgebroken voelen maar meer een uitgeblazen paarde- bloem. Hoor je me dazen? Daar gaan mijn parachuutjes al. -----…

Onvoltooide tijd geboortebewijzen het tegengestelde.…

Als ook het wereldgebeuren vervaagt in de schimmigheid der dagen, dan sterft de tijd in eenzaamheid, komen herinneringen steeds meer tot leven.…

ook bij mij verzakt onder de ogen het vel tot wallen alsof daar zichtbare jaarringen de ouderdom willen tonen als beelden van sterfelijke demonen er wordt lucht in bogen onder mijn bril gezogen waar de huid te vroeg door het leven is bedrogen…

's Avonds zijn we er: grauwruwe muren, rillend – kleden we ons aan.…

Ervaren door de ouderdom. Bekijkt hij 't leven andersom. Hij plukt nu wat moed uit z'n jonge leven Toen alles nog ging zonder beven. Rust is nu zijn uitgangspunt. Gedaan met nog een stunt. Het leven waardig beleven Is nu zijn streven.…

Decennia van groeizame grond drooggelegd in de ouderdom van verlepte lagen, liggen daar seniel in stille berusting braak en bochtig hun schrale resten…

onderwerpen geen gebrek Zal ik later ook zo vertellen Over het verloop van mijn leven Zou er iemand willen luisteren Ook al is het maar heel even?…

Ik pieker over de zin van het leven ik heb mijn levensadem verloren in het piekeren over de dood de tuin is mij lief met alle liederlijke planten lieftallige madeliefjes en honingdauw in de zomer waar de libellen van proeven mijn man is te jong gestorven en liet mij achter als weduwe maar ik voel me geen spin door mijn gerimpelde onderkin…

Een kluwen wol, twee breipennen een glimlach die maar niet verdween koffie zwart, twee zoetjes bij haar had wederom de zon geschenen maar een dag legde zij haar pennen neer keek dwars door je heen de glimlach nog vaag geen koffie meer, geen zoetjes waar een lach eens heerste, kwam heel traag een traan.…

De ouderdom overkomt ons allen Je hoeft er niets voor te doen Tenzij een malloot je overhoop zou knallen En je er dood bij neer zou vallen, Komt de ouderdom vanzelf Met een snelheid waarvan ik denk Als ik iemand een geschenk zou mogen geven, was het een pakketje uitstel want allemachtig wat gaat dat ouder worden Snel…

Maar ouderdom.... een rozijn, die niet te pruimen is!…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Ik heb gehoord dat aan het einde van ons leven een film van ons leven flitst voor onze ogen. Zo, hier zit ik nu, in mijn ouderdom, in mijn gemakkelijke stoel te wachten voor de film zal beginnen. Waar begint het? met mijn conceptie, mijn geboorte, mijn jeugd?…

Alles weten de grenzen de lenzen zien de ruimte van de ouderdom de afstand tot de dood het leven slagadert zich voorbij hier zijn wij en daar waren: oneven waardetijd Ik hang mijn klok op in de kerk en slinger uur na uur en werk totaan mijn zerk mijn doodsbewijs en alles weten.…

Voor nog slechts een kreek achter haar een zee van tijd ouderdom versmalt…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Iedere keer zie ik de spiegel aan de wand, die iets tracht te zeggen jarenlang dezefde scheiding mijn gezicht, steeds ouder, grijzer zekere rust zeg het maar ik zie het al jeugd ouderdom een spiegelbeeld is maar heel even een juiste kijk op dit aardse leven…

ik voeg steeds nieuwe bloemen toe aan mijn droogboeket recht in het hart zodat het stof de kleur niet kan vergrijzen pas later in het valer worden zullen zij naar ouderdom verwijzen ik selecteer en plaats de bloemen bij elkaar in contrasteren door hun bloeien heb ik alles van het leven op het scherpst van de snede meegekregen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een troostend gebaar teken aan de wand geen koers op vleugels weggedragen o ouderdom mijn troost.…

Energie voor het nieuwe leven van het komende jaar.…

wachten op wat komt in de verstilling van nu zwijgt haar ouderdom doelloos verglijden jaren rond haar breekbare figuur…