Alle inzendingen over Pak mijn hand.

hand en neem me met je mee En verdrijf al die pijnvolle gedachten…

Verleden zaait onrust in mijn gesloten hart niets wat het nu sust echt alles is verward Verleden zaait onrust niet weten wat te doen nu liefde mijn hart kust met een eerlijke zoen Verleden zaait onrust ziet alleen maar de pijn iets wat me verontrust alsof het niet mooi kan zijn Verleden zaait onrust liefde pak mijn hand maak me van…

ik heb het allemaal vaarwel gezegd luxe oorden en het uitgaansleven mijd paleizen en arena’s stop met alle media en de sensatiebeluste hyena’s het is een zegen om eindelijk onszelf te kunnen zijn in een omgeving zonder schone schijn ik pak je hand en zie het paradijs al in je ogen als we in je lach naar buiten gaan je kijkt me aan…

Zij zullen jou helpen geven je steun pak hun handen vast voel de kracht. Het leven heeft heus mooie gezichten probeer je op het positieve te richten. Dan zal het spinrag van gedachten jou niet langer hebben in zijn macht.…

Zij zullen je helpen geven steun pak hun handen vast voel de kracht. Het leven heeft heus mooie gezichten probeer je op het positieve te richten. Dan zal het spinrag van gedachten jou niet langer meer gevangen houden.…

Zwijgend kijken ze elkaar aan niemand kan de klok vooruit zetten en van terugdraaien is geen sprake Kan nog nauwelijks op beide benen blijven staan gevoelens die het toekomstbeeld beletten pijn die naar bitterheid blijft smaken Ze pakken elkaars hand maar leidt naar geen enkel spoor bloed stopt met stromen Ijskoud is hier relevant hoop…

ik ben in wankel evenwicht beland pak iedere hand om niet ten onder te gaan er was al jarenlang geen land meer te bezeilen ben aan lager wal geraakt maatschappelijk afgehaakt ik dacht licht te zien in het alternatieve circuit het wrakhout wilde maar niet blijven drijven de vluchtige beloftes het luchtig handjeklap boden niets om…

ik pak je hand mijn vingers dansen langs je arm omhoog dartelen over je schouder volgen de ronde boog van lijnen die je lichaam koos om je tot vrouw te maken, borsten harder wordend in het raken ik ga naar binnen in je blik als lippen elkaar smaken het tasten brengt je schrik passie laat zich snel ontwaken je lacht in vleugjes hemel…

je hand en fluister ‘dito’ mijn liefste, dit jaar zonder ‘maar’…

je kijkt naar mij maar bent mijn horizon al lang voorbij doolt in onbekende verten ik voorgrond niet in een wereld waar de waan het spook verscheurt en vreemde geesten krijsen toch wil ik bij jou blijven als een laatste draad voor je ons voorgoed verlaat ik pak je hand je kijkt verschrikt en voelt ineens je eigen ik en lacht…

We weten, het einde nadert pijn We pakken je hand klam We zijn niet zover je te laten gaan Maar mogen je niet stoppen. We weten, dat je gaat op je laatste reis Waarheen weet niemand dus pak ik weer je steeds klammer wordende hand.…

naast je lopend ben ik bang je gedachtegang is vreemd voor mij zo anders dan gewoon ik pak je hand de warme kant tegen mijn wang koelheid in je ogen het mij gedogen is al aan de gang ik hunker nog naar jou je lichaam draait haar eigen wil toch volgend in een lief contact mijn hand ligt doelloos op je schouder heupen kaatsen…

het schouwspel boeide er was gezang uit duizenden kelen tonen resoneerden lang emoties braken bij velen kleurrijk licht volgde de hymne golfde over de massa ving in subtiele bogen het geloven in boven zij waren een in het pakken van handen ogen die vlamden vol liefde en geestdrift in dit magistrale beleven deze melodie van het…

zijn hand zodat het afscheid langer duurt ik voel dat er heel veel tranen in mijn hoofd zitten.…

in een halve maan en een handvol sterren zie ik jouw gezicht sluierend in het licht van de lantaarnpalen mijn adem wolkt verlangen in de koude lucht, je ogen lachen als je even zucht en naar mij kijkt je lijkt zo warm vibrerend echt in het nachtelijk geluid het zwart van donker koelt je zachte huid ik pak je handen als de maan…

jong, pak alles nou gewoon op Pak mijn hand nu vast En we lopen samen terug naar de top Ik en de rest van je vrienden zijn je houvast!!!!…

naar me uit door zilveren tranen kijk ik naar Hem en pak de hand van Isaï's Spruit…

mijn hand En ga met me mee Alles achterlatend Alleen elkaar Wees maar niet bang Ik ben nu bij je en neem je mee...…

Zonder iets te zeggen De tijd Verloopt sneller dan we hopen Dit moment gaat voorbij De herinnering blijft We beseffen het elke seconde Maar genieten voor een uur Ik pak je hand Jij kijkt me aan Onze handen zachtjes tegen elkaar En alles begint weer van voor af aan…

Zo ja, pak mijn hand dan gaan we vieren dat we samen mogen zijn.…

ik ben verdwaald de huizen zijn me vreemd met ramen zonder ruiten deuren die niet sluiten maar open blijven staan ik kijk de mensen aan die langs me lopen niemand ziet me staan holle ogen in het matte licht grijnzen uit hetzelfde gezicht ik pak een hand waarvan de vingers breken de arm heeft te los gezeten om te slaan de schouder…

mijn hand, maar niet te vast Leid me daar, maar laat me vrij Om zelf te lopen, stap voor stap Naar de plaats waar het oude plaats maakt voor hetzelfde en ik toekom aan een levendige rust…

Ik pak haar hand En hoop dat onze band Alle kleine wezentjes verbant. Zodra ik mijn ogen sluit Zie ik ze weer verschijnen Eentje blaast mij kaarsje uit En ik zie mezelf verdwijnen.…

Gooi je angsten overboord ze kunnen je werkelijk niets beloven het enige dat jij moet leren is in je eigen kracht en liefde te geloven Pak mijn hand en kijk mij aan laat je liefde aan mij staven voel dat mijn liefde slechts een reflectie is van je eigen prachtige gaven...…

Pak mijn hand en leid me Neem me mee, bevrijd me Vrij om te dromen van een morgen Die misschien nooit komt Laat me alsjeblieft geloven In alles wat we elkaar beloven Laat me zweven op de woorden Voor het leven ze verstomt Voor de nacht ons weer verlaat De waarheid opnieuw voor ons staat Teruggezet op vaste grond Als de dag weer is ontwaakt…

Leef Jij lief kind Vertel me Wat voel je Ben je eenzaam Heb je angst Sluit je niet op Jij lief kind Mooi ben je Van binnen Van buiten Eerlijk en lief Spreid je vleugels Proef het leven Deins niet terug Pak mijn hand Ik voer je mee Naar momenten Vol van liefde Geef je bloot Vrijheid roept Jij lief kind Breek jezelf los Uit je wereld…

je hand…

Kom pak mijn hand nou aan, het is niet veel, maar op dit moment het enige wat ik te bieden heb. Samen kunnen wij de wereld aan, geloof me, dat is geen gezichtsbedrog. ik geef om je…

ik schep verwachtingen jij begraaft ze weer ik zeg hoe mooi ik je vind jij slaat je ogen neer ik pak je hand en kijk je aan jjj lacht terug had ik dat maar niet gedaan ik vraag of ik je nog eens zal zien het enigste wat jij kan zeggen is heel heel heel misschien moet ik het daar dan nou mee doen?…

't Wordt allengs moeilijker zwaarder bovendien 'k pak haar hand en zeg: zal 'k je helpen misschien? stop maar met verstoppen. De stap naar de arts was groots toch zette ze 'm voorwaarts verbergen was geen optie meer dokter bood soelaas en zij nam hulp, met beide handen aan, met verbergen: is het over en gedaan.…