Alle inzendingen over Papa OR Hemel OR Kleinkinderen

in mijn herinnering neem ik je hand je staf en blije kinderogen warmgezongen door de onsterfelijkheid van elk decemberlied zie hoe ik geniet papa, je was de mooiste en je droeg jouw mantel graag een roodfluwelen kerstmis antwoordt traag op wat mijn hart in zoveel beelden ziet…

Van papa naar mij als doodgewoon persoon. In mijn ogen worden ze steeds kleiner mijn jongste en oudste zoon. Al scheurt de hemel open en dalen alle engelen naast me neer. Gaven ze allemaal hun kracht dan nog deed het zeer. Het enige wat ik kan is daar staan met de kop van een biet. Ben ik nou een papa of ben ik het niet?…

Ik wil al zo lang iets schrijven naar jou. Je bent nog steeds iemand waar ik zielsveel van hou. Je was mijn vader maar alleen niet van vlees en bloed. Toch altijd wijze raad en een hartelijke groet. Ik voelde me thuis kon goed met je praten. Soms leek het wel alsof je de vulling was voor al mijn gaten. Wil je graag zeggen dat ik je vrouw…

De tijd Trekt jou Verder en verder Weg Maar Ik wil niet vergeten Je stem, Je lach, Je geur, Je laatste blik Ze staan gebrand In mijn geheugen Ik koester ze, Diep in mij Verborgen, Geborgen Wil ik nooit Vergeten…

Jij toen in die kamer van het witste wit en ik het kind met nog vele zomers te gaan jij die nog vader moest blijven hoe ze toen bloeiden daar buiten de rode rozen augustus trok nog een keer alle registers open en daarna dat zwijgen van de uren waarin vroege herfst lag ingesloten Zoveel later danst in een huis vol kleur…

Mijn zoon zit vol vreugde als papa er weer is, Dan glundert hij van top tot teen Overdag voelt hij toch een gemis, En voelt zich een beetje alleen, Papa, Papa, hij zegt het wel honderd keer, Nee, schat vanavond pas, Vanavond zie je papa weer.......…

En dan het kind, papa papa! vispijn vispijn! En dan de vis, snel kloppend vissenhart, visogen op handige levenslijn. En dan papa, snoeihard geraakt door een snerpende kinderstem. En dan weer de vis, terugkerende haak uit vissenschubben. En dan plonst waanzinnige pijn in zacht zalvend water. En dan weer het kind, papa papa!…

Papa lief, lief, lief; gebruik niet meer! Ik zie het in de poppetjes van je ogen Papa lief, lief; misbruik niet meer!! Gebruik je verstand in de Kamer Papa lief; verbruik je energie niet!!! Laat mij je oplichten tot blijvend geluk Je zoontje Lancelot, mede namens Mama…

Mona sprak in het journaal, een vechtscheiding is fataal, voor kleinkinderen en grootouders. Ze wil wettelijk vastgelegd zien, dat kleinkinderen ten alle tijden hun grootouders mogen blijven zien.…

pijn Jij bent mijn voorbeeld niet meer Mijn held, verre van Ik schaam me voor je, papa Sorry dat ik niet anders kan Weet je wat jij mist, papa?…

Het tikken van de klok De voetstappen van papa droge, doffe klappen, in de nok van het natte dak Stil zit ik, veroer me niet Ik weet dat hij me hoort En als hij me ziet, dan zijn de rapen gaar BOEM, PATS, AU!, KLABATS! 'Papa, papa, het doet pijn!!' 'Zeur niet kind, ergens vind je het fijn.'…

De trooster in ons hart laat bloed stromen, naar dat grote geheim, naar dat heilig huis, waar ooit de hemel werd gevonden.…

Ik mis je papa <3.…

papa, we leren hoe we verliezen omsmeden in overwinning hoe we verdriet kunnen kneden tot het vreugde wordt we ruiken nog altijd de geur van kruiden en jasmijn we horen nog altijd de duiven koeren op het plein papa, we leren om onze tranen hun weg te laten gaan we komen thuis, papa…

Niets aan mij te zien Toch huilt mijn hart om papa en soms, Als ik alleen ben, huilt mijn gezicht mee, En dan zie ik mijn papa om mij heen, en dan voel ik mij tevree en dan lacht mijn gezicht meteen! ik hou van jou papa voor altijd xxxjes je dochter mientje…

zijn kinderogen volgen de sporen van littekens op de vaderrug littekenweefsel een mijnenveld van geweld papa, hoe kwam dat? een ongelukje lieve jongen, domme pech doet het pijn, papa? nee, ik voel niets meer soms een beetje in mijn slaap, domme pech, papa? domme, dikke pech ik doe mijn mooie hemd aan kijk, alles is weg!…

Mijn grote jongen Maar toch nog zo klein, Stoer met je rugzak, Bij papa logeren, fijn Maar iets in jouw ogen verraadt het me toch Het was veel leuker toen je nog gewoon, Tussen papa en mama in bed mocht…

Van uit mijn levensboom, eeuwig ingeworteld met zijn knoestige stam, nu stug verweerd, trekken groene jonge takken, onbeheerst naar al die vreemd lokkende windstreken, uitwaaierend en steeds verder reikend, de oneindige horizon als gezichtseinder. En bij iedere nieuwe bottende tak herbegint het wonder van jeugdige telgen uit mijn leven. Op…

Als de kleintjes klaar zijn om naar bed te gaan, krijgen ze van Opa nog even te verstaan, in je eigen bed blijven hoor, waarop de oudste in de gezegende leeftijd van vijf jaar, tegen Oma zegt maar: als ik een nachtmerrie heb, dan mag ik komen toch Oma, bij jou in bed? De jongste in de leeftijd van drie hele jaren, doet dan net iets…

diepste smart Lieve papa,….…

Papa paus habemus papam Witte rook wat witte rook Zwarte rook geen zwarte rook Witte guarda witte guarda! Habemus een papa paus Guarda die gordijnen guarda!…

Sorry Daniël dat papa niet dagelijks nog alles voor kan doen. Ik besef heel goed dat je veel moet leren je bent nog zo groen. Begrijp alsjeblieft dat wat er ook is papa er altijd zal zijn. Over 40 jaar of nu met 6 jaren klein. Ik hou van je apie. Xxx Papa…

Papa als ik je kon vastnemen liet ik je nooit meer gaan. Dan bleef je voor altijd bij mij. Ver weg van dat verwegge.…

eenzaam in de nacht geen ster die knipoogt of even naar me lacht geen maan van goud die mij begroet of van mijn schaduw houdt er is enkel het zwart verbannen door duisternis voel ik me zo eenzaam in de nacht!…

Papa!!!…

Lange tijd heeft ze er over gedaan zij kon er niet over praten vertellen kon ze het zeker niet eerst moest ze het zelf verwerken na haar eerste chemokuur was ze zo ziek, dat ze niet meer verder wilde zij wees zichzelf op haar verantwoordelijkheden haar kinderen, kleinkinderen en haar man zij hadden niets gemerkt, daardoor drukten de feiten…

Ik heb mijn opa's nooit gekend dus gemist heb ik heel veel mijn kleinkinderen houden van opa en krijgen allemaal zijn liefdesdeel.…

mijn trillende telelens zoemt jou dichterbij wil wel eens zien hoe vergrijsd jij oogt zag zo al, gaandeweg, de kleur verbleken hoe jouw hoofd het doorleefd vel nog kennelijk gedoogt ik denk zowaar terug aan mijn ouden van dagen waar de zoete babbelaar uit het vierkante blik dat de schoorsteen sierde, mijn kinderhart deed…

Als ik naar ‘t huis in Marken ga en langs de dijk het laatste stuk insla weet ik mijn kleinkind aan de einder Dan zie ik golven klotsen of glimt een vlakke waterlijn drijven er donkere wolken of heerst een strakke lucht Dan kan het regenen of schijnt volop de zon; stormt het of slaakt de wind geen zucht Als ik naar Rotterdam toe ga mij langs…

Achter hem huilt de wind droge tranen en in lemen hutten kermen ongeboren kleinkinderen.…