Alle inzendingen over Pavarotti OR afscheid OR opera

wat kon ons gebeuren ons huis was van staal totdat we in een hemeltergende explosie van vuur in het hiernamaals verdwenen de Walkuren zij lieten ons links liggen hun zilverkleurige vleugels schitterden vervaarlijk het Walhalla: alleen weggelegd voor de ware held piepschuim-rotsen lichtten dreigend op…

In klassiek of in goede pop Jezus raakt niet in het slob oud geloof of nieuwe opera altijd in voor mensenmassa! 4 APRIL 2012 wordt op het Willemsplein in Rotterdam met de Erasmusbrug op de achtergrond The Passion opgevoerd; Danny de Munck speelt Jezus!…

het Vlaamse Belgenland een constructie gebaard als misverstand koopman koning Willem Eén gaf de zuiderburen wel erg veel subsidie daar krijg je narigheid van na een opera zijn ze uit de hand gelopen in La Monnaie relletje rond La Muette de Portici de Hollanders snel via hazenpad afgedropen Van Speijk sprong zelfs een gat in de lucht…

Als men als Pavarotti wist te zingen Zou men zich nooit het hoofd hoeven te breken Stel dat men zong, zou men de kracht verleren Van woorden die dan slechts symbolen bleken Als beelden, die veeleer op dromen leken Zou men de zin ervan dan niet ontberen?…

Ik rook; drink; lijd met je mee op jouw golven; te pletter waarschuwen ze voor de vloed. Als jij er niet meer bent in de nacht; dan eet ik nooit meer een hamburger met uienringen want dat doet zeer.…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…

In een wereld zoals deze Zal ik bij het sterven Geen tijd meer hebben Om te denken Aan de dingen Waar ik zoveel van hou Amen!…

Was het geen nachtegaal die mij verleidde met haar zwoele klanken en lyrisch beroerde in de opera van de nacht. Geluk fluistert een zee van musicerende dromen laten wij allen drinken verstillen in rustieke nachtmuziek.…

Als ik morgen niet opsta moet je niet schrikken: per slot, elke opera en alle toneelstukken hebben hun ogenblikken, het vallen van gordijnen of andere ongelukken. Dit is dan het mijne. Sluit dus mijn gezicht, doe die mond en twee ogen maar netjes dicht en ik ben voltooid.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ze fantaseerde zich een diva die haar bonzend hart verstilde in de stilte die zij zocht bedacht ze liedjes -magistraal die bijenzoemend in haar hoofd haar steeds weer gaven wat ze wilde ver voorbij de exodus van het verkommerde kabaal Ze ouvertuurde hoge noten onverdroten -tot ze gilde geinballorig als ze was verloor ze weer een andermaal…

Veel te bang om weg te rennen veel te klein te blijven staan in een huis dat niet van hem was maar van onbegrepen liefde Liever hield hij hier zijn mottengang in nissen tussen steen en bedekte hij zijn potten om een schande te vergeten leefde hij het eerstgenoemde in vanzelfsprekend weten ook al was dat nu verborgen en van engelen ontdaan…

en zie ik hem, de Dalai Lama, in een bad van zen en lauwe prana in zes Gnossiennes en in Gymnopédie Als Sander een cd speelt van de maker van Tosca met Cecilia Bartoli zie ik Giuseppe voor me, ja ook die, want Verdi is een diehard Kringloopkraker Speelt Sander zondagavond met plezier dan hoor ik weer de Scala di Milano Luciano Pavarotti…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Zijn we fantomen van onze eigen opera? De boeddha zweeg bij vragen over het zelf Alles is vergankelijk zei hij Voor ieder is er een pad naar bevrijding…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…

De 05.00 uur vogels wekken de vakantiegeest musiceren een levendige opera door vensters en vertrekken. Het bruisend licht geeft de vallei van de zon een sprekend gezicht. Helder water uit iedere bron stromende gezondheid op een langer leven.…

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiik ga jouuuuuuuuuuu verlaten verlaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaten mijn dooooooooooooooooooooolk tussen de riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiibben iiiiiiiiksterfff voooooooooooooor mijn maaaaaaaaaaaten oooooooooom het geweeeeeeeeeeeeeten te suuuuuussen ik steeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerf iksteeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerf…

Fluiten krijsen piano’s stuiteren van de loges uit kroonluchters dondert een contrabas. Gevat in brokaat zwoegen de borsten van de sopraan vervaarlijk een stem klimt in de gordijnen. De bühne deint de pauken dreunen de strijkers weven een kleverig web. Het publiek verbleekt wanneer de nacht zich als een zwarte weduwe op hen stort.…

alles draaide om die ene vinger wenden en werking als lokkende vlinder verleiding in nieuwe lente manoeuvreren van komen en gaan spelend spel met dans en gezang in liefde verhuld met haar allerlaatste geil glimmende blik venijn en rode roos sleepte zij zichzelf naar het einde nog zingen de zigeuners na de messteek "Mi adorada…

Mijn gesloten ogen isoleren haar zo houd ik haar gezicht anoniem tot het voelen van haar warme adem raakt haar zachte lippen mijn illusie. Alleen haar zachte vriendelijke stem laat mijn verhaal schitteren via een dia de kenmerken glanzen op melodie met accenten door een dragende aria. De waarheid ligt in het midden het…

ik dans geen poëzie de choreografie is mij iets te subtiel tutu in slanke passen de echte hoge hakken staan me niet wel spijkerbroek en gympen soms vreemde woorden om mijn schrijfsels op te pimpen maar in decors leef ik me uit beluister deze herfst mijn vogel voordat het winterse voor even alles sluit…