Alle inzendingen over Pesten OR Eenzaamheid OR Toneelspel

Wat zou het wat zijn Als ik in het geheel Verder kon leven Als uitsluitend virtueel Verlost van vermoeiende zaken In nullen en enen opgelost En zelfs mijn ademen Dat geen moeite meer kost In respect opgedragen aan Fleur Bloemen en Tim Ribberink die vanwege hun pesters de zelfdoding verkozen boven verder leven.…

Meesters hebben geen idee Van het onderhuids gezwel Dat woekert en onzichtbaar is Al lopen ze daar wel Natuurlijk, als er vechten is Dan zijn ze snel paraat En wordt er naderhand, in school Nog lang over gepraat Maar de wond die in mij brandt Is van een dieper soort Smeulend tijdens speelkwartier Rond half elf aan de poort In eenzaamheid…

De dag begint zoals altijd, een grote groep die naar school toe rijdt. En stilletjes fiets ik erachteraan, maar ze doen net of ze mij niet zien staan. Eenmaal om de hoek, waar niemand ons meer ziet, begint mijn verdriet. Ze pakken me vast, alles voor mijn ogen wordt zwart, ik voel me alleen en verward. Ik zie niet veel, voel alleen de…

je raapt je schriften uit de plas, lachend fietst "de groep" voorbij. vandaag moest je weer ontgelden, dat je anders bent dan zij. elke dag laten ze je weten: jij hoort er echt niet bij! en hoe je het ook probeert, je bent anders dan zij. je hebt sproeten of je stottert, bent homo, moslim of jood. je bent anders dus dan zij…

jij toverbalt zuigt kleuren van het bot dat al kaalgevreten is snuisterijt gewone dingen die plots een nieuwe tekst in een oud lied gaan zingen tierelantijnt en versiert wat niet echt leeft vampiert onbekommerd de vrijheid die men nog heeft maakt van de dood een open goot in het nu al af dingen op dierbare herinneringen…

is 't hek weer van de dam Pesten tot ik ’t maar opgeef continu en ook elke dag weer Eindloos tot ik niet meer leef neem mij nu maar tot U heer…

Over het lichaam droeg ze een oude jas zacht getint, met flets versleten patronen Je zag direct dat ze intens verdrietig was strakjes zouden ze haar, als altijd, honen Aan ‘t lichaam, verstopt onder haar jas, zagen haar armen nimmer iets van zon Door het continu getreiter van haar klas sneed ze daar als ze ‘t niet meer aankon Om het lichaam…

Weet je hoe afgrijselijk je je voelt wanneer ieder je voortdurend pest Als elkeen je onafgebroken na joelt geloof mij maar dat voelt niet best Besef je wel hoe ontzettend het is als je almaar buitengesloten wordt Nou dat is waarlijk geen kattenpis dan lijkt ‘t of er iets aan jou schort Snap je hoe eenzaam je dan bent als je absoluut geen…

Als ik dood ben, kàn het niet minder zijn dan pas word ik eindelijk met rust gelaten Dan pas doet de wereld mij niet meer pijn dàn pas..zullen zij aardig over mij praten Als ik dood ben, zal ik niet eenzaam zijn dan pas zal ik van liefde kunnen proeven Dan pas pieker ik niet meer over die trein dàn pas zal ik ‘t masker niet meer hoeven Als…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

in een haven die eenzaamheid heet breng hem terug, geef hem terug…

Agentje pesten is een oude hobby De provo’s deden dat al lang geleden Maar heden is de ‘plietsie’ moegestreden Niets helpt hen meer, geen mens, geen enk’le lobby Het zware pesten is echt niet van gister Maar ditmaal is de pestkop een minister…

Hoor, wat kakelt daar? Snoeshaan, scharrelaar moederhen of kakelaar? Gekakel? 't is gekrakeel! van rottend vlees met veren Lamgedrukt, vergiftigd, overvoerd terend in urine, stront en kanker Netjes opgeruimd en afgevoerd…

ik ben zo niet gelukkig dit is voor mij een hel daarom wil ik zeggen dat pesten verschrikkelijk is al heb je soms niet in de gaten maar dan zit je echt goed mis!…

Mensen, Die jou altijd pesten. Mensen die altijd proberen, Jouw leven te verpesten. Die mensen die niet goed bezig zijn, Dat is dan niet zo fijn. Misschien een grote mond, Maar hun hart is o, zo klein.…

Het pésten en gepest worden, hoéf en mág je niet pikken, kom óp voor jezelf, doe je mónd open, pas als jij wat zegt merk je dat ze je niet laten stíkken!…

Ik weet wat ik doe stoppen kan ik niet mijn gevoelens worden verbannen totdat niemand ze meer ziet wraak wil ik nemen wie doet me dit nou aan ik wou dat ik gevoelens had dan kon ik tenminste mijn mannetje staan…

Wanneer je gepest wordt omdat je anders bent Je eenzaam voelt opgesloten in je eigen isolement Jezelf afvraagt waarom ik Je niet stoer genoeg bent maar een bangerik Wanneer je huilt om het schelden Je weer getreiterd bent het steeds moet ontgelden Jezelf klein voelt in je doen en laten Je niemand hebt om mee te praten Wanneer het…

We doen of pesten uniek is Of het pas geboren is We doen of op de uitvinding Patent gevraagd moet worden We doen of pesten er niet toe doet Of het normaal is dat het gebeurd Of een slachtoffer erom vraagt Niet dat die van binnen wordt verscheurd We doen of het de gewoonste zaak is En laten steeds meer toe Zo van, reageer dan maar niet…

Want die pest- tijd van lang geléé zette wel zijn stempel op mijn jeugd en een ieder die ermee te maken heeft zegt zeker niet: het is een deugd Dus stop met dat gepest en geziek stop ook met dat getreiter en doe normaal want alles wat je nu aan pesten tegen die ander doet wordt je ooit terugbetaald mét rente dat staat als een paal boven…

begrijp je wat ik bedoel en denk je op tijd wat heb ik hen aangedaan: pesten behoort tot het verleden voortaan!…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Pesten is uitgegroeid tot een WERKWOORD, voltooid HEDEN Wanneer het erin sloop, geen mens met normaal VERLEDEN kan hierop antwoorden. Jammer toch, dat blijkbaar het werkwoord PESTEN niet tot ONVOLTOOID VERLEDEN, kan worden berekend, EXCLUSIEF BTW. Want de prijs, is altijd te hoog!…

grenzen overschrijden mijdt hij als de pest daarachter loert het onbekende dat gaat van kwaad tot onderhuids hij wentelt zich in een amorfe deken van woorden sluit dan tevreden af hij zal ze wel eens leren…

Pesten is geen leuk gevoel, je snapt wel wat ik bedoel. Je weet wel kinderen die naar je schelden, en als je het tegen iemand zegt, zeggen ze niks de helden. Van binnen doet het heel veel pijn, hoe zouden ze het vinden om zelf gepest te zijn? Je hebt ook heel veel verdriet: je hebt het wel maar men ziet het niet.…

Ze was alleen in die donkere nacht in diepe stilte die om te snijden was Ze bestreed de tranen uit alle macht morgen wachtte opnieuw haar klas Ze leed alleen in de eenzame nacht toen pijn voorbijtrok aan haar geest Men had haar na school opgewacht en haar uren getreiterd als een beest Ze was wanhopig deze lange nacht en raadde alsmaar naar…