Alle inzendingen over Pesten OR Eenzaamheid OR Verwerken

Ik laat de nacht niet langer domineren hij schonk mij toch al veel te veel pijn Ik weiger die verdrietige atmosfeer en dat eeuwige, zo vreselijk eenzaam zijn Ik laat de nacht niet nu langer regeren want ’t eenzaam vermoordt mijn geest O mijn hart schreeuwt van het zeer en bij het ochtendgloren huilt hij ‘t meest Ik laat de nacht het leven…

Wat zou het wat zijn Als ik in het geheel Verder kon leven Als uitsluitend virtueel Verlost van vermoeiende zaken In nullen en enen opgelost En zelfs mijn ademen Dat geen moeite meer kost In respect opgedragen aan Fleur Bloemen en Tim Ribberink die vanwege hun pesters de zelfdoding verkozen boven verder leven.…

Wie zijn verdriet verdringt zal het nooit verwerken…

Woorden worden begraven blz worden blanco blad letters worden verlaten zonder hun lijnen voelt ze naakt ... Ze ontkleedt zich van zinnen nestelt tss de versnipperde hoofdstukken het kaft als deken voelt zo volmaakt... De punt comma´s dansen raken de einders op de notenbalk geen mens zal weten hoe diep of hoog haar dalen haar ziel…

leven is Bitterhard als edelsteen Het valt niet mee Het te verwerken Als je haar dood gevonden hebt Emoties moeizaam te beperken Geen woord werd er nog gerept Het is alweer een tijd geleden Erbij stilstaan deed ik niet De tijd is daar dat ik dat doe Zo eenzaam sterven zonder warmte Wens ik nimmer iemand toe…

Meesters hebben geen idee Van het onderhuids gezwel Dat woekert en onzichtbaar is Al lopen ze daar wel Natuurlijk, als er vechten is Dan zijn ze snel paraat En wordt er naderhand, in school Nog lang over gepraat Maar de wond die in mij brandt Is van een dieper soort Smeulend tijdens speelkwartier Rond half elf aan de poort In eenzaamheid…

De dag begint zoals altijd, een grote groep die naar school toe rijdt. En stilletjes fiets ik erachteraan, maar ze doen net of ze mij niet zien staan. Eenmaal om de hoek, waar niemand ons meer ziet, begint mijn verdriet. Ze pakken me vast, alles voor mijn ogen wordt zwart, ik voel me alleen en verward. Ik zie niet veel, voel alleen de…

je raapt je schriften uit de plas, lachend fietst "de groep" voorbij. vandaag moest je weer ontgelden, dat je anders bent dan zij. elke dag laten ze je weten: jij hoort er echt niet bij! en hoe je het ook probeert, je bent anders dan zij. je hebt sproeten of je stottert, bent homo, moslim of jood. je bent anders dus dan zij…

jij toverbalt zuigt kleuren van het bot dat al kaalgevreten is snuisterijt gewone dingen die plots een nieuwe tekst in een oud lied gaan zingen tierelantijnt en versiert wat niet echt leeft vampiert onbekommerd de vrijheid die men nog heeft maakt van de dood een open goot in het nu al af dingen op dierbare herinneringen…

toen haar keel eindelijk mocht ze even..zichzelf zijn Eindelijk stopte eventjes ‘t spel toneel en kon ze even alleen zijn met de pijn Een blik in de spiegel toonde het kille dat gans haar droevig innerlijk omgaf Ze zou heel graag wat vreugde willen want zo gleed haar leven enkel bergaf Nog even douchen en daarna naar bed om daar haar eenzaamheid…

is 't hek weer van de dam Pesten tot ik ’t maar opgeef continu en ook elke dag weer Eindloos tot ik niet meer leef neem mij nu maar tot U heer…

Over het lichaam droeg ze een oude jas zacht getint, met flets versleten patronen Je zag direct dat ze intens verdrietig was strakjes zouden ze haar, als altijd, honen Aan ‘t lichaam, verstopt onder haar jas, zagen haar armen nimmer iets van zon Door het continu getreiter van haar klas sneed ze daar als ze ‘t niet meer aankon Om het lichaam…

Weet je hoe afgrijselijk je je voelt wanneer ieder je voortdurend pest Als elkeen je onafgebroken na joelt geloof mij maar dat voelt niet best Besef je wel hoe ontzettend het is als je almaar buitengesloten wordt Nou dat is waarlijk geen kattenpis dan lijkt ‘t of er iets aan jou schort Snap je hoe eenzaam je dan bent als je absoluut geen…

Als ik dood ben, kàn het niet minder zijn dan pas word ik eindelijk met rust gelaten Dan pas doet de wereld mij niet meer pijn dàn pas..zullen zij aardig over mij praten Als ik dood ben, zal ik niet eenzaam zijn dan pas zal ik van liefde kunnen proeven Dan pas pieker ik niet meer over die trein dàn pas zal ik ‘t masker niet meer hoeven Als…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

Trauma bezet haar innerlijk verwerken lukt nog niet het trekt diepe sporen pijnigt haar lichaam en ziel Die nare gebeurtenis het is altijd nabij als de dag van gisteren voelt het, elke dag opnieuw Geestelijke hulp mag niet baten het netwerk is niet al te groot de wonden maken eenzaam de lust tot leven dooft uit Dan stapt hij haar leven…

in een haven die eenzaamheid heet breng hem terug, geef hem terug…

Agentje pesten is een oude hobby De provo’s deden dat al lang geleden Maar heden is de ‘plietsie’ moegestreden Niets helpt hen meer, geen mens, geen enk’le lobby Het zware pesten is echt niet van gister Maar ditmaal is de pestkop een minister…

Hoor, wat kakelt daar? Snoeshaan, scharrelaar moederhen of kakelaar? Gekakel? 't is gekrakeel! van rottend vlees met veren Lamgedrukt, vergiftigd, overvoerd terend in urine, stront en kanker Netjes opgeruimd en afgevoerd…

ik ben zo niet gelukkig dit is voor mij een hel daarom wil ik zeggen dat pesten verschrikkelijk is al heb je soms niet in de gaten maar dan zit je echt goed mis!…

Mensen, Die jou altijd pesten. Mensen die altijd proberen, Jouw leven te verpesten. Die mensen die niet goed bezig zijn, Dat is dan niet zo fijn. Misschien een grote mond, Maar hun hart is o, zo klein.…

Het pésten en gepest worden, hoéf en mág je niet pikken, kom óp voor jezelf, doe je mónd open, pas als jij wat zegt merk je dat ze je niet laten stíkken!…

Ik weet wat ik doe stoppen kan ik niet mijn gevoelens worden verbannen totdat niemand ze meer ziet wraak wil ik nemen wie doet me dit nou aan ik wou dat ik gevoelens had dan kon ik tenminste mijn mannetje staan…

Wanneer je gepest wordt omdat je anders bent Je eenzaam voelt opgesloten in je eigen isolement Jezelf afvraagt waarom ik Je niet stoer genoeg bent maar een bangerik Wanneer je huilt om het schelden Je weer getreiterd bent het steeds moet ontgelden Jezelf klein voelt in je doen en laten Je niemand hebt om mee te praten Wanneer het…

We doen of pesten uniek is Of het pas geboren is We doen of op de uitvinding Patent gevraagd moet worden We doen of pesten er niet toe doet Of het normaal is dat het gebeurd Of een slachtoffer erom vraagt Niet dat die van binnen wordt verscheurd We doen of het de gewoonste zaak is En laten steeds meer toe Zo van, reageer dan maar niet…

Want die pest- tijd van lang geléé zette wel zijn stempel op mijn jeugd en een ieder die ermee te maken heeft zegt zeker niet: het is een deugd Dus stop met dat gepest en geziek stop ook met dat getreiter en doe normaal want alles wat je nu aan pesten tegen die ander doet wordt je ooit terugbetaald mét rente dat staat als een paal boven…