Alle inzendingen over Pesten OR Verdriet

Want die pest- tijd van lang geléé zette wel zijn stempel op mijn jeugd en een ieder die ermee te maken heeft zegt zeker niet: het is een deugd Dus stop met dat gepest en geziek stop ook met dat getreiter en doe normaal want alles wat je nu aan pesten tegen die ander doet wordt je ooit terugbetaald mét rente dat staat als een paal boven…

begrijp je wat ik bedoel en denk je op tijd wat heb ik hen aangedaan: pesten behoort tot het verleden voortaan!…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Pesten is uitgegroeid tot een WERKWOORD, voltooid HEDEN Wanneer het erin sloop, geen mens met normaal VERLEDEN kan hierop antwoorden. Jammer toch, dat blijkbaar het werkwoord PESTEN niet tot ONVOLTOOID VERLEDEN, kan worden berekend, EXCLUSIEF BTW. Want de prijs, is altijd te hoog!…

grenzen overschrijden mijdt hij als de pest daarachter loert het onbekende dat gaat van kwaad tot onderhuids hij wentelt zich in een amorfe deken van woorden sluit dan tevreden af hij zal ze wel eens leren…

Pesten is geen leuk gevoel, je snapt wel wat ik bedoel. Je weet wel kinderen die naar je schelden, en als je het tegen iemand zegt, zeggen ze niks de helden. Van binnen doet het heel veel pijn, hoe zouden ze het vinden om zelf gepest te zijn? Je hebt ook heel veel verdriet: je hebt het wel maar men ziet het niet.…

Weet je hoe afgrijselijk je je voelt wanneer ieder je voortdurend pest Als elkeen je onafgebroken na joelt geloof mij maar dat voelt niet best Besef je wel hoe ontzettend het is als je almaar buitengesloten wordt Nou dat is waarlijk geen kattenpis dan lijkt ‘t of er iets aan jou schort Snap je hoe eenzaam je dan bent als je absoluut geen…

Waarom kwetsen of iemand pesten wat heeft het voor zin het is eigenlijk heel min waarom kleineren omdat ze wat mankeren dragen ze een bril wat is het verschil laat ieder in zijn eigen waarde dan zou het stuk gezelliger zijn op deze aarde.…

Op school word ik door iedereen gepest en niemand, niemand heeft het in de gaten ook ’s nachts lig ik die treiteraars te haten Gelukkig is er één ding dat me rest: ‘k Neem alles op, ik zal ze krijgen… morgen… …Verdomd, de camera is wéér verborgen…

De uitkomst volgens hem is onbetwist: Het pesten onder pubers is geen feest, maar mannen vijftig plus doen het het meest.…

Juist ik, die door het pesten toen destijds mijn baan en toekomst had verloren had moeten zien wanneer de grap verdween en in jouw ogen nog slechts als een kwaadaardigheid verscheen.…

Bandidosleden raken overstuur Door het gepest van vele burgervaders Vaak zonder reden aangezien voor daders Ze maken hun het rijdend leven zuur Wat racet er door het bronsgroen eikenhout? Het zijn de.....ach welnee ik zag het fout…

Hij weet zich niet te weren zijn omgeving zal het hem niet leren zijn kwelgeesten worden geesten in de nacht heel vaak heeft hij ze dood gedacht de wanhoop en de smart, ook de angst ze kleefden aan hem en bleven het langst normaal zal hij niet meer worden een opgewonden treurnis met een leeg hart alles wat overbleef was alleen maar smart…

Sluit uw ogen en denkt aan mij. Ben ik zo slecht? Wat heb ik je misdaan. Heb ik een moord begaan? Ik ben altijd vriendelijk. Jullie zijn voor mij allemaal gelijk. Ik dacht dat jullie mijn vrienden waren. Hoe moet ik dat nu verklaren? Stel je even voor dat jij klappen krijgt, of dat ze je uitschelden. Zou jij dat leuk vinden? Jullie…

Sluit uw ogen en denkt aan mij Ben ik zo slecht? Wat heb ik jullie misdaan. Heb ik een moord begaan? Ik ben altijd vriendelijk. Jullie zijn voor mij allemaal gelijk. Ik dacht dat jullie mijn vrienden waren. Hoe moet ik dat nu verklaren? Stel je even voor dat jij klappen krijgt, of dat ze je uitschelden. Zou jij dat leuk vinden?…

Onder de kronen Van oude bomen Heb 'k mijn leven In vogelvlucht aan Mij voorbij zien gaan En twijfel ik Of het echt is Wat ik zie - Zo veel goeds Teniet gedaan door Het selectieve kwade Door anderen mij Aangedaan…

Of je nou 5, 10, 20 of 50 bent, pestgedrag is iets wat iedereen zo ontzettend goed herkent, er is geen wet, die de mens verbiedt, pesten: doe het maar liever niet! Jammer wel, want zonder pesten, zou de wereld er een stuk aangenamer uitzien!…

Ik heb weer eens ‘De pest’ ter hand genomen Een boek waar ik destijds de pee in had ’t Was voor de lijst, je Franse woordenschat Je voelde de ellende binnenstromen Pak ook dat boek! Herlees het en bewonder Niet iedereen gaat aan de pest ten onder…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

De strijd is gestreden Bloedrode krassen op de muur Je ijselijke lach zacht wegebbend in mijn hoofd Het gevecht is voorbij Ik dacht dat ik voor eeuwig zou blijven vallen In deze duistere droom De gedachte dat jij mijn leven zou leiden Werd me teveel En ik zou opstaan Je de vorm van mijn hart tonen Mijn tranen barstten uit Als glazen…

Eenmaal om de hoek, waar niemand ons meer ziet, begint mijn verdriet. Ze pakken me vast, alles voor mijn ogen wordt zwart, ik voel me alleen en verward. Ik zie niet veel, voel alleen de pijn, ik vraag me af met hoeveel ze zijn. Wat ze precies deden weet ik niet meer, maar mijn hoofd gloeit, en mijn knie doet zeer.…

Vreemd... Zoals JIJ je laatst gedroeg Maar... Een traan alleen is nooit genoeg 't Verwerken vraagt wel heel veel tijd De weg was JIJ al langer kwijt Hoe kon het gaan zoals het ging Hartelijkheid... Was niet jouw ding Iemand raken En zo diep Dat leek waar JIJ Veel vreugd in schiep Dan nu met een bedroefd gezicht Te zeggen over het verleden…

Elke dag met blokken aan mijn voeten stap ik naar school met angst gedragen door plicht die roept geslagen, uitgelachen steeds opnieuw vergeten heb ik het tellen van talloze blauwe plekken ik kreeg steeds weer alle schuld al deed ik niets verkeerd mijn zwarte kleding deelt in mijn droefenis zo hoop ik onzichtbaar te zijn in mijn…

beelden van de pijn Steeds terugdenkend misschien mag ik er wel niet zijn Deze wereld wil niet leven samen met mij Deze wereld wil niet dat ik hier in mijn leven ben Niemand heeft spijt over wat je is aangedaan Niemand heeft spijt over dat het zo is gegaan Je wil wel praten maar het lukt je niet Je wil wel praten maar hebt teveel verdriet…

is 't hek weer van de dam Pesten tot ik ’t maar opgeef continu en ook elke dag weer Eindloos tot ik niet meer leef neem mij nu maar tot U heer…

Over het lichaam droeg ze een oude jas zacht getint, met flets versleten patronen Je zag direct dat ze intens verdrietig was strakjes zouden ze haar, als altijd, honen Aan ‘t lichaam, verstopt onder haar jas, zagen haar armen nimmer iets van zon Door het continu getreiter van haar klas sneed ze daar als ze ‘t niet meer aankon Om het lichaam…

je eentje Op de stoeprand op het plein Ik voelde me op dat moment Zo ontzettend klein Je moet maar altijd meedoen En het leven duurt zo kort Als je weet dat ze je pijn doen En dan draag je ineens een schort Een schort waarop staat gekalkt Dat jij er niet bij mag horen Al dat gezeur rondom je oren Het lijkt wel of je word gestalkt Pesten…

Ze zou zich nimmer meer snijden had zij zichzelf laatstelijk beloofd Ze was anders dan andere meiden om haar benen en ach..dat hoofd Ze zou nadien om het leed wenen om ‘t groot verdriet lucht te geven Ze voelde zich echter zo alleen en ze was lelijk, werd erin gewreven Ze zou het snijden voortaan laten haar bloed nooit meer laten…

voor Tim R. e.v.a. plotseling was er de beroering als bij die steen in de vijver maar toen de onrust van rimpelingen was weggeëbt en het wateroppervlak weer als vanouds gelijk een spiegel was geworden leek de rust weergekeerd maar wij weten beter juist onder het ogenschijnlijk vlakke van een verraderlijke waterspiegel huist het…

Drie jaar eerder had zij over pesten een prijswinnend gedicht geschreven. Fleur liet al eerder van haar wanhoop weten, Zij heeft dat toen verwoord in een gedicht. De treurnis, die er zo wordt aangericht… Die pesters zouden het eens moeten weten. Die arme Fleur, maar ook die arme ouders, Wat krijgen die verdomd veel op hun schouders.…