Alle inzendingen over Polder OR zee OR branding

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Ik heb de zee gekust Elke zilte druppel met mijn lippen proevend Ik heb de zee gekust zag de branding golven Maakte die tot de mijne…

De zee wordt pas zee als je de branding door bent daar ontmoet je zonder oppervlakkig te zijn de éénheid in een rustig golvende perspectief een mens is pas mens als …………………

Zee De zee ligt vlak en uitgestrekt Golftopjes als kippenvel op haar strakke buik De speelse branding is een kind Dat aan moeders rokken trekt…

overspoelt door een zee van zoenen golvend de liefde geniet ik druppelend na in de branding van genot…

Woordeloos kun je alles roepen Want de zee begrijpt je kreet, praat slechts met de winden En de branding, ach die weet…

Ik luister naar de branding, naar het water uit de zee... ‘k luister goed want golf na golf, komen er woorden mee... Ik kijk nu naar de branding, naar golven, eb en vloed... en kijk maar goed want op en af, geeft vloed me telkens moed...…

soms in banken vlammend aan zee vee in weiland op wolken die zachte stilte in razende treinen voorbij de polder beneveld gekneveld door miljarden druppels zie ik niet wat ik heb gemist…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

bivak van zee zand en duin de branding dag en nacht mijn resonantie wisselstroom ongrijpbare krachtbron ik laaf mij…

zag ik een man die dacht dat hij de branding kon temmen en die zowat verdronk in zee maar het was zijn tijd nog niet hij mocht nog even mee…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Ik ben een rots in de branding van de zon Ik ben een rots in de woeste golven van de zee Ik ben een rots met een stenen mantel om me heen voor tegen de pijn Toch kan ik niet de rots zijn die ik wil zijn…

de zee is niet het lijfbezaaide zomerstrand de buiken verankerd in het hete zand de zee is niet hengelaars op de pier hangend aan hun stok verstokt de zee is niet vissersboten zwalpend op de groene golven gevangen in hun netten de zee is zelfs niet meeuwen die schreeuwen in de branding of een zon die ondergaat in zee de zee is alleen…

Het water strekt zich zo ver en leeg uit in zijn leegte van zilte geur zee van stilte. De zee is achter de horizon. De maanschijf glijdt laag over het water rondom heldere stippen spiralen van rust en beweging. Ik luister. Voor mij alleen maar het gerucht van de branding.…

De zee willen zien de branding, golven het lage zonlicht dat erop spettert Maar vooral is het... het -hoorbaar-ademhalen van zee Haar gefluister en lachen haar ach en wee herkennen we niet ....onze emoties? wandelend of joggend langs de verhalende zee.…

In een zee van woorden stond ik daar, ALLEEN! letters uit de branding stroomden om mij heen, 'k probeerde op te rapen al wat mij bewoog, maar hoe kon ik weten, dat het mij bedroog?…

Schreeuwen de meeuwen niet van wanhoop En is het ruisen van de branding Niet het kolhalzen der zee? Nee ik ga niet me je mee Ik blijf hier waar ik aan land ging.…

Schreeuwen de meeuwen niet van wanhoop En is het ruisen van de branding Niet het kokhalzen der zee? Nee, ik ga niet met je mee. Ik blijf hier, waar ik aan land ging…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Zee te zien als kind zee te zien Het schuim van branding van schelpen zilte smaak Eb en vloed vloed en eb dat zich als vastgrijpt Aan nat zand wij schepten wij schiepen Zandkastelen met onze handen, schep en emmer Wij zagen een zwemmer,dood drijven tegen het basalt De zee neemt en geeft het zout aan m'n bestaan.…

zij gaat aan land zonder hartstocht zonder omslag de zee vandaag…

Geen vogel en geen zeil, niets dan het kookhete zeeën, Als uit de blauwe wijdte een groene golf weer joeg, Een opgespalkte baar zijn frons van bruis neersloeg, En in de brijzeling der branding was verleeën.…

je rotst en brandingt veel te vroeg je koude lijf golft al de warme kusten zag het schuim waarin je overslagen rusten toen zij de hete stranden kusten met de afgelopen winterkou de onverlaat die nog een pootje baadt trekt zich snel weer terug de kilte is door tijdgebrek van lentes zon nog niet gevlucht…

bloemen slierten tussen geurig groen trillen kleur in spiegels water bloei verlopend in groei omhoog hang naar licht gebogen loof verdwaasd pluk ik in rood en blauw mijn bloemenzee rood golft bloot in blauw de koele ondertoon voor jou je kijkt me aan met het verwelken van de dag zie ik je gaan…

begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee…

De cadans van jouw zacht pulserende golfgeruis, zee, het neemt me mee, naar tijden van onbezorgdheid, lang vervlogen. De kust de boezem waaraan ik in een zoete zeeslaap val.…

nederland in nederland nu eens niet door God geschapen noch beleden als ultiem geloof zo weinig hier is zelf gekomen des te meer gemaakt gepland de bodem daalt de zee zal stijgen en stortvloed zet de polder blank geen schepper die dit lot belet elk nedermens draagt mee iets van verleden maar in nieuwland blijft historie…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…