115 resultaten.
De dood begraven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.136 Het neer strijken van de raven
Een leven voorbij
Geleefd naar de maatstaven
Letters geslagen in klei
Verlost en vrij
Het tellen van de dagen
Over gebleven vragen
Zie de gedachten
waarin ik voorbij schrij
Achtergelaten
Achtervolgd
Stemmig als verlaten straten
Door gevogelte gevolgd,
samen met de dood begraven…
Jimena
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 495 Raven strijken
langs de wolken
in het ravijn
dreunt de bas van de nacht.
De regen, de regen,
stijl valt de regen,
dooft het sissende licht.
De regen, de regen,
stil valt de regen,
de maan een verwrongen gezicht.…
De Engelse Sonnetten, 2. Dwaling
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 651 Raven krassen
een pad in het kalksteen,
wijzers tollen in ruimte en tijd,
klippen en wolken versmelten.
Uit de grijnzende golven
duikt een horizon op,
het kompas van de zon
is al manen geleden verdwenen.…
Rauwe Genade
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 89 Alex Roeka zingt zuiver
zoals rauwe raven zingen.
Zoals mensen zingen
die zingen vanuit hun hart.
Alex Roeka kijkt scherpzinnig
zoals kraaien in spiegels kijken
en er zichzelf in kunnen zien.
Alex Roeka is een wijze dichter
die rauwe gedichten
genadig dichten kan.…
akker
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 272 ik leg mijn hart
in de voren van een akker
niet opdat
de raven het zullen vinden
maar zodat
het kan groeien
onder azuurblauwe hemel
zich een nest weet
of een beginpunt
waar nieuwe dingen wachten
zijn geklop over treurnis
een zacht bed rust
zodat het ritme zal galmen
over weiland en water
aplaudiserend voor het leven…
in alle tinten zwart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 62 elk wezen verandert in
de duisternis van de nacht
eenzaamheid is het donkerst
in alle tinten zwart
de aarde ruw wakker geschud
in een zee van brokken steen
de onzichtbare aanwezigen
de schreeuwen van pijn
verwarde raven cirkelen
tussen hemel en aarde
de vergeefsheid van alles
staat vast
nergens thuis in een
onherkenbare stad…
de ziener
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 312 in haar kristallen bol
ziet zij wezens
reiken naar zonnestralen
voorjaarsvogel scheert
langs de rand van de wereld
een enkele zwaluw
maakt nog geen zomer
krassen de raven
die uit hun schuilplaats komen
kristal is ijs geworden
smeltwater sijpelt
tussen gespreide vingers
dan is zij wereld in water
rondom haar wordt horizon geboren…
Stilzwijgend vermoeden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 128 Een kale herfstboom reikt naar lucht
slorpt het blauw op uit een rode avond,
mijn ogen bewaren de donkere lijn,
waarachter een licht vermoeden
het onbekende in mist en nevel groeit,
langs het stilzwijgen van de raven
waarin een winters vlijen wroet.…
Dichter 2
gedicht
3.0 met 18 stemmen 5.829 Vossen en raven kan hij nog plezieren:
nooit aten zij een aas dat zo mooi sprak.
---------------------
uit: 'Gilette' 1998.…
Rafels
gedicht
2.0 met 64 stemmen 21.457 Later fladderden er raven
tussen de al even gerafelde takken
van de lariks.
Een schicht: de schaduw
van een zwaluw schoot
door de zomer.
En in het sprookjesbos
is plotseling de stinkzwam
dwingend aanwezig.
Doodgaan behoort tot het zeer weinige
dat niet zou mogen.…
De S van Sirius
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 versplintering
wanneer zij moed bijeenraapt
na de beet van de varaan
Met diep ontzag ontgift zij zich
door zachtheid in herinnering
tot de Dood haar achtervolgt
en de Hemel laat vergaan
Zij fluistert haar verwoesting
-bij dageraad ontbonden-
met kracht in het gelaat
van de man die haar bemint
In tedere vermomming
wil zij zingen met de raven…
het zou lente worden...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.393 het zou lente worden
het lijkt wel herfst
alles is somber gekleed
het waaide niet
toch leek alles
langs me heen te gaan
langzaam stroomde er over mijn wang
een traan
de zwarte omgespitte grond
leek telkens zwarter
hoe langer ik daar stond
de donkere lucht hierboven
de grote grauwe zwarte raven
het is toch niet te geloven
toch moest…
Ronda
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 536 Er loopt een scheur
door het hart van de stad
waar duiven en raven
achteloos zweven,
waar water langs
mosbedekte rotsen stroomt,
waar poëzie
de diepte overbrugt.
Er is een bloedige arena
waar juichende mensen
duende ervaren
in smartelijk sterven.
Er is de geur van citrus,
olijven en Serrano ham.…
Walkuren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 301 Zijn het de Walkuren of
ongrijpbare schimmen die
mij de rust niet gunnen
om de raven van de
nacht te weerstreven?
Verzuurde woorden in
duistere graven waaruit
zich de ochtenden laven.…
De raaf kijkt mij aan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Ik herinner mij
de Koningin Moeder, de glimlach
om haar vriendelijke woorden
dat tronen wankelen
door hun eigen groei
er komen treden bij
om met oudere knieën af te dalen
naar de bloemen en de bijen
het ploeteren van de mensen
hun onmacht en betere weten
en de raven overal…
Zaailing van zwarte grond IV
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 491 het wicht van Brechtje zoog zich
aan haar borsten, de kaakjes geklemd
rond rode tepels, stalen de ogen
ongetemd het licht van valse vorsten
die in blinde woede het gepeupel
door het hengstenpad joegen
kreupel geslagen braakte Krelis
zijn gif op het ritme van de roede
de lucht verdonkeremaande
zwarte raven op hun onheilsvlucht
terwijl…
Duivelssteen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 In lang vergeten en vervlogen tijden
brachten Ymirs verwanten je mee uit Jotunheim,
als altaar voor het offermaal gewijd
aan Wodans raven.
Althans volgens de oude verhalen;
zelf ervaar ik je meer als bruidsbed,
om in het licht van de volle midzomermaan,
omringt door duizend-en-èèn boselfjes,
een kind op te verwekken.…
Nevelraaf
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 35 Raven in de mist
Mysterieusheid onbetwist
Dood in de nevels
Je slikt er en je prevelt
Brenger van de dood
Mysterie begroot
De duisternis die over de heide lag
Het onheilspellende wat jij er zag
Schimmige contouren
Je ziet ze op de vlakte loeren
Lucht van dode zwijnen
Hun lijken rotten er en kwijnen
Brenger van de dood
Je hebt hun…
Van dorp naar verre stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 110 De avond valt in duisternis
op aardse zwarte gronden
er ligt een diep verlangen
in het nabije landschap
een stille hunkering
in dorst naar regen
sobere onbestemde nuchterheid
tekent zich af met het donkere
silhouetten van bomen
begrenzen zoete fantasieën
jouw lucide dromen reizen
met raven, wolven en vleermuizen
in vertrouwd…
IJzeren wil of stalen (de) genen?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 856 Stelen staaldieven als lustige raven
Omdat men verboden buit begeert?…
Psychometrie
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 701 Na de schok bij van het aanzien van de foto
met een gifgroen aura omgeven
Dring ik angstig door laag na laag in
het aan mij toegestuurde onbekende leven
De laan met aaneengeklonken bladerloze eiken
toont zwart glimmende raven krijsend bijeen
Hartverscheurende tranen wellend uit dode ogen
verdring ik angstig het beeld vervagend uiteen…
Enkele reis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 178 Tussen gevallen blad
van kiezelsteen tot berg,
de kilte treft me in het merg
in de stilte van de wind,
een sterven drijft mij voort,
de as verwaaid, me altijd vindt,
slechts in één richting spoort,
een laatste reis,de laatste stap
die ik alleen moet maken,voorbij
de kale bomen met de witte raven,
die de toekomst bewaken, wachters
van een…
Legitiem
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 173 In herinnering van liefde
zwijgend dromend autonoom
stuur ik jou een brief in stilte
getuigenis van dat ik droom
achter deuren die gedachten sluiten
in het diepste binnen zonder buiten
schrijf ik woorden die niet dralen
door jouw afwezigheid in verhalen
waar de nachtvracht ligt begraven
groet ik woord voor woord de raven
uit jouw stilte…
Zwarte paarden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 249 Hoeven op de Ring rond Simonshaven
Zijn het die de stille rust verbreken
Warm is het onder mijn wollen deken
Nu jij kortgeleden bent begraven
Kan ik me aan het verleden laven
Blijf ik in herinneringen steken
Hoeven op de Ring rond Simonhaven
Aan mijn voeten zitten zwarte raven
Rouw gebiedend; aan de wand een teken
Kans op vreugde vooralsnog…
Weergodenretoriek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Strijdbaar verend in het mulle zand
Windkracht heeft ze gevormd
Deze orkaan stelt z’n norm
Zandkorrels waaiend door de lucht
Takken zwierend in hun vlucht
Het fluiten van de wind aan de oosterkant
Wilskracht wint in nergens-land
Richting bosrand met roodkleurende wangen
Vingers door snijdende kou bevangen
Langs duistere wolken tonen raven…
Gespannen snaren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 het
wil, die stilte spreekt in
alle talen, als gespannen
snaren, resoneren stiltes
over evenaren, als de zwarte
tovenaars preken, ontlokken
onhoorbare klanken uit de
windgitaren, om daarna te
zwijgen, dan is het werkelijk
doodstil, alleen het hijgen
van het verschroeide gras
op dichters graven verstoort
de stilte van de dode raven…
Gracieus
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 820 Na zovelen ongetelde dagen
strijkt het lentelicht
over het purperen land en
door het verstilde raven
haar, het is niet waar dat
zij daar in ruste ligt, de
plek met eigen woorden
koos in een onvoltooid
gedicht.…
Gloeide maanlichtgeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 de vleermuis
en een glazen kat
schedeltjes van ratten
ik had van alles wat
nam de donkere
schaduw van het pad
een paar lijkbleke skeletjes
ging er snel mee aan de slag
mijn raven zaten
op hun tak te rouwen
maar wisten vliegensvlug
de restanten te verstouwen
het elixer gloeide maanlichtgeel
fonkelde wat sterrenpracht
ik roerde het…
de Oplichter
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 705 uit door de herkenning
Struikelend smakte ik op het granieten geheel
Mijn gezicht haakte de richel van fatsoen
Scheurde mijn schranderheid en liet los
Om meegevoerd door de frisse wind
In het duistere ravijn af te dwarrelen
Naar daar waar men niets meer vindt
Mijn gelaat verminkt tot bloedens toe
Mist nu de gladde aanschouwelijkheid
Raven…
Boterlieven
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 462 de wei door
boterbloemen en papavers
op de vlucht voor iets - zo leek het
en een koe stond er gekliefd
met bolle ogen aan de grond
en keek hen na tot aan het water
waar haar stalletje met hooi stond
voor haar grazende gerief
wat niet veel later door de boterlieven
stiekem werd gediefd
Ze waren zacht - de boterlieven
en er bij als wilde raven…