Alle inzendingen over Samenvloeien.

de hemel weent ik vang de tranen op in regenton waar ze samenvloeien tot kostbaar water helder en koel goed voor planten tuin en vijver de vissen dansen op hun staart de tuin gonst van activiteit talloze bijen snoepen van honingzoete nectar vogels zingen van geluk bloemen stralen in hun zomerkleed de mooiste kleuren lichten op…

Het samenvloeien van onze banen is een wonder zoals het mij verscheen hetgeen zelfs Copernicus zou beamen.…

Ooit zal ik de woorden spreken in de letters van de tijd eens zal ik de draden breken in strakke lijnen van de strijd Beide oren willen horen ied’re klankkleur in jouw stem weer kan ritme mij bekoren ook al zette het mij klem Ooit zal ik jouw tranen vangen in een glazen stolp van verleden eens verdwijnt intens verlangen naar ons samenvloeiend…

koord het evenwicht is aan te leren gewoon een kwestie van proberen zwier met mij aan de trapeze je hoogtevrees is te genezen handen gaan je polsen pakken voor salto's zullen mensen klappen in hogeschooldressuur stuur je de paarden ja, knal maar met de zweep jouw respect laat dieren in hun waarde speel de clown waar lach en traan in samenvloeien…

Het veld Waarop onze gedachten speelden, Waar zwarte tulpen Ondersteboven in de grond groeiden Dat jij me zelfs volgt tot hier, Waarachtig en ongelofelijk Maar heerlijk En alleen jij weet het: -Het zal niet voor niets zijn- Dat, Wanneer de dagen erom schreeuwen Onze aderen Begerig zullen samenvloeien, Jij afscheid zult nemen…

En over 't land bewoog - één samenvloeiing Van wrokkende gestalten, maatloos sloven Van talloze eeuwen op hun nek geschoven - Een grauwe schare in ordloze vermoeiing.…

zandkorrels diep begraven zinnen aan springend tij toevertrouwden, geven golven nooit geborgen wrakken, de tijdloze rust Golven passeren mijn verlangen en slaan stuk op een granieten muur van onbegrip en waan geen storm noch orkaan kan het harde beuken van mijn onmenselijke kracht opvangen Neem mijn tranen mee als water van het land en laat ze samenvloeien…

wanneer de zon schijnt ga ik op in realiteit zodra ik onze verstandelijke afstand met eigen stilte kan overbruggen mijn zwijgen lijkt tijdloos niet aan ergernis gebonden het blauwe van je ogen spiegelt wilde rivieren laat me toe in jouw gedachtewereld neem me mee in jouw stoute dromen elkaar vanavond teder liefhebben alle energie laten samenvloeien…

vloeien uit naar het moment van liefde waar de volmaakte eenwording haar gezamenlijk doel bereikt, jij bruist.. in mij het leven dat wint in ongetemde kracht ongedwee aan tegenslagen, samenvloeiend... overschrijdend volmaakt in teug en samenstelling laten een oneindige lijn.. aan de grens van ons bestaan.…

Energetisch onlosmakelijk verbonden, het zelf ongeschonden verdwijnt de tijd in de ruimte zelf Nu, één, geen alles niets, liefde, openheid, verbinding verdriet Samenvloeiend, stromend als een rivier Drijven we mee met de tijd als een vlot in het hier.…

Kuierend door december tinten, in thuis te komen, mogen bewonen om te beminnen, een omtrekkende beweging tussen bestaande richtlijnen, die ontspruiten uit gedeelde blijdschap dat pallet kleurt het hele wezen, in alle geuren, die samenvloeien een wisselend raamwerk van de dromen, dan ben ik je zeer nabij, vandaag en…

wonderlijk zoals ik reis: sneller dan het licht schieten mijn gedachten door de eindeloze ruimte, duiken in de verzengende hitte van onze moeder zon, en zijn daar getuige van het daverende gebrul van samenvloeiende atomen onder een sluier van witter dan witte energie.…

Hoe het waas als een mist zonder enig teken van beweging en geluid blijft hangen zodat verschillende soorten klanken worden gedempt, dingen ziet men pas op het laatste ogenblik Op welke wijze gedachten en gevoelens stromen en samenvloeien tot een punt.…

Naakt als ze kan zijn loopt ze op het porselein met zichzelf en niemand het koude water gutst kust haar rechterhand waarna ze de knop omdraait en de vloed haar borsten en andere lijnen overstroomt samenvloeiend in zachte details spreidend over benen haar kuiten strelend en de angst der dagen meeslepend in een metalen putje aan…

Zij kan met heel haar hart in ’t zijne samenvloeien, Zo ze eens geheel zijn ziel, zijn zelfheid heeft doorzien, Hem niet, haar liefde in ruil voor teerheid aan wil biên, Maar, heilig Hemelvuur haar boezem door voelt gloeien; Haar hoop, haar heil, haar lust, haar zelfheid hem verknocht; Hem teedre moeder wordt van eensgeaarde telgen;…

Voel het samenvloeien van ons staren naar de verte waarin onze toekomst lokt. Wanneer jouw hand zich in de mijne vleit, waan ik mij groots. Dan ontwaakt de drang jou te behoeden voor alles wat de puurheid schaden kan, van binnen of van buiten. Maar ik weet dat liefhebben evenzo vertrouwen is; geloven in de ander zonder dwang of vraag.…

Nieuw denken in toch vergelijkbare vormen omzichtig wikken en wegen, spelen met realiteiten voorkomen dat een stap teveel een struikelblok kan blijken Was het selectief waarnemen of werkelijkheid toen bij die allereerste ontmoeting de idee ontstond dat dit het was, waar hoop en beeld in elkaar samenvloeien de stralende lach, het nog kale hoofdje…