Alle inzendingen over Scherpe OR blik

Slechts de scherpe blik verraadt Reikhalzend leven, Een wak in de wereld, Niet harder dan een blauwe plek.…

Weer treft mij haar schuwe blik. Ze komt iets dichterbij. Ik lees iets van schrik. Steeds weer denk ik dan: Waar zijn haar vriendinnen? Weet dan niemand van wat er daar schuilt vanbinnen? Ik groet haar bedeesd groet ze terug. Verbaasd staat ze daar en weg is de brug. Haar nu stralende blik. Liep iedereen bij haar vandaan?…

Haar blik staart oeverloos, zonder begin of eind. De ogen zijn dof en glansloos, zodat de geest wegkwijnt. Snakkend naar lucht, van uitputting verstijft. Niet één kleine zucht, die haar verder drijft. Het loodzware juk moet ze zelf dragen, ze durft het aan niemand vragen.…

Een blik op de weg toont rijen van blik op de weg: ik ben ingeblikt!…

onbeweeglijk stil stoft het op planken van boeken soms vliegen de blikken nog wel eens over de kaften eens trots gelezen boeken waar de schoonheid in gekerfd staat verloren tastend staan ze in de schemering van de herinnering………

onbeweeglijk stil stoft het op planken van boeken soms vliegen de blikken nog wel eens over de kaften eens trots gelezen boeken waar de schoonheid in gekerfd staat verloren tastend staan ze in de schemering van de herinnering…

keurend vrolijk verlichte gangen glanzend blik blik vol verlangen blik op blik een amourette feestelijk verpakt glanzend gelakt maar niet van staal verlang naar verlangen hoe lang al geleden zo'n blik op mij…

Zonder woorden alleen een blik tussen jou en mij we weten allebei het is voorbij.…

aan de wijze meesters een gedicht iets dat rijmt mischien niks geleerd niks begrepen een teken in mist de d en t uitgewist foutjes komen in een ergenis transparantie in een blik de eeuwige vraag is een kick gelukkig brengt de schaduw licht tot leven voorspel een naam voor heel even daarna komt het terug een mes doet pijn ook al…

Margrieten staan te pronken in blikken emmers ik kik er van op…

zoals je soms mijn haar aanraakt een lok verplaatst zo teder en dan een woord of slechts een blik dat kleine heel mijn dag goed maakt…

scherpe blik over de zwarte zee. het donkere strand verlaten benee. zit ik in het helmgras onder de sterren en de maan te kijken naar de schepen die langzaam voorbij gaan. kun je ze nog herinneren die avonden aan de kust. en kun je me dan vertellen waarom dat vuur ooit is geblust.…

Overrompeld door liefde en kracht, zittend aan het water, kijkend heen Daar zit jij, voor mij uit, turend over, net langs mij heen Ik steel je blik, je laat mij toe, ruimte tussen ons, krimpt in een De groene glans, scherp en zacht, gemengd van ver, mag ik je nu…

De zijdelingse benadering is dikwijls de beste: uit de ooghoeken zie je wel niets scherp omlijnd, maar het licht speelt mee naarmate het minder botst op de blik en zelfs de dood- verklaarde dingen verraden dan even hun stralende afkomst. ------------------------------- uit: 'Holte van licht', 1975.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

man poseerde naakt vrouw staarde lang naar het doek ze keek op en zag twee muizenogen van man op de rode bank man en muis ten prooi aan haar penseelstreek hij zag hoe ze naar hem keek hij sloot de oogjes nu waren ze blind voor alle muizenissen en haar scherpe blik…

Studenten hebben toch nog idealen: Nu Unox steels de oude erwtensoep vervangen heeft door nieuwerwetse troep voeren zij actie om haar terug te halen. Ik hoor ze daar hun erwtensoeplied schallen en denk onwillekeurig: Soep met ballen.…

haar handen boetseren zijn gelaat hij is haar droom zijn ogen zijn groen als van de poema de scherpe blik er in van de havik zijn lichaam van de krijger zwarte schaduw is zijn naam ze lieft hem geeft hem de vleugels van de adelaar en hij neemt haar mee in zijn vlucht zij worden gedragen door de wind als in zijn fluister zwevend…

wie zal het duister klaren als eenzaamheid opkruipt uit de grijze straten wie zal je vinden als je zand in ogen strooit het ijs ongebroken laat wie zal je blik scherpen als je de verbeelding aan de wilgen hangt en onleesbare poëzie liggen laat wie zal van je houden als de stilte in je woorden klinkt en je voorbij bent gegaan…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Lopen over prikkeldraad de armen wijd gespreid rubberzolen vinden grip op scherp gedraaide punten. De blik gericht strak naar het eind, niet naar omlaag waar zwart moeras zich roert. Geen stok, geen uitgestrekte hand, maar voet voor voet van hak tot teen, van hak tot teen, rechtop.…

geef mij het vergezicht bergen die beklommen zijn ravijnen rotsen scherpe kammen zonder middelen met blote handen ik wil de wereld aan mijn voeten zien geef mij horizonnen oceanen die bevaren zijn zeeën engten en rivieren met schepen groot en klein ik wil verten in mijn blikken zien geef mij liefde verdrinken in je ogen het zachte kussen…

Ik heb geen zin voortijdig te verscheiden, Een maaltijd eet ik daarom nooit uit blik, Ik zorg dat ik geen bisfenol inslik En kassabonnen tracht ik te vermijden. Dat is de reden dat ik nooit betaal: Opdat ik kerngezond de honderd haal.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

zij zaten aan een tafeltje tegenover elkaar zij was een ree met ronde ogen hij een bok met scherpe hoornen zij zaten aan een tafeltje tegenover elkaar zij liet hem kijken in de diepte van haar oog hij toonde haar de scherpte van zijn hoorn later aan de rand van het bos viel hij voor de schalksheid in haar blik de bast hing in flarden…

traag wiekklapt de witte vogel door de lome tropenlucht nog niet wetend waar te gaan zijn ogen scherp beweging wordt gezien hij duikt natuur gaat zijn gang laat enkel sporen na eens klaar zijn blik in het rond weer kiezen uit alle richtingen zoals de witte vogel zich vrij voelt om te gaan zo voel ik mij…

Toen was daar jouw finale verbijsterend mooi zoals je ging en puntgeslepen scherp jouw blik de laatste akte schetste de wereld draaide door terwijl een ogenblik van o zo waardig zijn zich kleedde zoals je was geweest niet één keer keek de tijd nog om maar snelde voort in het tumult van veel te schelle stemmen de dag kromp stilletjes ineen…