Alle inzendingen over Slapende vlinders

Je kunt de wereld toch niet meer redden hoogstens jezelf een beetje sprak de profeet en trok zich terug in zijn verborgen ruimte voor een droomvolle slaap waarin hij volop bezig was de wereld te redden ontwaken wilde hij niet meer…

Ten halve afgewrocht, ontvangen, niet geboren; gevonden algeheel, noch algeheel verloren, zoo ligt er menig rijm onvast in mij, en beidt de aangename tijd van volle uitspreekbaarheid. Zo slaapt de botte in ‘t hout, verdonkerd en verdoken; geen blomme en is er ooit, geen blad eruit gebroken; maar blad en blomme…

in hun ogenspel onderken je als geen ander hoe de stemming plots verandert en omslaat als het weer waar redelijkheid ontbeert in zachte woorden is hun agressie snel geboren eruptief uit de nog slapende vulkanen lava is dan onvoorstelbaar heet omdat het magma zonder weten zich in een ver verleden explosief heeft opgehoopt…

geen maan kale takken doden herfst en zomer nog warmt de grond met oogsttapijt de winter komend je vorstte uit het donker het wit nog slapend lichtte op in winterlicht de zon ontwakend mijn koning winter kom zacht naderbij ik heb je sporen al gezien en neem de macht het is zo lang geleden verover dit jaar dan misschien…

De kamer slaapt. - Dromerig langgerekt Geroep van tortels vult de lome lucht. Ver, lijk geklapwiek, latjes-klepgerucht Van zonneblinden, die men opentrekt. Citroen-aroom van gele zuidervrucht, Adem van perzik purperdons-bedekt En ziel van lelie tragisch bloedbevlekt Smelten bedwelmend tot één geurenzucht. Door 't rietgordijn, dat…

onder de lappendeken slaapt een leven met gerafelde emoties emoties toegedekt met een deken van hoop hoop op een vlak leven emotieloos zonder diepe dalen geen grote hoogtes hoop op rustig kabbelende gevoelens onafhankelijk van stemmingen hoop op een vredig leven bij tijd en wijle…

een vlinder op zo’n dag was jij eens voor mij in mijn herinnering voorbij die vlinder zonder mij vult liefde binnenin vliegt elke zomer weer voorbij er vliegt een vlinder de mooiste vlinder de kleurigste vlinder voorbij tijd verglijdt zomer vergeet mijn vlindertijd voorbij…

ik zie je te weinig maar wat ben ik blij als ik je zie er zat een vlinder op mijn gordijnen gisteren een mooie vlinder en ik dacht aan jou die vlinder zat er echt terwijl het toch bijna winter is en er geen vlinders kunnen zijn…

Er liep een jongen over straat met een vlinder in zijn haar ik vroeg wat doet die vlinder daar die mooie vlinder in je haar dat is mijn oma die overleden is zei de jongen tegen mij ik ben gelukkig dat ze bij me is deze vlinder maakt me blij ik keek begrijpend naar de jongen ik had mijn oma nooit herkend maar met oma's net als vlinders…

Water vluchtend Een levenswolk Stromen mensen Dood leven Slapend Onder Dekens van zee Huilende golven Smekende Lucht Het regent…

Kleine vlinder zo broos zo mooi. Kleine vlinder je hoort niet gevangen maar vrij te zijn. Kleine vlinder je leven is maar zo kort. Maar kleine vlinder je bent van mij en maakt me intens gelukkig en blij.…

schat ik zie je te weinig maar wat ben ik blij als ik je zie er zat een vlinder op mijn gordijnen gisteren een mooie vlinder en ik dacht aan jou die vlinder zat er echt terwijl het toch bijna winter is en er geen vlinders kunnen zijn…

nu de zon uit haar schulp is gekropen en langzaam de temperatuur op zal lopen vlinder ik jou, vlinder ik jou geduldig kijkend inspecteer ik de struiken opzoek naar bloempjes die willen ontluiken vlinder ik jou, vlinder ik jou kan niet wachten tot ik weer bijen zal horen en verliefd zal zijn tot over mijn oren tot die tijd vlinder ik jou…

stil sluimerend slapend de nacht druppels vallen helder uit schaduw spiegelen in plassen licht weerkaatst tranen vullen en breken al wat er is gedacht…

De kracht van de slaap Schud ik van mijn schouders Het ochtendlicht heeft zijn recht nog niet gekregen Slapende geest oneindig tegenstrijdig met de werkelijkheid Ik leg me neer in de zaligheid van het niet echt zijn…

Ik dwaal door regen en ochtendschemering Tastbaar in mijn kleine woorden De stilste straten van de slapende stad; Zo begint de morgen vederlicht En groeit de wereld om mij heen…

in dit verlaten oord vliegt de tijd niet langer hij viel in een zee van stilte reiken woorden niet verder ze bezweken onder slapende stenen in tijdloze stolling…

Toen de vlinders al fladderend in de late zomer waren verdwenen, werd het stil, oneindig stil. Stil werd het in mijn huis en stil werd het in mijn hoofd. Het dagelijkse rumoer kon daar niets aan veranderen. Het werd stil, oneindig stil om beter te kunnen luisteren. Overal op zoek naar die dierbare stem.…

Een beetje vlinder is wat wij zouden moeten en willen wezen Vrij naïef zorgeloos onschuldig geen gevaar erkennend – niet uit domheid maar uit zijn Ach het is het paradijs dat weerschijnt in het wezen van de vlinder Wijs mij een mens die het zo zijn kan waarmaken Vlinders zijn vlinders omdat ze vlinder zijn Een mens probeert aan de hand van…

hij vroeg zich af, waarom het nacht was en hij in duisternis de maan schilderde boven wolken, ondoordringbaar onheilspellend boven de slapende stad.…

als dief in de nacht bestormt water slapend land steelt mensen uit hun leven oevers verdwijnen rivieren vechten zich vrij de wanhoop golft ver…

Ik zie een vlinder in de lucht. Ik denk aan jou en laat een diepe zucht. Ik zie een vlinder vrolijk fladderen in de wei. Ik denk aan de woorden die jij ooit tegen mij zei. Dat je ooit een Dagpauwoog vlinder worden zou. Wat hou ik veel van jou. Ik zie een vlinder neerstrijken op het gras. Ik denk aan jou en besef wie je was.…

Als een vlinder zo teer in deze woelige wereld Als een vlinder zo teer wist je het niet meer Als een vlinder vlieg je weg op zoek naar je dromen Mijn wens voor jou is dat ze uit mogen komen…

Ik heb voor jullie een verhaaltje bewaard van een broer en een zus en een vlinder in maart. Vroege vlinders zijn altijd een beetje speciaal, luister maar eens naar dit kleine verhaal. 'Ik heb een vlinder gevangen', zei het zusje blij, 'en nu blijft die vlinder voor altijd bij mij.…

Wij vlinderen vlinderen rond en om elkaar Wij worden maatjes,een paar, vrienden of vijand Wij verhuizen naar een andere straat,stad een ander land Wij vlinderen opnieuw rond en om elkaar Blijkbaar zit het ingebakken worden het vlinderen nimmer zat.…

Mooie vlinder met je tere vleugels geschakeerd in rood, wit en zwart mooie vlinder met je dansen op de wind mooie vlinder je raakt m'n hart…

ik vlinder jou jij bevlindert mij samen dansend in de zon vlinder ik jou vanaf het ochtenddauw tot in het stille avondlicht vlinder ik jou en jij bevlindert mij…

Slapend, gapend, zuigend huilend en niets te vrezen ligt in bed, op hand of arm alleen maar klein te wezen Een ongelooflijk wonder daar kunnen we niet bij ontroerend is dat al dat liefs uit jou komt en uit mij…

ik boom mijn weg door gapend bos waar slapend mos ontwaakt door fluisterend blad en droom mij weg langs paddenpoel een paddenstoel verraadt mijn zwijgzaam pad…

Mijn eerste nieuwjaarswandeling wil ik maken in mijn teddyjas met de kraag hoog opgezet geen mens die ik ontmoet, of op mij let in de ijskoude , nog slapende winterstraten alleen de kerstlichtjes die mij vergezellen en de smartphone met mijn stappenteller...…