Alle inzendingen over Snoepje van de Week

Tenslotte krijgen lio's 'Leren leren' Aan dames in de knop en jongeheren De zevende, dat is de Dag van Morgen Maar ja, 't is ook de Week van 't Nederlands En Kinderboekenweek, maakt die nog kans Als kandidaat voor een sonnettenkrans? 'k Mag lijen dat men straks meer leest dan thans!...…

Een snoepje was Hilde, waarvan het papiertje niet af mocht.…

poëzie bij je thuis is het behaaglijke op een voetstuk zetten en weten dat je thuis bent de taal oppoetsen en even op een ereplaats op't dressoir zetten zodat de bezoeker er niet om heen kan zo help je op eigen wijze toch een heel klein beetje mee aan poëzie promotie…

Het zou goed zijn Zei de psychiater Tegen de patiënt Dat u niet in uw Verdriet blijft hangen Maar eer deze woorden Waren doorgedrongen had De zieke kans gezien om Zich onopvallend te verhangen…

De tijd is zo spannend nog zes weken te gaan dan zal in dat kamertje een mooi gevuld wiegje staan. Ik zie haar steeds lopen het buikje vol en rond naast haar dat lief ventje bruisend van energie en gezond.…

En ik zeg, ja hoor, vórige week. Je pakt m'n hand en zegt, wat ben je kóud, 'k warm je handen wel... en ál die tijd dat we bij je zijn, zitten we hand in hand, niet omdat ze zolang kóud zijn... we houden de band, tot we weer weggaan, je aandacht verslapt.... tot volgende week?!…

Volgende week sta ik weer hier. Jij bent toch mijn knuffeldier? De trein vertrekt en ik kus je gedag. tot maandag. Maar nu moet ik weer op je wachten een hele week lang. In het donker, het maakt me bang. Ik denk aan je wanneer je er weer bent. Maar ik weet dat het nooit went.…

Ongelovig kijken handen als blind naar jaren, maanden en weken nagels, niet gelakt, spitten en draaien om en om het voelt en voelt en voelt ja het voelt als bijna niets geen tijd meer te verliezen om driehoekjes te plakken iets meer pit in de pritt verdorie, waar is die blauwe pen hij schrijft zo soepel alsof letters lijken te dansen…

Ik wil je iets willen vragen Want opgeslagen vrienden Zijn absent Weet hun namen niet Ze waren nog klein Zelf hun vriendengezicht Klein opgeslagen Maar Jij zou het moeten weten Of Heb jij ze ook niet gekend Kind alsjeblieft Mijn kinderjaren Wek mij.…

Weekritme helder, op vrijdagen vrijen en zondigen graag op de dag van de zon. Maar wat te denken van dinswoensenzateren? Ik houd een donderpreek op mijn balkon.…

In een donkere steeg zit de jongen van het laffe vluchtmisdrijf met te veel promille in zijn lijf in het week-end. Ziek van angst en spijt slaat hij zijn handen voor zijn aangezicht en beseft wat hij heeft aangericht in het week-end.…

Een Week van de Croquet, dat was het plan Maar er is nu al ruzie uitgebroken Want de frituur was nog niet aangestoken Of hup daar vloog de vlam al in de pan Kreeg Mora van Van Dobben dus te horen In eigen vet maar lekker gaar te smoren.…

Hij is een misantroop voor enkele weken.…

Eéns per week droog ik beha's én zie ik de buur...…

Waarom is de aarde rond en moet ik vroeg naar bed, Mag ik een snoepje, heb je mijn schoenen weggezet? kindervragen. Waarom heb ik een onvoldoende, moet ik m’n kamer opruimen, mag ik dat dure cadeau niet, moet ik om 10 uur thuis zijn? Pubervragen.…

morgen start de zevendaagse neen, niet op de fiets of te voet het is bedoeld voor menig dichter die dan extra aan de 'poiesis' doet . dat is in het grieks het woord voor "dichten als kunst" nu weet ieder wel zijn hemd te lichten zoals men dat in de volksmond zegt maar in dit geval "schept" men iets met potlood op papier letters die woorden…

Mensen zijn zo veel, van goed tot kwaad in het museum van d' eerste kwarteeuw levend in denkbeeldige spagaat vol blauwe dromen in memoriam hier zijn echter geen zomervogels meer De nachthemel glijdt met lichtheid beladen en werpt een glans na natafelgebeden op Allerzielen over 't hete zand een heksensabbat, pracht der volle maan…

het was veelal een snoepje voor de kinderen in de straat wat laat ook de buurthonden/tjes zijn dolblij met een brokje liefst twee als het verdrietig sterft of een puppy wordt geadopteerd/geboren troost/deel hun verdriet/blijdschap met de verzorgers/sters hiermede nooit enig tijd verloren de knapperds herkennen jou…

Hij trekt zijn allervrolijkste gezicht Als hij daar met zijn busje aan komt lopen. Ofwel de voordeur zwaait dan voor hem open, Ofwel de voordeur blijft hermetisch dicht. Hij is niet van een wereldvreemde sekte…. De Hersenstichting hield weer haar collecte.…

achter vriendelijk ogende voordeuren, verbergt zich soms pijnlijke waarheid in de stilte van gesloten kamers klinkt fluisteren de gebrokenheid gezichten glimlachen voor de wereld ogen vertellen een ander verhaal de schaduw van huiselijk geweld werp donkere gloed over jong leven in elke kamer een verhaal van angst muren getuigen de onderdrukking…

De ouders blaren, de kinderen een kruisje, een snoepje een bloem, het is allemaal alleen maar om het saamhorigheidsgevoel te doen en zo hoort het!…

Vrij naar ~Als Moeder jarig is~ van Annie M.G. Schmidt Ach moederdag, wat zal ik er van zeggen. Hij hoort nu eenmaal in het pretpakket van dagen die wat extra aandacht vragen. Zo’n dierendag met een ontbijt op bed. Ach moederdag, wat valt er van te melden. Een dag in mei, maar dan met vorstverlet. Zij mag niets doen, die ongeschreven…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

Verslavend lief zijn jouw zinnen Liefde en passie vurig beminnen Verslavend lief zacht vol rust Teder en intiem vervuld van lust Verslavend lief ja dat ben jij Zoet van smaak snoepje van mij Verslavend lief Je heerlijke lach Volle zwoele mond fijne oogopslag Verslavend lief warm passioneel Hart rijk glanzend als een juweel…

Zorgen Al die weken dat je mij verzorgde Al die weken zonder morren en klagen Al die weken dat je mij behaagde Al die weken dat ik maar bleef vragen Soms hard op en soms heel zacht Al die weken dat ik je belastte Al die weken dat mijn gedachte die van jou betastte Al die weken waarin ik niks kon Al die weken dat ik jou niet hoorde klagen…

Bidden doe je meestal besloten veelal met je ogen gesloten gevouwen handen, gebogen hoofd gooi je je hart en ziel open intens mediterend loven en hopen Ga je het gebed echter delen in een bijeenkomst of kerk door hardop vroom te bidden dan wordt bidden als praten niets mis mee, moet kunnen wil ik ook iedereen gunnen Maar in mijn perceptie…

en als je mij hebt doorgrond, weet dat er daarna niets meer komt wat jou nog verbazen zal in mij jij mijn restwaarde afschrijft waar ik liefheb in ons trouwboekje geen beroering meer voelt aan de andere kant van ons bed waar ik al jaren niet meer kom je mij plichtmatig welterusten wenst verval ik in het stilzwijgen van ons huwelijk…

Vrijgevig vlucht in de gure noordooster boven Golán een vn-gezant een koerier als symbool van licht en van vrede Gedwarsboomd door tientallen dronebardementen en honderd hamastunnels, ondergelopen Panta rhei panta rhei in de goot van de dood, door Gaza's puinhopen een streepje licht Uit Pisa komt de inquisitie voorbij woordwaaiend…

natuur moest deze week wat dichterbij edoch, wat is natuur in deze tijd? veel mensen zijn die binding domweg kwijt staan ook niet bij het dichten in de rij maar paddestoelen spel ik zonder n en alle woorden schrijf ik met een pen…

Nu sluit hij zich af van haar thuis voelt zich dit weekend een dakloze zwerver Ziel zonder huis onder zijn arm redeloos radeloos twenty four seven Kan een bohemien zijn hart verlichten beter, dan schuilen in zijn gedichten  Ziel zonder soulmate lichaam en geest waren te lang van haar weg geweest Is hij een schim een donkre…