Alle inzendingen over Sparen OR zichzelf

Wondermooi hoe plots die blauwe spar aan mijn oog zich presenteerde een voortuintje in een heel nette buurt waar ik soms kom…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Een knecht van een boer te Zuidlaren Die wilde graag kleinvee vergaren Hij kocht toen een geit Zijn geld was ie kwijt Hij moet voor de kool dus gaan sparen…

ik heb je gevonden maar had eigenlijk geen besef… je was al die tijd in en rond mij maar… na de roes volgt ontnuchtering onzichtbaar voor ogen van anderen voel ik perfect aan dat dwangmatig denken, en extreem houden van dagdagelijkse dingen of mensen, wel best eens gevaarlijk zou kunnen zijn want obsessies bepalen... begeren het…

Draag me niet op handen maar Breek me, onvoorzichtig Spaar me niet mijn tranen Geef me mijn verdriet Streel me niet met handen Die gedrenkt zijn in geheim Zonder iets te zeggen Verscheur je telkens weer Mijn hart…

Twee vogels zingen in een hoge spar een fraaie cantilene wij staan er bij stil luister zeg ik wat zingen zij stemmig en meteen ben ik minder grimmig…

Als u vandaag een versje had verwacht Dan gaat u van een koude kermis  komen Ik heb aan elke wedstrijd deelgenomen En finishte dus uitgeput vannacht Vanavond is het ook al niet veel beter Ik moet me sparen voor de 100 meter.…

Een vershouddoos om kliekjes te bewaren Hét hebbedingetje bij Albert Heijn En nu er blijkbaar niet genoeg van zijn Heb ik weer voor Jan Joker lopen sparen Geen moestuinzaadje dat het bij mij deed De Wuppies heb ik nog niet eens compleet!…

in haar ogen sluipt verlangen diep verscholen droogt een traan elke dag wil zij leven beloven niet op te geven het gevecht met zichzelf huilt zij elke nacht ontwaken, is morgen hernieuwen in hoop door die blik in de spiegel waar schaduw vergaat verlangen weerkaatst in de vorm van een traan…

ik begrijp jou wel moeder, dat je me naar de kop vliegt je moet gewoon terug naar die plek van die takjes en twee warme eitjes die ik met zorg, veger en blik opnam en wegkieperde je moet wel en daarvoor trotseer je zelfs de daderes van die dubbele moord…

Maar zo zichzelf gebleven, hè. Ik vind Haar juist nu nóg een dom, onnozel kind…

zij nooit hebben bestaan en diep onder de aarde waar zij hun vleugels zandig nat door tochten langs het donderpad naar het domein van helledromen onmogelijk verzwaarden waar zinnen niet meer in beheer bewegingen bevriezen door de zwaartekracht versterft geluid in onderzandse nacht diffuus sporadisch nog door leven waargenomen maar door zichzelf…

De lust om iets Begint met niets Totdat je het probeert Dan is er niks wat eraan ontbeert Alles is mooier met, dan zonder het Waarom zou ik het niet doen, wat is hetgeen dat mij nog let Je hart slaat honderd slagen bij het zien van datgeen Totdat je hart stopt op slag honderdeen Al dat prachtige vervlogen Zie het onder ogen Ik ben voor even…

lange broek zelfs als de zomerzon erop scheen Thuis zat zij in een donkere hoek en ze zat daar met haar mes alleen Haar littekens spraken ‘t verhaal van het alleen en ‘t verschopt zijn Op school alom en door allemaal van ‘t schreien van bloed uit pijn Haar benen verhaalden van ‘t zeer als haar verdriet een uitgang zocht Ze beloofde ‘t zichzelf…

Ze heeft genoeg aan zichzelf. Nu noch roept de dag in het alleen maar ouder worden. Bladstil, gewichtloos is het haar wereld die vervaagt...…

Er zijn veel mensen die zichzelf laten kraken roem, geld, macht doet ze zichzelf kwijt raken en geloof me – zij verdienen medelijden ze vallen hoe mooi het soms ook lijkt in hun 'niemand zijn' niet te benijden…

Sprekend de moeder wat lijkt zij/hij op z’n vader op z’n opa, oma, tante, oom, neef, nicht uiterlijk vertoon allemaal bij de geboorte, het nieuwe leven van een baby, mensenkind; meisje/jongen het is de toon die de muziek maakt afwachten dus, zijn/haar smaak gun het kind z’n eige z’n eigen unieke ik sprekend zichzelf!…

De kosmische reeks van het leven Terug te vinden in de kleinste zaken Komt zonder zes niet bij de zeven Kent zonder tong geen smaken Waarachtig onzichtbaar voor het oog Bevat einde noch begin Gelijk een ongrijpbare regenboog Is de weerkaatsing des levens er middenin...…

Niemand is zichzelf, mensen lekken nu eenmaal -- in elkaars leven.…

U gaat toch niet iets sufs doen zoals sparen? Of suffer nog: Iets in een kous bewaren? Geef mij uw ziel en pak wat tonnen mee. En heeft u meineed in uw DNA? Maak ik u topman van de NMa!…

Wat moet ik nu gaan doen met al mijn poen Moet ik gaan sparen of juist investeren ’t Is elke dag wat anders met de heren Weten ze zelf wel wat ze morgen doen Jawel...maar dat gaan ze nog niet verklappen En bovendien...u zou het toch niet snappen…

De Nederlander is vanouds een krent, Maar volgens de moderne economen Moet heel zijn spaarloon worden opgenomen En uitgegeven tot de laatste cent. Dus allerminst wordt er van hem verwacht Dat hij nog deugdzaam spaarzaamheid betracht.…

Ook ik heb deugdzaam van mijn loon gespaard, Maar eensklaps wordt mijn spaarloon opgeheven En dwingt men mij mijn centjes uit te geven In strijd met onze vaderlandse aard. Ooit ruimde men hier ieder varkenskot En nu gaan ook de spaarvarkens kapot.…

De handschriften kijken naar haar geven antwoord zodra zij de boeken openslaat en sparen haar.…

Toch blijft de aanschaf van goedkope waren De beste wijze om bij hem te sparen.…

Aan mensen met een buitenlands vermogen wordt voortaan geen geheimhouding gegund. De Jager heeft het op hun geld gemunt. Ze hebben immers al die tijd gelogen. Fiscaal gezien viel er wel wat te klagen, maar nu zijn ze volledig aangeslagen.…

Het was voor heel ons vaderland een schok Dat ook een spaarbank zomaar om kan vallen. Dus nemen wij ons geld op met z’n allen En stoppen dat nu in een oude sok. Al valt er daarom ook wat voor te zeggen Dat geld in oude sokken te beleggen.…

zelf de dupe van ben geworden M'n gespreksstof is zo goed als op Heb nauwelijks nog aanspraak Ik solliciteer me rot maar nooit is het raak Blader dagelijks door uitzichtloze vacaturesites kom nauwelijks nog buiten de deur Alleen voor de uitzendbureaus maar die worden gek van mijn gezeur M'n auto heb ik verkocht Kan geen geld meer sparen…

Nu zal ik voor de andere mouw een jaar moeten gaan sparen, zo wist ik door de jaren heen hemdsmouwen te vergaren. Hierdoor kreeg ik een groot probleem, met anderen vergeleken, om toch uit al die mouwen mijn handen te gaan steken.…