Alle inzendingen over Spijker

wars koude woorden likken kippenvellen huid exploderen aan de oppervlakte spijkers slaan in je schedel dring ik tot je door geschoffeerde gevoelens uitgeroeid met wortel en tak gevilde spierenmassa gestript van eiwit traanbuizen cement gevuld lood leggende waarheid kaler dan de kaalste neet enzovoorts daar ben je scalpel, hamer en…

waar nacht zijn laatste uren niet meer had verwacht en nu hij woorden proeft als zilt en zuur het zoete liggen laat vergaat de lust een brief te schrijven waar we blijven duidt geen zin het gaat aan het begin van alles tot deze nieuwe dag wat in mij lag ligt in jou en kou steekt zwaar zijn winter op dat mag omdat de spijker…

Hout zoals alleen hout Maar kan zijn - gegroeid Uit licht, uit sap, natuur die Altijd nog het laatste woord heeft, Gebogen tot prachtige gebinten Die vloeiend aan elkaar bevestigd zijn Zonder dat er ook maar een enkele spijker Aan te pas kwam - dat getrouw de wacht Houdt over 's lands democratie En oogluikend beschutting geeft Aan…

in geluiden hoor ik stilte een kamer vol met beelden die het niet meer doen de stoelen staan gaan aan tafel om te eten en ik kijk nergens zie ik mijn gelijk de spiegel hangt zijn beeld op aan een spijker de muur leunt tegen het behang een gang belegd met bloemetjes de deur laat open binnen als ik weer naar buiten wil…

ik hang me aan het kruis jij nagelt mijn handen met spijkers een moordenaar met banden doorsteekt mijn zij als bloed niet vloeien wil en vocht van langzaam dood zo uit mij loopt de wereld dondert in elkaar als jij mijn voeten kust lust is weer herboren in het strelen van de doornenkroon de hete striemen op mijn rug,…

de ijzeren hamer beslecht het laatste lot en daalt als donderslag bij herhaling neer op de dodenkamer; zes houten planken bekleed met een blauw vod zij omsluiten het vertrokken leven een man met verleden nu door spijkers in het donker gedreven de priester zingt doorheen de mist van wierook over ons laatste oordeel dat zuigt aan ons…

hij gedraagt zich als een roestige spijker die eerst het hout verteert waarin hij ooit geslagen werd dan zelf in tweeën splijt, hij is weggegooid vakmanschap dankzij wat zure regen van elders de glimlach is verdwenen naar het land van ooit hier regeert alweer nooit regent het buiten buien alsof er geen zon alleen maar wolken de laatste…

rode raamluiken schemeren door de nog kale bomen een hond blaft achter de deur door de hoge ramen valt het licht op twee rode uien en wat roestige spijkers geleefd stilleven met een mesje krabt hij een dun laagje van de aangebrachte verf weg de poes tilt traag een ooglid op hij struint wat door de tuin kijkt naar de gevel, de lucht…

Oefening spijkers op laag water zoeken. ----------------------------------------------------- ANP 21 juni 2011 ‘De Nederlandse marine is voor de kust van Libië een onderwaterrobot kwijtgeraakt. Een team van de Defensie Duikgroep verloor door nog onbekende oorzaak het contact met het kostbare Nederlandse apparaat.’…

Ik heb doosjes (eerste kwaliteit) met spijkers, een jampot vol sleutels van onbekende deuren en een berg koffers bewaard vonderwerpen uit mama's huis geheim geworden herinneringen als onbeschreven museumstukken schraal op een schap in de schuur door mij weggezet om later ooit mijn verleden mee te openen als de tijd stil gaat staan, en…

het verhaal gaat dat we de kamer in betreedbare vlakken hebben verdeeld om iedereen welkom te heten geboortedagen af te strepen met Sport in Beeld en bord op schoot er zijn nog blinde vlekken (min of meer) de onzichtbare poten van de kast wijzen naar beneden, naar binnen als een luchtledige vulkaan, de muur vreest nog steeds de spijker…

En ik geloof nog steeds niet dat God jou de opdracht heeft gegeven om haar voor twee ijzeren spijkers te laten beven terwijl jullie de doornen plantten alles wat tegen de wind ingaat om de roos uit haar schoot te plukken Na de trieste oorlog geschiedenis van haar ouders is ze nooit gaan haten ze is met liefde gerechtigheid…

Een wakend oog, mijn opstaan er zijn geen grenzen aan de dagen heldere nachten bij volle maan vetverchroomde volle magen Een starend oog, mijn leven er hinkelt een treurwilg door het beeld vage zaagsporen, achtergebleven onze huid als behang verspeeld Een slapend oog, mijn dood er roest een spijker in mijn hart verzwolgen in de moederschoot…

De plankenvloer kraakt het verleden gesmoord door stof verstopte kieren onder kaal getreden pluche kleden spijkers buigen; de koppen geroest niet willens hun houtgreep te vieren nagels woest geslagen in de knoest ruw wreken de splinters zich tegen de vuile zolen die hen open gekrast achterlaten na een regen van vegen Nee, de delen barsten…

help me de spijkers om me heen te slaan, naar buiten gericht als een stekelvarken, help me een vissenkom te zijn vol met zuurstof en roep m'n naam. blup. miauw voor mijn part. ik hou van jou. (dat is wel zeker). zolang als ik sta. loop. zit. kruip. spring en 't me duizelt alsof ik naar een kameleon, een kleurenpalet kijk.…

moet dat ik liefst vergeten wil de uitgelatenheid vervaagt in de nevelmist van alcohol als ik langzaam mij verdrink in de euforie van het delier dat mij daarna dartelen laat als de lammetjes in de wei met brallende misselijkheid wakkert mij het nieuwe jaar het tij van onverschilligheid in het diep van de ochtend tot mijn hoofd vol spijkers…

Toen bij de grenspalen van Juda De Heiligheid van God de wereld inreet met gebroken steen—aan tafel Het slotgebed begon En toen daarna het kruis en ja Ook minder veelbesproken spijkers Langs scheurend voorhangsel ontglipten Op weg naar nieuwe demoniemen Toen werd God ons tafelkleed Vader vraagt de rafels zegen Het hemelse flankeert ons…

Mijn opa is stoer Hij is groot en oprecht Het is een ware boer Maar de intenties zijn echt Hij is lief hij is zacht Hij is hard en hij is grof Hij is precies als je verwacht Het is mijn opa hij is tof Zit hij niet op de bank Dan slaat zijn mooie grote hand Een spijker in een plank Of hij leest een krant Hetgeen waar ik van geniet.…

De beenhouwer maakt een hansworst draait je geweten door de gehaktmolen met een kruidenmix van spijkers en liters vet om in gaar te koken De bestanddelen zijn onbetrouwbaar en dragen een zoute nasmaak van teveel deprecierende zelfstrijd en te weinig opbouwende aanspraak Je voelt je een nietsnut, overbodig op de wereld maakt gehakt van…

poken, priemen, spijkers, hamers op is op, wie maakt me los een geeltje voor de hele bos ovenverse martelkamers strijdwagens, compleet met paarden duizend bommen en granaten mijnen die de kosten baten fluitende kogels, zingende zwaarden bij dit schavot in houten kist is mee verpakt een mitrailleur en gratis rozen voor uw freule mocht…

Maar iedere spijker die hij op de kop gaat slaan, zal het merken - zo woest. Uit twijfel groeit een huis. In twijfel raakt ie vastgeroest.…

De dood wees mij op kleine, interessante dingen: dit is een spijker – zie de Dood - en dit is een touw Ik zie hem aan, een kind.…

het kleed van storm, puur damast rukt aan tak en gevel het breekt spontaan, de inertie vaccineert bij tijd en wijle de kracht zeer onbeheerst de natuur defragmenteert de bouwsels van steen en kapitaal tot een transparant geweten, het scherpt de hoeder van aandacht tot onvolkomenheden en willekeur hamer en sikkel, spijker en riet hakbijl…

meestal kijk je naar de voorzijde van wat je zegt omklem je het draaglijk vaste van het bestaan strooi je goudzand over vers gesproken woorden sla je steeds dezelfde spijker op dezelfde kop sluit je de ogen voor de zon die er niet is soms loop je door tot de achterzijde verlang je naar het heldere de kleur en de…

Er hangt een halo rond de maan vannacht laat ik een traan morgen is alles anders dan zal ik mijn mannetje staan Soms voel ik een diepgaand spijt voor wat ik niet heb gedaan maar dat is allemaal voorbij morgen zal ik mijn mannetje staan Ik zal mijn masker afzetten en spijkers met koppen slaan, de stoute schoenen aantrekken en voortaan…

op spijkers met koppen staan schepen voor je ogen ten onder zien gaan het einde overzien van je eigen bestaan de laatste bladzijden van een boek omslaan je afvragen wat toch de clou mag wezen en uitstellen door het gedeeltelijk te herlezen tegenover de naakte waarheid komen te staan de hoop niet laten varen ontkennen met sussende…

Een nieuwe stek Een nieuw verhaal Een nieuw vroeger geboren Een nieuw huis, alles kaal En weer opnieuw beginnen Achter in het oude huis hangt de herinnering aan elke spijker, elk mank Aan een nieuw gezin en alle spulletjes verzameld De liefde en rijkdom vergroot Nog maar pas was je er Pak ze in en neem ze mee Laat het nieuwe huis ze ademen…

Woede geeft paarse voetzolen spijkers. Drenzend verdriet dooradert de weg die om te gaan rivierend tussen straatstenen draalt en drupt. Huisbaans. Tegendraads. Voorts en zowaar dik voldaan. Uitwasemend de grimas van een geledigde pop. De papieren rolmaat uit verleden, tijd geleden.…

Was uw aangelijnd, en uw halsband vol nare spijkers, dan nog droeg u het lijden vol trots en gratie. Ongetwijfeld ook de vlag van uw land aan uw stok. Tikte u de zon onder, en omarmde u de maan, die in haar gloed het wit over de zandvlakte liet gaan, dan was u meer nog dan een herder of een spreker; dan was u de meester.…

De ziekte van jouw vader schilderde heimwee aan zee papieren schepen op golven van een onzichtbare wereld de aftakeling, zijn dementie het verliezen van zijn geest toen de planeet verkoos te zwijgen, ademde jij onzekerheid, zocht naar veiligheid, maar de dichtgetimmerde waarheid had geen spijkers op laag water, slechts onbeminde voeten…