Alle inzendingen over Spoelen

Terwijl toeter en drankorgel spelen zingt Remi een fado in droevig mineur en de anderen spoelen de kelen. Ene Mimi neemt sisi maar wel met een tic. 'Lalala' lalt ze tussen de slokken. Nu pakt ze d'r sleutels. Terug in d'r blik zit ze toonladderzat met de brokken.…

gekrulde zinnen zijn zorgvuldig gekozen en uitgewerkt in momenten van de dag achteraf zijn je ze zuur opgebroken in jaren van gezichten spoelen golven ze op de rand om te zuiveren is schoonheid aanwezig in elke vingertop die je draagt letterlijk én figuurlijk letter voor letter wordt het aangetoond in vrije geluiden van adem uiterst…

voelde het trekken van de zee in grijsgroene golven zag het trotse schuim breken op het graniet van de rots in de luwten als dank van de wereld het drijfhout en vuil de restanten van leven en geven voortijdig al afgeschreven ook wij spoelen aan in een maatschappij die alleen de besten leert staan ik voel het trekken van…

Kinderlijfjes spoelen aan Van boten die zijn vergaan Mensen met de moed der wanhoop Voor een oorlog op de loop Crisis Europa voorbij Koppen alle kranten blij Alsof we blij kunnen zijn Mensen verdrinken per dozijn Hoe moet ik dat met welvaart rijmen Hoe kunnen we de wereld lijmen Hoe komt het ooit nog een keer goed Ik weet echt niet meer…

als een schelpdier vermomd je lippen broos je adem breekbaar dansend langs de vloedlijn van mijn begeren je haren spoel ik door mijn vingers en vind jou  je weke schelp toch steeds weer een verrassing jij, verzoend met zand en zee je proeft het zout op mijn lippen  en weet niet waarom ik jou in tranen breek mijn mooiste schelp…

Je zegt: Wanneer ik boos ben kan ik water worden, sleep ik woede mee, spoel alle nijd mijn bedding door en waterval mijn schuim over een rand zodanig vloekend dat god zelf schrikt. Je zegt: En dan is het weer over, daal ik verzachtend neer in een kom tussen bergketens, verbreed de glinstering tot glans en spiegel.…

Genoeg valse verkiezingen En dioxine-vergiftigingen Genoeg valse verwensingen En rode daden na zwarte woorden Genoeg valse oplossingen Na misplaatste analyses Genoeg onverenigbare doelen En heilige offers Na de rampvloed rest de schade Die de hele wereld schokt Maar de golven spoelen tijdelijk Onze eigen zonden weg…

laat mijn hart zuiveren om al de negatieve energie uit mijn lichaam weg te spoelen als een schaakspel, dat je wil verslaan, winnen herwinnen of overwinnen ben je een pionnetje gevoelens zijn als een stroom, een rivier adem in en adem uit wil enkel de goede zaden water geven wat wint het van jou in wit begint, zwart wint of speel…

Novembernevels hullen zilverschoon al meer donk’re dagen zonder schaduw wolken voeren zonneloos de boventoon novemberstormen grijpen ‘t laatste blad bulderend door buigend’ kale bomen langs huilende gebouwen in de stad novemberregens spoelen herfstrestanten druipend weg richting aanstaande winter ik zwaai gedag naar herfst en zijn trawanten…

Golven spoelen aan Na een lange reis. En keren meteen terug Naar de wereld op 't water. Het zet me aan het denken. Terwijl ik naar de horizon kijk Ben ik gelukkig en hoop ik Dat ik ooit de reis terug zal maken. Ik op los in de horizon. En terug keer bij jou…

Verrast wachtte ik even op de brug en zag het bloesemwater om de pijlers spoelen. soms kwam het, met de rondvaartboot, stroomopwaarts terug. Een carillon, ik kon niet langer blijven staan. Maar heel de dag bleef hangen in mijn hoofd: ’t is lente en de zomer komt er aan.…

STORM De golven over spoelen het strand, Elke keer verdwijnt er een laagje zand. Het water komt dichter bij de duin, Gaat net nog niet over de kruin. Het is een dreiging voor het land, Het verdwijnen van al dat zand. Als de duinen worden doorzeefd, Dan heeft het land voor het laatst geleefd.…

Jij bent het bed, waarin ik rust je bent de kabel die mij kust je neemt mij mee op sleeptouw als de ontknoping van een vrouw Je bent het anker dat me bindt het kompas waarmee ik de zeeën vind je bent de wind om me te laven zo spoel ik aan in jouw haven Je hebt de kleuren van de nacht die het ochtendlicht verwacht je hebt de golven van…

Hoe wonderlijk was vergeten Nu keren in en uitzicht terug Eb en vloed mijn eigen brug Als aandachtig tijdloos weten Stromend in verhalen Staat de weidsheid stil Maakt wijsheid geen verschil In mijn verbijsterend vertalen Wolkenpaadjes in het buitengebied En het meedogenloos moment Spoelen door en maken schoon Geborgen zingt het levenslied…

met het licht van de zon van binnen een sprankje ondeugd lag als verrassing over je bruingebrande jeugd op het warme strand kleine cirkelwinden speelden met achtergelaten dingen waaiden op in een minitornado bestrooiden ons met zand als offerande van de natuur op een godvergeten uur wij holden naar de zee om af te spoelen…

We gooien fluisteringen over en de zee neemt onze woorden zo spoelen we de zomer stil.…

Ieder voor zich spoelen straks op een ver van ’t strand gelegen vloedlijn eenlingen aan miljarden doden schrijft de krant die onder water niet gedrukt wil dus nu al is verschenen men tart het noodlot schrijft de krant start de motoren en verzuipt sociaal pruttelend in de file als een uitgestorven soort straks teruggevonden als een…

je kent ze vast wel, die momenten dat het vel je even niet meer past dat je weg wilt lopen bij jezelf maar zelfs geen weg vindt op de tast van die dagen dat de regen zich van zijn natste kant laat voelen jou onder je huid nog raakt en je het liefste weg zou spoelen dan druip ik af zonder een woord droog mijn draad met de intentie wat…

De mozaïeken in de woning Met purperhennen, citrusvruchten Deden de gasten dieper zuchten Ten huize van de vissauskoning Er was even wat consternatie Bezorgdheid onder de vriendinnen Als het maar niet zou herbeginnen Het trillen tijdens glans en gratie De wijn leek zorgen weg te spoelen Maar aan het einde van de nacht Ging alles…

De voortuintjes met stoelen Waar je dan met alle buren Je droge mond ging spoelen Tot in de kleine uren Ik mis iets onbestemds... De kronkelige boerenwegen Tussen weilanden met koeien Je kwam de rust daar tegen Genietend van wat kon bloeien Ik mis iets onbestemds...…

Ik spoel terug naar wie niet is en hoe dat voelt. ------------------------------------------------------- Uit: "Inbreng Nihil", 2004.…

Een storm die sterker is dan jij zo sterk als ook jij wilt zijn het geeft je een duw de goede kant op, regendruppels als tranen, spoelen weg naar de zee, achterlatend...sporen in het zand, enkel nu nog maar een herinnering.…

Ik zet een liter water op en spoel de theepot om. Ik pak een zakje Earl Grey en twee kopjes uit de kast... lepeltjes voor jou en mij, onderzetters voor de kopjes en één voor de theepot.... Oeps... ik mors een beetje. Ik roer de suiker door thee en pak de koekjestrommel.…

Ik loop over het strand Golven spoelen aan Ik voel ineens een hand En ik blijf staan Ik kijk om en lach blij Want daar sta jij Je mooie ogen En lachende mond Jij was het die daar stond Ik kijk om me heen Waar is iedereen?…

- Voor Agnès - Jezelf zo schikkend als was ik een bad, hoofd onder kin, rug langs mijn buik spoel je aan in zilver en kwik. Lig nu stil. Langzaam laat ik het water lopen. De kruik kleedt je uit in het helderste wit. Je hals van email, je schouder die schatert van licht. Sluit je de ogen, je haar wordt een wier.…

De dode boom werpt zijn vruchten af en hij lokt kleine meisjes om hun darmen te spoelen in zijn ongenadige bijzijn, opdat zijn wortels zouden struiken in weeë grond. Ze kokhalzen de ondode afscheidingen naar de wereld van zaadjes en nieuwe kiemen. Het meisje was allang afgestorven, maar ze baarde een vers nageboorte.…

luiken en wees gewaar dat er wraak door fuiken raast witte wieven die bedreven zullen lonken met hun rokken van doorschijnend filigrein laverend tussen stam en takken leggen zij hun wil op aan de wind die stilvalt voor hun klaagzang en de dood in ‘t water vindt wee de zee, met het pekelschuim bedwelmd door kokkelkorrels en kalkvenijn spoelen…

gebruikelijk de laatste tijd klinkt de deurbel weer veel te laat zij is de weg volledig kwijt als zij dronken voor zijn neus staat Lallend en stinkend de trap op zonder te weten waarheen hij slaat zichzelf voor zijn kop zij slaapt vannacht weer alleen Verslaafd om zich beter te voelen om dag en nacht te vergeten alcohol om de zorgen weg te spoelen…

Ik zal onverslaanbaar zijn De regen zal mij niet spoelen Niet deze waanzin wegboenen En de maan kan niet voorkomen dat ik de zwaartekracht weersta Zelfs het vuur zal mij niet branden Ook al brandt mijn passie hard De wind zal mij niet vervoeren Ik houd standvastig vast Aan deze verrukkelijke race Naar de finish van het begin Van tijden waarvan…

De spoel draait. Daar vlieg ik al door het raam naar buiten. Verpletterende kinderhoofdjes. Stop! Zij vliegt eruit, ik blijf binnen. Ik wil af van mijn dromen. Ze is niet de dood. Ze is de metamorfose. ---------------------------------- uit: 'Vinger van de tijd', 2007.…