Alle inzendingen over Sprookje

leen van de sterren als het mag twinkelingen wil graag kunnen schijnen gelijk de zomerzon vraag de vogels mij te leren hoe ze zo mooi zingen geef mij de onsterfelijke gloed en geluk van de liefdevolle maan vraag hoe ze daarmee ooit begon en hoe ze dat toch doet het klinkt misschien wel stom maar ooit wil ik het hebben gedaan vraag…

luister luister naar de stem die fluistert naar de stem die fluistert dat je leeft door de stilte van het duister je niet zien kon waar je bleef nu fluistert waar ik ben daar wil ik wonen waar ik ben daar wil ik zijn hoor in dit refrein heel zacht de stem die fluistert van de rustplaats voor jouw pijn luister luister naar de…

om jouw sprookje opnieuw te beleven…

het heeft iets weg van een sprookje de jongens aan de deur van het knibbelknabbelhuisje gelukkig is de heks even niet thuis mogen zij toch nog van geluk spreken…

Ik liep eens ‘s avonds in het woud en zag tussen het kreupelhout een kabouter staan, -hij was niet groot, zijn muts fel rood- met bruine laarzen aan. Zijn boezeroen in Jadegroen kleurde goed bij 't mos en zijn broek van ruw katoen leek op eikenschors. Hoog boven in het boomgewelf daar zag mijn oog een heuse elf, met vleugels die zich…

Liefde gaat vaak kapot, je hart wordt vaak gebroken Het leven is geen sprookje…

tussen troosteloze uren kwijt ze zich tot vaagheid droomt de hemel blauw lente die zich ontbloeit tot zomer haar dood tot sprookje…

Flesje, helmpje, jurkje, stoere schoenen met een zomerse blos Mijn meisje zit daar in gedachten verzonken als in een sprookje in dat grote bos. Wat is ze mooi...…

God, wat haat ik deze wereld die geen sprookje is nooit zal zijn die verwrongen is met pijn Ik hekel het mijn afgrond in met de kinderlijke hoop op beter die niet zal zijn want als hij niet trots is op mij zoals ik op hem wie ben ik dan verloren in mijn zijn…

kust de wolken korenblauw nog Tovert rozen op mijn hoed Jij bent zo mooi, jij bent zo lief Ik kan het bijna niet geloven Voel hoezeer de wereld draait, lief Steeds met jou ondersteboven Als een sprookje tussen sprookjes Valt jouw sprookje nooit verloren Droom ik stiekem als een kind nog Van de draken en de toren Van…

ik heb altijd in ons sprookje geloofd en weet dat ook al is de vlam nog zo klein ze zeker niet is gedoofd ik voel het want ik ben je man en ken geen sprookje dat niet tot een goed einde kwam…

verwondering alom zodat ik niet om deze zwam heen kan ik wrijf mijn ogen uit en denk als dit een sprookje is dan ben ik de kabouter Lejo van Kuijeren…

En toen ze tot prinsesje was verheven Heeft zij een sprookje voor het volk geschreven.…

Het leek allemaal een ongeloofwaardig sprookje. Geluk en ongeluk wisselden elkaar af; anders als in menig mensenleven! Ik was prins en prinses beide...…

een vlucht zwanen tekent witte wieken in de zwaarte van de lucht eens droeg het meisje paarlen gevlochten door het haar nu staat ze daar en tuurt een koningsdochter in de rouw trouw aan haar lieve broers de wind neemt haar bittere tranen mee gevangen door gespreide vleugels gebaar van welkom in hun harten te lang getart…

Gospel en house party Koninklijk huwelijk! Zilveren jaguar Iedereen net Doe aan de liefde in HarryMetMeghanstijl! (Heden door klemtonen Geen sonnettet)…

Een uitstralende kracht in de wijkende lucht eens alle rassen zal brengen tot een markante edelsteen; edelmoedig sprookje, een paddestoel en veranderende zucht, de hypothesehelft van een vloek verdwijnt daarin hoog heen.…

Een sprookje werd verteld. 'Er was eens' aan 't begin bleef echter overmeld. 't Was anders. Deze start, zo constateerden wij, klonk oorverdovend hard: 'Wanneer u stemt op mij'.…

Het rijk emiraat keek niet op 'n karaat Maar 't blijkt een sprookje van slechts één nacht.…

dat gevangen zit in mij door kussen komt het vrij je lippen zijn mijn roos je koos de roodste kleuren ons sprookje gaat gebeuren…

Als Beatrix in verre koninkrijken Ontvangen wordt met alle pracht en praal Bekijk ik alle dagen het journaal Alsof ik naar een sprookje zit te kijken. Maar gaat ze bij de buren op bezoek Dan past dat in geen enkel sprookjesboek.…

Nevel en mist mysterieus gezicht langzaam zweeft het boven de aarde als een zeepbel spat het uiteen het blijft een wonderlijk fenomeen de zon laat dit sprookje verdwijnen die wil vandaag ongehinderd schijnen.…

Een sprookjesfiguur ben ik gestapt uit een verhaal Betovering is er in elk sprookje de rode draad Ik spreek een oosterse taal hul me in oosterse gewaden De zon is me meer lief dan regen parasol, m'n maat.…

Je was een droom ja, dat was je voor mij, de zee als een stroom en ons sprookje was voorbij.…

het koren golfde nooit zo blond haar ogen lachten nooit zo rond de wind speelde behaaglijk om haar mond ze bekoorde hem heel prompt maar niemand weet of het sprookje ooit buiten het koren is voltooid.…

Wanneer kinderhanden warme tranen vangen neem dan afscheid van vandaag tel de vingertjes voor het wuiven en kus ze zacht voor later als het sprookje verdwenen is roep maar niet zij kijken niet meer om het laatste hoofdstuk zal ooit geschreven worden…

Droom aan flarden Als een zeepbel gebarsten Je was zo dichtbij En dan plots zo ver weg Totaal onbereikbaar Tranen borrelen omhoog Onmacht verstikt me Gebroken hart Wat doet het pijn Het sprookje is uit Zonder happy end…

toen de wind zo heel zacht op je huid niets dan een zongordijn voor de wereld zoveel meer dan verliezen en de stille pijn het gras fris groener dan ooit zienderogen sprookje weet je nog… toen in onze gaard het hemelse geluid die vogeltoverfluit……

Ook verwondering als van een kind in een sprookje. Bossen, feeën, trollen. "Tapiola".…

toen zijdezachte nevel hen erop wees dat er een nieuwe dageraad aan de hemel was verschenen beseften beiden dat de oude berkenboom ervoor had gezorgd dat hun sprookje binnen de cirkel van paddestoelen als liefdesspinsel voor immer zal verder kringelen…