3960 resultaten.
Spelen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Ik ben oud geworden
en kan alleen nog spelen
met mijn gedachten
de rest is te stram
Maar vergis je niet
het is aangenaam
om in de warme wind van vandaag
te voelen hoe het is
om in een dunne jurk
op de steiger te staan
wachten zonder noodzaak
om iets anders te doen
dan wapperend in de zon
te genieten, terwijl ik
inmiddels voor me…
Horizonten verkennen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 25 Ik kan niet sneller leven
dan mijn lichaam
bij kan houden
Fietsen en varen zijn het maximum
Een korte trein- of busreis lukt nog wel
als ik oplet en meeverander, niet zit
te lezen of slapen, anders
krijg ik bij aankomst in één klap
het overgeslagen leven te verduren
Sneltreinen en vliegtuigen breken me
op, dan raak ik meteen achter
en…
Selfie in het water
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 145 ik staar
naar het water
dat alleen is
en net zo koud
als de dood
trek een jas aan
stromend water
warm je even
kijk omhoog
naar de zon
laat de vissen
zwemmen
in je lichaam
strek je uit
stil kabbelend
ik weet niet
of mijn gezicht
gespiegeld wel
met je mee stroomt
of hier achterblijft…
Staren
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 682 Ik zit nu al uren
te staren naar een
helder, kraakwit blad.…
Staren
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.332 ik kan nu alleen nog maar staren
naar alle vage beelden die voor me
lijken te verschijnen
ze gaan weg en komen terug
ik zal nu alleen nog maar staren
me bedenken wat er is gebeurd
alles overdenken, ik moet mijn
ogen spoedig laten rusten
ik wil nu alleen nog maar staren
niet naar hier, niet naar daar
alleen naar jou wie ik nu mis
je…
Staren...
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 476 Ik heb lang zitten staren
naar je mond, naar je haren
Ik hoor je stem nog die zei:
"Kom maar hier, kom bij mij"
Je hand lief en groot
Die net nog de mijne omsloot
Je ogen, je gezicht in rust
En heel voorzichtig door mij gekust
Ik heb lang zitten staren
om dit beeld te bewaren
Van jou in het schemerlicht
Diep slapend, ontspannen gezicht…
Staren,
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.218 Voorbij razen grazende vlekken.
Weiland groen, en Friese luchten.
Door sloten verdeelde verrigheid,
waarheen gedachtengangen vluchten
In reine zwaanse taferelen,
en schaaps herkauwend stoïcijns
In plat, landelijk vervelen.
In wind wentelend gepeins.…
Staar
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 577 Het water slaapt
met glazig geopende ogen,
in het riet hangen
als groene tranen
wat gloeiwormpjes.
De bleke pupil
van de maan vervormt
wanneer een vis plotseling
opduikt en weer verdwijnt
met een plons.…
Staren
netgedicht
2.0 met 107 stemmen 5.599 Je bent één, bestaat een jaar,
Ik schrik als ik naar je staar.
Hoe snel groeide je naar een ik?
Ogen die intens opzogen,
Maar van vragend ombogen,
In een zelfverzekerde blik,
Present en opgetogen.
Maanden worden nu jaren,
Terwijl ik maar blijf staren.…
Staren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 274 Glitters op water
bergen haar tranen in kleur
bij zonsondergang.…
staar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 192 het
einde ingezet
de staar de pijl van tijd uit mijn verleden
de mijmer de enige tastbare constante
en voor al wat rest
weet ik dat ik niets weet…
De avond kleurt
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 459 ik ben nog even hier
om je gedag te zeggen
zomaar met plezier
ook om mijn gedachten
in je hart te leggen
maar zo denken
is vaak verwachten
ik schrijf ze maar
in wat losse zinnen
weet alleen niet
waar te beginnen
vandaar dat ik
in het donker staar
beelden trekken voorbij
ik hoor mezelf praten
luister naar een stem
wil ook stilte…
[ Het is best veel werk ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 Het is best veel werk
te worden wie je wilt zijn –
het moet vaak over.…
Mijn lief
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.763 fluister je zacht
ik kleur en staar in de ruimte
voorzichtig streel ik door je haar
hoe vertel ik mijn lief over dromen
als hij er altijd al was, daar
waar ik mijn geheimen bewaar.…
Zoals de vissen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 865 Ik staar over het water
En stap er dan voorzichtig in
Lucht verandert in vocht
en kou bereikt mijn kin
Kijk even naar mijn buddy
En trek mijn flippers aan
Straks verdwijnen we van de aarde
Net alsof we nooit hebben bestaan
Loom laat ik mij zakken
Het water voert me mee
Eindelijk kan ik zweven
Net als de vissen in de zee…
Station Halfweg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 Als ik me gedraag mag ik
als halfwas half meedoen alsof
het leuk is in die wereld
op zijn kop die mij denkt
op te beuren met een lachje, joh
de leukste tijd van je leven...
Cynici! Weg ermee! Weg met nep!
Ik heb vierkante schouders
wacht maar, ik sla
de trom, ik sta
in de hangplek
op het punt
Zij hangen al
zo lang dat hun brein
alles…
Stiefmama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Ik zou
ontsnappen, niet beter weten
en ervandoorgaan, misschien bang
zonder straatkat die mij helpt
maar vrij
Ik zou
afgaan op mijn dromen
de geuren waar ik niet bij kan
door heggen en tuinen struinen
dat zal ik nooit vergeten
Zou het
zo gegaan zijn
en wil jij dat ook
of is aandacht genoeg
wanneer je miauwt
Vermaak me, Streel me…
De schoonheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 24 Welvaart in stad en land, zie
het licht onder de wolken in de toonzaal
van het aardse paradijs, zie
een glimp van onszelf
in de blikken van toen
de schoonheid van hun aandacht
hun verlangens
in jongere jaren van de wereld –
dezelfde als de onze
We bewerken en bewaren
we bouwen en verbeteren
we scheppen de schoonheid
waarin wij willen…
Omarming
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 41 Kom binnen, ik kus jouw ogen
Ik zal je alles laten zien
Neem de tijd, kom zo vaak je wilt
en verzadigd zul je weggaan
Neem een bad
in al mijn kleuren – zacht
als poederkwasten strelen
ze jouw blik
Ik omarm jouw aandacht
met het goud van de geschiedenis
Hier is alles
eeuwig jong
Onvoorwaardelijk plooi ik me
naar jouw behoeften
Ik…
Grote mensen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 46 Hier groeien wij
We voegen verleden toe
aan ons leven, en schoonheid
We brengen oude meesterwerken
tot leven door te kijken
in tijdspiegels
waarin we ook onszelf zien:
grote mensen
met een museum in ons hoofd
stille zalen
waarin we kunnen dwalen
tussen werkelijkheid en idealen
verleden en toekomstdromen
Op elk moment
Grote mensen…
Kunstweb
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 In het museum waait de wind overal
vandaan, overal heen, zoals wij bezoekers
uit heel de wereld komen en gaan
Wij dragen een cultuurweb, voeden het
met de collecties van de musea
die groter zijn dan hun gebouwen
Wij dragen de kunst
met ons mee, ze is groter dan wij
groter dan onze tijd en verblijfplaats
Wij dragen de kunst
uit, de geschiedenis…
Boeggolven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Mijn wereld hoeft niet groter
dan tot waar mijn ogen reiken
maar ze zien een nieuwe horizon
wanneer ik daar om mij heen kijk
.....Geef me je hand, wacht nog
.....even met gaan en kom
.....bij mij, samen
.....kunnen we thuis zijn
Op straathoeken
zal ik altijd stilstaan
zoeken waar de zon staat
waarheen de wolken gaan
.....Doe je jas…
het meest in trek
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 300 ik wil met je scrabbelen
krabbelen, krinkelen
krielen
liefde leggen
je mag ook beginnen
met lief, in veelvoud
en minutenlang
ik zal dalen of klimmen
lust of lijf speels aanlijnen
in letterwaarde
en wanneer je het x-drieletterwoord
vanuit je handen vormt
zal ik je met blanco blokjes
toefluisteren
dat life veel meer is
dan 3 X woordwaarde…
Tot bloedens toe
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 twee opstandige bovenkiezen
verliezen de strijd tegen de tijd
ze zijn deez morgen getrokken
en na wederzijds overleg vertrokken
ik heb ze nog even aanschouwd
en een kort moment om ze gerouwd
het was geen schoon beeld
dat van een leek de aandacht steelt
zo wel de trekker, hij was verrukt
het ging om de daad, die was gelukt
zie daar de…
[ Wees vrijgevig, geef ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Wees vrijgevig, geef
een 'like' om een 'like', pers het --
de drukke poort door.…
Staren door het raam
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.658 Er is een leven in wat bewegen,
de takken beven een beetje tegen
elkaar. Een even beginnen schudt
elke boom: een bezinnen dit,
een schemeren gevend van eerste denken,
met lome vingers gaan zij wenken
wenken, wenken, brengen uit
een vrezend menen nauw geuit.
En lichte dingen, herinneringen
lispelen zij, vertrouwelingen,
zouden wel willen…
Euvel
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 989 Als ik jouw schoonheid zie
als jij je aan mij toont
ben ik zo vrij je aan te staren
wat jij mij euvel duidt
je vraagt mij om mijn blik te wenden
om van je af te zien
helaas voor jou
je boeit mij
ik kan je niet belonen
door naar iets om te zien
wat niet mijn aandacht heeft
omdat het mist wat jij bezit
het zij zo dat ik staar
maar…
eenzaam
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 493 ik staar door het raam
en voel me eenzaam...…
liefdesverdriet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 547 het is uit met haar vriend
maar ze wil nog niet huilen
dat schuift ze nog eventjes
ver voor zich uit
want voor die regenbui
wil ze nog schuilen
want pas als ze huilt
is het helemaal uit
pas dan neemt ze afscheid
van voorgaande jaren
pas dan komt het verdriet
dat ze nu nog verdringt
tot dan zit ze maar
in de ruimte te staren.…
als star toeslaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 wanden plakken
aan alle kanten even glad
en hard zijn we
greep en grip verloren
handen glijden af in gedachten
zijn we links, rechts
boven, onder
soms alleen nog
slechts versteend onszelf
of zijn we zo
geboren…