Alle inzendingen over Stemmen

Wat doen ze nu, die dames en die heren? Ze drukten gratis leesvoer in mijn hand Een flyer of partijprogrammakrant Om mijn gedachtengoed te deformeren Ze leveren hun baan bij Bea in En hebben nu meer tijd voor hun gezin…

Ik hoorde stemmen van een vreemd bestaan, Rondom in duizend geheimzinnigheden, Géniën voelde ik zoetjes tot mij treden En schuw op donzen voetjes henengaan... Ik weet niet - zeiden zij wat zal vergaan? Spélden zij wat daar kome na dit heden? Brachten zij tonen uit een vér verleden? Ik weet niet - of was alles droom of waan?…

Een mijlpaal, en dat moet ik even kwijt: Drie lange dagen mogen we straks stemmen. Ik ben door niets en niemand af te remmen, Maandag al krijg ik de gelegenheid. Dat ik nu hoogstpersoonlijk mag beleven Dat Groningen gelegenheid gaat geven.…

wie machtigt mijn stem wanneer ik het rode potlood ter vondeling leg en het papier ontdoe van de achtergebleven schors mijn stem geaard in positieve zin schraagt gestaag het gedrag gade van de kunstreizigers om me heen, ik verleg geen activiteit, en weiger de graadmeter te wezen voor Neerlands hoop blanco schuift het mij toebedachte scherp…

Dus ga ik stemmen, trouw weer op een vrouw, als vrouw. En als ik straks het stemlokaal, een schoolgebouw, verlaat in ons vrij land, door geen tiran beklemd, ben ik, dat weet ik uit ervaring, blij-gestemd!…

ik stem morgen voor de vrede op degene aan wie ik die taak toevertrouw van bruggenbouwer die van verbinden weet die door verschillen heen kan kijken inzet op dat wat ons bindt oog en oor heeft voor alle lagen uit de samenleving positiviteit hoog op agenda heeft kleur geeft aan de politiek die respect heeft voor mens, dier en natuur…

Er zitten vreemdelingen in haar hoofd die zij probeert te negeren maar soms is het ineens een bekende die haar iets toefluistert dan is het lastig niet te luisteren moet zij doen wat ze zeggen of zeggen wat ze willen zij staat op en sluit de gordijnen blijft vandaag toch maar binnen om te doen wat ze zelf wil: haar hoofd proberen leeg…

De regen maakt een geluid van verre stemmen Of zitten die stemmen in mijn gedachten En vragen ze weer mijn aandacht Om me te doen begrijpen Wat je werkelijk tegen me zei. Want ik ben nimmer in staat geweest Om ook maar één woord van wat je zei te vergeten.…

Strenge stemmen verlaten de aarde, bezingen de razernij der dingen en het geween van bloeiende bloemen: de oogst van een roekeloos tijdperk. Was het een offer op verlaten altaren? Het bleek een halsstarrig ademen. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

brak hij pas door als 'basalt' Een kei met het hoogst aantal stemmen…

het regent een liedje op de radio en ik zit binnen weet heus wat er is mensen onder paraplu's zou niet weten wat ze zeggen te koud maar mijn ramen open denk ik aan de stemmen die ik hoor stemmen, altijd die stemmen niet in m'n hoofd, gewoon buiten plus wat fietsen in hun rek, voorbijgaande auto's omfloerste lantarenpalen, hond…

Ze stemmen op de dichters die niet willen Er schijnen flink wat stemmen gedelete Een aantal dichters-je gelooft het niet- Heeft op zichzelf gestemd. 't Is om te gillen! Zo wordt straks die Poëet des Vaderlands Een heuse Laureaat des Wantoestands…

Stemmen in een verzorgingshuis worden vaak niet gehoord. Verpleging geeft niet thuis, wordt liever niet gestoord. Stemmen verstommen, eenzaamheid slaat toe... Men staart voor zich uit, energie neemt af, men wordt moe, gevoelig voor elk geluid...…

De man met de rode hoofddoek zwijgend gezeten bij het flakkerende vuur in de nacht stemmen chanten de wind gleed door de bladeren Het gelaat gelukzalig in het ademen van het Mysterie van verschijnen en verdwijnen En plots zwegen de stemmen…

Omdat we ‘elektronisch’ niet meer durven (e-stemmen is geen waterdichte zaak) Gaat men, terwijl ik hier dit rijmpje maak Waarschijnlijk onder ede aan het turven. Maar niet alleen de stemmen ónder Ede, Ook boven, links en rechts ervan telt mede.…

Dat ik voortaan uit principe niet meer op principes zal gaan stemmen…

'Mijn bijverdiensten stemmen tot tevredenheid,' verklaart de imker.'…

handen tasten rond in slierten nevels zoekend, vochtige ogen blikken langs muren turend, wazig hoofd schudt zich in spattend water druipend, stemmen in de mist hardop denkend waar, hoopvolle vingers beroeren eindelijk … de zeep gevonden.…

Wonden uit een ver verleden kloppen. Speel mij de bal toe, vreemdeling en verstar bij de eerste blik. Gevangen tussen muren van steen vond ik kinderstemmen. Achttien lentes lang. En de kersenboom stond in bloei. Haar geur was voor die engelen. Maar hun echo's als juwelen, die schonken ze aan mij. Ik bouwde mijn dromen van fonkelstenen…

dichters componeren woorden tot stille stemmen, die deuren openen in menig hart zij raken met hun composities de pijn, die, gedragen in stilte, het leven soms verstart tranen wellen, ogen drijven in die zwijgzaam leest, die de stille stem, nu bevrijdend, eerst zo had gevreesd…

De analoge stembus was een baken Een diesel met een gleuf en ook een slot Dat treft - TNT Post is al heel vlot Met brievenbussen vuurwerkwerend maken Zo'n bus in elke gymzaal aangevoerd En zilverfolie blijft onaangeroerd…

ik heb de meeste bloemen zien groeien ook onder een minder gunstig getij in slechte seizoenen vertraagde het leven konden zij amper vruchten en zaden geven de nazomer brak alle records de kleuren bestreken hemel als nooit te voor ik mocht vandaag jullie bloeien aanschouwen heb de geurige stemmen van vele harten gehoord dank…

Zij branden hem een gat in zijn dag en brengen het verloren leven tot herbeleven, maar zonder stemmen. Meer nog dan meren vol wenen, van Keulen tot Athene en Utrecht, alwaar hij haar rijmpjes las. Mocht hij maar vergeten, die dagen hand in hand van zee tot zout en zouter nog in kiezeldragend strand.…

Verlaten kleuren verliezen hun pracht. Afstanden zijn leegtes die weinig verschillen of echo's weer hun hoop teruggeven. Geluk is een koud woord geworden dat ik verstoppen wil. Want mijn schaduw blijft rusteloos en dwaalt mijn dromen voorbij wanneer ik mijn herinneringen steeds verlies en de tijd en de wind alles bespelen en verdelen over…

Stemmen is een volksgunst met een lang verleden Als je het oprecht empathisch doet rust daarop een zegen.…

Ze zei: Continu praten doen ze elke dag en daardoor trachten ze mij te dwingen Tot handelingen die ik in feite niet mag ik wens zo dat zij mijn hoofd uitgingen Ze zei: Laaiend worden zij als ik vertik mij bestendig inschikkelijk te gedragen Tot ik mij tenslotte naar hun eisen schik daar ik ‘t razen niet meer kan verdragen Ze zei: Bevelen…

Stemmen verborgen in de boomtoppen, orgelpijpen in een naderende storm, bewogen in het krakend ritme van het uitgewaaide riet, gerimpeld in het huilen van de wind en wat men alleen maar hopen kan maar niet voortijdig ziet, laat het getijde zich niet foppen door het, kreunen van de vals gestemde instrumenten de kraag opgestoken in…

STEMMEN IN DE NACHT De wind laat zich horen vermaalt de rotsen tot fijn gruis wat ruw was, wordt glad en ruist boombladeren ritselen geluid Mensen gaan slapen melodieus snurken van akkoord Een los luik antwoordt is beveiligd met een vloek Even later, twee stemmen dan kraakt een koperen bed De wind kalmeert, ontspant bereidt zich voor…

Zo... mijn partij is duidelijk aan ’t winnen Tenminste toch zo’n zeteltje of drie Ik heb gestemd maar ik zeg niet op wie Ik denk dat u dat zelf wel kan verzinnen Een tip: het volgende is het geval Ik was afvallig maar ben nu halal…

diepste hebt beleefd Ondervonden dan heeft je stem Oprechte gronden want een stem Die in de storm Zijn zeilen houdt Is een stem Waar de wereld op bouwt wanneer het vertrouwde Daar waar de wereld lang op bouwde verandert En een nieuwe visie Op het geheel Een noodzaak is vormt dat een ader In de rivier des levens Waar zwijgzaam stemmen…