Alle inzendingen over Sterren nacht

Ik mis je, het is uit Sta bij het raam Kan niet slapen Ik mis je Door mijn raam Zie ik sterren Ze twinkelen in de Donkere nacht Zomaar Sta je naast me Raak je me aan Voel ik jou warmte Ineens ben je weg Opgegaan in de duistere nacht Met zijn twinkelende sterren Ben je weer lucht geworden Ik ga terug naar bed Daar Adem ik jou stiekem…

Elke fonkeling schittert in mijn hart De nacht is niet meer zwart Oneindig veel sterren Zeggen mij gedag Ik voel iets Wat ik al wist…

Mohamed plukte de sterren van de hemel Bij het vallen van de nacht. Hij maakte hallal van ons heelal En verhief de boerka tot klederdracht.…

Zo ondeugend als de nacht met ogen als sterren Met wanhopige onmacht moest ik iedereen vertellen Mijn kleine vent is ziek redden, zal hij het niet Zo ondeugend als de nacht met stralende ogen Zag ik je gaan zover hier vandaan Op weg naar een plek waar pijn niet bestaat Als ik omhoog kijk vanacht Dan zal ik je zien, tussen de sterren Stralend…

Of blijft het bij de sterren-pracht Steeds als ik opkijk in de nacht…

Zo doolde ik uren door de eenzame nacht om zonder angst mijn reis te vervolgen, waar ik aan 't eind de zon op zag komen en de nacht door de dag was verzwolgen.…

de sterren zingen in alle nachten…

het licht van de maan schittert sterren in haar lach haar hemels lichaam strelend ademt de wind zacht watervallen in de nacht…

De maan was moe sloot de ogen toe gelukkig waren er nog verre sterren om de nacht te verlichten onze dromen bij te lichten…

De nacht is een nieuw verhaal van de maan die fluistert en sterren die wachten maar hun licht niet vergeten. De nacht waarin ik jou weer zal zoeken maar geen sterke droom kan vinden die je schoonheid niet verliest en van woorden sterren probeert te maken die bij je passen.…

hart als verdoofd want ik wilde enkel bij haar zijn Sterren schitterden in die nacht en ‘t donker deed mij zo’n zeer Zojuist had ik haar weggebracht en daarom kòn ik echt niet meer…

in de zon op een terras waar zij de allermooiste was werd ze mooier met de dag tien maal leuker met een lach speelde de zon dartel met de aarde en blinkend in het water waar zij naar staarde de maan verlost van het sterren kijken stond tegen hemelsblauw nog vaag te prijken waar later in de nacht de maan onzichtbaar bleek en de sterren de…

Met het verstrijken van de tijd - een nacht raakt vele sterren kwijt - kreeg hij meer inzicht in het feit. Wie zegt dat maanlicht liefde slijt?…

strooi zand in mijn hand licht in de zee zucht wind op mijn huid streel sterren in de nacht en zie zie strooilicht in het niets…

tussen haar woorden door scheen onophoudelijk de zon wat steeds meer deed verlangen naar volle maan en sterren in een zoete warme nacht…

In de rododendrons sliep ik terwijl mijn gedachten als een sproeier in de tuin ronddraaiden mijn lichtgevende dromen mijn sterren en een horde geuren passeren die nacht.…

Eenzaam liep jij ons huis voorbij in de nacht. Ik hoorde jouw gehaaste stappen op het voetpad keek niet op, werkte gewoon door. Hoe kon ik weten wie jij was? Waarom doolde jij zo laat nog rond? Werd je in het donker ergens opgewacht? Man of vrouw, wie zal het zeggen? Je blijft een raadsel.…

de maan glinstert in een bleke schelp de sterren zwemmen als lichtjes in deze donkere nacht een nacht van wijn en fylosofische dromen om tegen de morgen koud wakker te schrikken met het krijsen van de meeuwen verveeld met de gedachten van de voorbije nacht de pijn opnieuw netjes in je binnenste verpakt…

Laat mij de nacht tot vriend; de nacht is goed; de sterren zijn ver en het duister zoet. Laat mij de nacht tot vriend en rust in rouw, dat ik hoor op mijn hart het geklop van mijn vrouw. Dat ik hoor haar vermaan, verneem haar troost, haar liefde tot mij en de angst voor haar kroost. Laat mij de nacht tot vriend; de dag is wreed.…

Meisje, als ik u mag wezen omtrent, Al stonden de sterren aan het firmament, Zo is, als dag, de Hemel klaar: Maar als ik van u moet zijn absent, Al scheen die Zon nog zo excellent, Zo is het nacht voor mij eenpaar.…

Wie schijnt de zon en laat de maan toch niet vallen omdat hij teveel met de sterren bezig is Wie reist een vers en laat de zin toch niet vallen omdat hij teveel met de woorden bezig is Ach schrijf me een zonnig vers met woorden die de nacht met sterren verlichten als de maan zijn zin verloren heeft tijdens de reis…

zachtjes droom ik weg in de volle maan waar woeste golven de nacht omhelzen, waar de wind het water even streelt als een fluwelen nachtgordijn dansend laat het licht de sterren gloeien in de nacht vol passie en gevoel, waar het toneel bespeeld wordt door de vallende sterren uit de belichte hemel want, het toneel is zo gekleurd door het…

Met één lach maak jij van mijn nacht zomaar de dag pluk jij voor mij de sterren van de hemel wat ik ook bedenk ik ken geen mooier geschenk.…

raapte sterren bij elkaar uit een nacht vol slettebakken verbleekte met de nieuwe maan maar zelfs in het ochtendgloren kon het kroelen mij nog steeds bekoren het schaamteloze zonder haar…

Als de avond valt Is hij de donkere schaduw Als hij een blok op het vuur gooit Is hij het droge hout Als hij de gordijnen sluit Is hij de stille nacht Als hij naar bed gaat Is hij de sleutel in de deur Alles kan hij zijn Terwijl de sterren stralen In een donkere nacht Hij denkt aan morgen En hij is de trap naar boven Hij zet een raam…

gebonden aan een touw en de kracht van de maan langs duizenden sterren in de hemel gegaan in aanzwellende stormen van geweld op zoek naar haar held zonder naam zonder weet van haar bestaan in de rust van de nacht onder een hemel van sterren schrijf ik mijn naam in het nog warme zand ik geef haar mijn hand en weet dit is goed het is…

kinderen die sterren maken…

de maan scheurde jij in stukjes sterren straalden in mijn ogen als ik keek naar de engel van jouw nachten lang schreven wij woorden in elkaars hart onze ogen lachten ach lief nog even alles komt goed lezen wij onze sterren als stukjes van de maan…

achter het gordijn wacht je op mij blauwe ogen in schemerlicht de nacht zal ons warmen sterren zullen getuigen zijn vier treden voor jouw deur ik voel me groter dan ik ben 'n zacht driemaal-tik op het raam ritmisch als een code gordijnen golven, blauwe ogen verbinding door het venster heen de nacht sluipt mee naar binnen sterren zwijgen…

enig waarneembaar motief dat zij geloofde hem te kunnen pakken En nu is de maan voor altijd weg de nacht verlicht door sterren en het kleine wereldkind die de maan stiekem verstopt in de plooien van haar rokken…