9199 resultaten.
herkenning
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 472 schichtig de blik overvloedig
gespaard van zwijgen
de mond vol stof
de aarde spreekt hem niet meer uit
overleven op het sterfbed der hoop
machteloze handen meten
de duisternis
tegenbeelden in versiering
in het astrale lichaam der taal
het oude is altijd beter
niet het dode
diep in tijd gezonken
leven we steen voor steen…
Herkenning
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 167 Heb jij dat ook, dat plots herkennen
van wat je ergens heel diep raakt
in 't klein verhaal dat zomaar even
onaangekondigd je genaakt
en dat je ziel splijt als een bliksem
die 't al doorstraalt en vlammen doet
wat tot dat ogenblik verborgen
en haast begraven zwijgen moet
maar dan straalt heel je wezen helder,
je ogen zien weer als een kind…
Herkenning
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 180 Heb jij dat ook, dat plots herkennen
van wat je ziel ten diepste raakt
in 't klein verhaal dat zomaar even
onaangekondigd je genaakt
en dat je denken, voelen, wezen
splijt als een bliksem, helder licht,
dat vonkt tot in de verste hoeken
en dat je liefde zuiver richt
tot je weer kijkt met nieuwe ogen,
verwonderd bent zoals een kind,
maar…
Herkenning
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 357 Heb jij dat ook, dat plots herkennen
van wat jezelf ten diepste raakt
in 't klein verhaal dat zomaar even
onaangekondigd je genaakt
maar dat je denken, voelen, wezen
splijt als een bliksem, helder licht
en dat je liefde voor de mensen
ineens weer warm en zuiver richt.…
Herkenning
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.319 Anders is de herkenning van de realiteit,
Complex op een manier die ik liever mijd.
En toch luister ik met vrede en onvrede naar muziek van onze tijd.
Rust zacht Al Bud, Larsonic, vind vrijheid..…
Herkenning
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 284 Ineens was zij weer op til
toen ik haar achter mij hoorde
bij oom Donald
waar onze kleinkinderen
naar de tekenfilm Bambi keken
herkende dat beeld
en het roepen van roekoe roekoe
naar de bediening
wat ik eigenlijk niet wilde
was toch op de grond kijken
zij liet iets vallen: plets
lieve rode duif gaf een kopje
waar de kleintjes naar…
herkenning
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 545 als mijn hoofd
de wereld
niet meer kent
mijn geest
een ander
universum verkent
neem mij dan
in je armen
en wieg mij
wieg mij
heen en weer
en op een keer
welt uit het diepst
van mijn wezen
jouw naam…
Herkenning
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.038 het is meer dan verstrengeling
van onze belangen
hoe je kijkt, hoe je lacht,
je geur, gevoel voor humor
maar bovenal de klik
al jaren lang
ben jij zonder woorden
vertrouwd en mij nabij
je rare trekjes
zijn mij dierbaar
jij ontziet mij waar nodig
kan ook vlijmscherp benoemen
waar het wringt
kortom, een vriendin
voor het leven…
HERKENNING
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Laat mij altijd overdonderen
door de natuur
en als ik dan dieper op haar
inga
kom ik tot de conclusie
zij de zuivere ware liefde is
de mensheid heeft dat ook:
dezelfde eigenschappen
ondanks veelzijdige gebreken
hun wispelturigheid knipoogt
in herkenning
tussen hemel en aarde
waaruit zij zijn ontstaan:
maar er tollen altijd
duivels…
Herkenning
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 172 Een winter lang in duisternis begraven,
geen hoop meer op een leven in het licht,
geen ogen meer, geen glimlach, geen gezicht,
geen water dat je diepste dorst kan laven,
alleen maar pijn en vragen, kreunen, klagen,
de muren stom, je lichaam zonder kracht,
het graan sterft in de grond nog deze nacht,
maar Iemand is er die je toch blijft dragen…
Herkenning
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Geen rijkdom en geen roem
zijn groter dan die lach,
Dat lachje, dat als in herkenning,
jouw oog ontmoeten mag.…
Winterwandeling
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 190 Kom lief
laten ons hand in hand
voorbij de winter gaan
waar geen afgebeten dag
de leegte schrijnen zal
of gedachten vult met woorden
in het onbekende
rust wellicht de stilte
en herkenning van onszelf…
Winterwandeling
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 276 Kom lief
laten ons hand in hand
voorbij de winter gaan
waar geen afgebeten dag
de leegte schrijnen zal
of gedachten vult met woorden
in het onbekende
rust wellicht de stilte
en herkenning van onszelf…
Rouwt afscheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 171 waar stilte
ademt in de
laatste tekens leven
rouwt afscheid
in het alom
aanwezig zijn van pijn
er is geen strijd
maar een serene rust
van overgave
de hand
voelt warm in
bevestiging van samen
nog klonk je naam
in de herkenning
van zijn laatste blik
inkeer ademt stilte
heel zachtjes
sluit ook zijn gezicht…
Het tweede drankje dat nooit kwam
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.404 Twee gezichten
zijn blij elkaar te herkennen
namen worden weer gezegd
zij gaat zitten, begint
hij antwoordt
hele zinnen volgen
heen en weer
maar de woorden
vloeien niet aaneen
en de stilte
weigert te nestelen…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Verkeerd verbonden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 138 Luister, ik ben de andere lijn
Je hoort alleen mijn stem
Ik ben onvervreemdbaar
Alleen degene die ikzelf ken
Niemand kent mij
Weet wie ik werkelijk ben
Op een of andere manier
Ontstemt dit geluid wellicht
Is alle herkenning een illusie
Weet je, ik zal vrij zijn
Ik ben verbreking van stilte,
mijn gezicht een herinnering
---…
Mijn gezicht
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 862 ongetwijfeld maf
vraag ik mij dikwijls af
of de Eeuwige met ons speelt
ons in groepen heeft verdeeld
hoe anders te bevatten
dat ene, dat zuivere, datte
herkenning, verhelderend als licht
als ik een ander bezie, maar tevens
mijn gezicht…
Herkenbaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 524 Door je poriën
parfumeer je mij,
van enige twijfel
is geen sprake
de arm versmolten
op een zachte dij
in de warme holten
van de nachten
in het waken
van de dagen
kan dié ene geur
mij raken.
Welsprekend
een juist accent
van een vroege
lentezon, als
druppels water
uit de diepte
van de levensbron,
herkenbaar ritueel
nooit te nimmer…
schakel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 827 de herkenning
wanneer je kinderen
kinderen krijgen
en ouder worden
de déjà-vu
van vertrouwde gebaren
in onwennige handen
vertederend nieuw
het koesteren
doet herinnering dagen
vergeten verleden
ontwaakt in toekomst…
Moederschip
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 244 droomtocht over vertrouwde velden
ver boven nietigheden verheven
in de palm van trotse luchthelden
naar iets nooit eerder begeven
ik voel de ijle koelte op mijn huid
de gespreide vleugels houden halt
het zweet breekt plotseling uit
nu de atmosfeer als een deken valt
ik ben in de broeiende kern beland
in het woud van intense geschiedenis…
Adempauzes (8 x)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 191 Stilten in de taal
in brede zin, daar put ik
adempauzes uit.
Dialoog gelijk
duurzame dromen op reis,
weigeren schipbreuk.…
Masker
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 219 Ik zie mezelf in jou,
hoe je de tranen wegdrukt
en clownesk daarbij
een grappig dansje maakt
je hoofd ligt op het hakbord
de grijns als was bestorven
om knettergek te doen,
omdat nu echt wat denken
aldoor te pijnlijk was.
Ik heb geen bijl
om koppen af te hakken
omdat ik dan mijn hoofd
ook bij die hakbijl zie
kom maar tot…
Voorbij mij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 ik voel ver weg
ook in het denken
niet te vatten,
toch wil je me ergens
roepen of wenken
zo ik dat ook ken, doch
het ligt in de tijd besloten
als het eenmaal daar is,
word ik in herinneringen
gegoten, soms in de
nis van een kloppend hart
je zult jezelf aanschouwen
(als ooit het grijs jou bedekt
dan wel eerder)
het is een moment…
feest van herkenning
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 er zijn flarden blijven hangen
restanten mist uit een eerdere zee
er vormt zich aanwezigheid in onze wachtrij
druppelsgewijs, nummeriek
gemeenteloket, mensenheugenis
hangende het onderzoek kunnen we herleven
kaalslag met bos vullen, het bos met bomen
-wat nu volgt is toekomende tijd…
Romantiek
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 46 In avondkoelte
zag ik je zwoele loensen
aan voor koortsigheid.…
Vlinderwindekind
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 168 hier kom ik je tegen
tussen letters en dichtersdromen
een vlinder in de zomerstorm
je draagt een mantel van liefde
als een fladderlichte omslag
gerangschikt in een aardse vorm
ik zou met je op willen vliegen
het draagvlak verdelen
sierlijk, soepel, onkreukbaar zweven
schrifttekens rusten op de wind
dwarrelen naar de aarde
daar raak…
Wat overblijft in woorden
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.163 Je geeft me een gedicht
en schenkt me de stilte
langs ogen, stil bewaard
De weemoed van een droom,
veilig opgeborgen, in het
herkennen van jouw verhaal
Samen kwetsbaar, zo verloren
als woorden worden stilgelegd
in tranen zonder samenspraak
Je geeft me een herinnering
en schenkt me lege handen,
een omhelzing, stil aangeraakt…
Niet weten
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 942 Niet weten,
niet begrijpen,
maar vermoeden en voelen
hoe alles met alles verbonden is
in oorsprong en bestemming,
in liefde en herkenning.…