Alle inzendingen over TEKENING OR KIND OR ZON

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

weldadige zon verwarmt mijn lijf op de blauwe koepel tekenen enkele hoge vliegers met witte stoom hun tamtam…

Springend hoog gewrichten knarsen over vergeten rotspartijen ruw geslepen Grijze betonnen vlekbevloekte aangekoekt de substantie naderbij geslopen rondtollend bloedstollend Roestend metaal oogt ontevreden gekalkt uitgebraakt en opgewreven Warm aanvoelend in golven spoelend rimpelend jagend onderwater tranend De pont gromt…

nacht in werkelijkheid van verlangen zichtbaar in gebaren binnen haar tijd raadselachtig in nonchalance in het metrum van donker waar wolken haar oude gebeden dragen in vertrouwde tekens waarin de nieuwe dag op muziek wordt gezet naar aanleiding van gedichtendag…

ietwat schuchter voorovergebogen poseer je bevrijd van al jouw lagen in een ruimte die rust ademt observeer ik de gracieuze schoonheid het lijnenspel minutenlang voordat mijn potlood het papier raakt zachtjes schets ik jouw contouren de omlijning wat dikker aanzettend beweeg je onhoorbaar totdat je herboren bent…

hij beschermt zichzelf door elke dag te tekenen de wereld is voor hem een oord waar het slechts bij moeder veilig voelt zijn oude krabbels met eigen binnenwereld verwerkt hij jaren later in schilderijen met kiekjes van toen…

Kan nog steeds niet tekenen, schilderen ook al geen optie en verven, op doek, of deur, geeft mijzelf een andere kleur, maar de verf komt nooit, waar ie terecht moet komen en toch; mijn lieve kind, je komt er wel en ik vind, dat er meer dan genoeg andere dingen zijn die je meer dan goed doet!…

Een gum is zo handig iedere oneffenheid onbedoelde uitschieter kun je wissen de gum brengt je terug naar de perfecte tekening in wording De pennenstreep met ruwe hand dwars door de fijne lijntjes gezet is niet ongedaan te maken Je kunt hem met dikke lagen Tipp-Ex bedekken de imperfectie blijft immer zichtbaar…

Ze zag alleen de de leegte die haar volgde zonder de naakte droom waarin ze ontwaakte en als een kind weer naar de zon keek die haar met zijn blinde liefde een nieuw leven zou willen geven.…

je bloeide als sneeuw dauwde lentetranen weerkaatste de hemel met een spiegelend hart zomerde lieflijk in waterkristallen verdampte met wind als kind van de zon oogstte de kleuren van het volrijpe herfstgebeuren bundelde alles in wit de winter getekend die met dons van de deken aarde bedekt met het ongerept licht van de schepping…

(Naomi) dans maar kind van de zon met je vleugelvoetjes licht op de muziek van je hart laat je stemmetje klinken als de zingende tuinfluiter tussen het kleurige wingerdblad dartel maar als het veulen dat haar blijdschap in een wei met kleine madeliefjes vindt vergeet de tijd, meisje lief glans maar als de zilverberk ritmisch wuivend…

Dat jij een kind van de zon was de vroege seizoenen van je bestaan daar hadden gebloeid waar vandaan jij noodgedwongen moest gaan met niets in je koffers daarover wilde je liever niet praten toch heb je me eens verteld hoe je op het executieterrein van de gele soldaten de laatste minuten van je leven aftelde maar waarvan je zus je bevrijdde…

Iedereen kan de fraaie tekeningen, de toekomst en angstsymbolen van kinderen op een bepaald moment begrijpen.…

wat zich terugleest in kleine woorden, een groot gevoel het doel van alles nog vermijdend als een poel des -onvermoed- verderfs evenzogoed kerf ik duizend tekens met mijn scherf kind… mijn kind deze engel bindt geen banden aan slechts vleugels uit het dons van zilte druppels in de wind…

Ik speelde een potje pingpong met je Plots vloog die handgranaat over het netje Toen besefte ik pas Dat onze relatie verslechterd was.…

Een beetje regen, een beetje zon, ik wou dat ik zo tekenen kon. Vol verbazing kijk ik omhoog, 't blijft steeds een wonder zo'n regenboog.…

Eens groeide ik op met de rijzende zon een lichaam dat nooit viel uit heilig hemelschrift, in serieuze tekens, die ik niet wijzen kon, daarbij mijn redding pas na premeditatie gelicht.…

150 slagen per minuut ’t is de hartslag van een kind van nieuw leven, razendsnelle tekens die er worden doorgegeven door een kloppend hartje dat al wordt bemind Met zijn ouders en hun dromen en met tederheid en liefde voor ‘t nog ongeboren kind wachten allen op de dag dat zijn nieuwe wereld er zal komen en het kind ons bij zijn wiegje…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

de wonderlijke witte tekens!…

I Ik wil voor haar een tekening maken. Wat zal ik tekenen, een zee? Hoe berekenend moet ik zijn. In de weigering van haar voet zie ik steeds meer dan traag bloed alleen. De aderen en de vaten vernauwen zich naarmate ik haar dichter nader.…

Hoe kan een roos geuren zonder de zon? Hoe kan het licht breken eer de dag begon? Regendruppels kleuren de dag, de roos en de zon, het einde en het begin; tekens van hoop, groene olijftak na de gloeiende hitte.…

op avonden met prachtig weer, wanneer ik dus mijn huiswerk leer, hoor ik beneden in de straat kinderen met hun kinderpraat, al hun spelletjes en hun regels, en al hun tekens op de tegels. ik vraag me af in eenzaamheid hoelang duurt die puberteit.…

De winterwarme zon als goud zo zacht. Het winterkoud geluid als knappend ijs zo schel. Het winterkale beeld als een japanse tekening zo fijn. Het wintersneeuw gevoel als rust zo stil.…

Ik zal ze blijven zien hun geur en tint om zelf te overleven, gebeiteld in de gewonnen strijd van licht uit de greep van ongetelde uren. Vragend zout in wonden die verzuren, groeven geaderd door de tijd in nasleep van het verlangen om de afkomst te bewijzen. Gekaderd in gedroomde miniaturen, ondergedompeld in talent en vaardigheid…

Gouden woorden van de overwonnen angst die ik zoek verbergen mijn gedachten in de blik van de tijd die me nooit vragend aankijkt als ik mijn ontwaken weer vervloek…