990 resultaten.
Realitijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 Ik tob over gisteren.
Ik pieker over de toekomst.
Een merel begint te fluiten.
De zon breekt door de wolken.
Ineens heb ik geen tijd meer.
Om te tobben en te piekeren.…
time out
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 97 Thuis komen van een tijdreis
stuurloos rond varen
in het niets.
Zoals water door vingers
heen vloeit ,zo glijdt
tijd weg.
In stilte zonder woorden
maar met de klanken
die mij beroeren.…
Tijdloos
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 67 de oudheid van nu
was de wijsheid van vroeger
niet meer noch minder!…
de tijdloze
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 110 luisteren naar de stilte van de nacht
liggend in mijn veel te grote bed
staren naar de maan die naar mij lacht
o, zalig...sterren dansen mijn ballet
hun witte schijnsels verlichten mijn geest
rustig sluit ik nu mijn bruine ogen
denkend aan al die vervlogen tijden
ik ben tevreden, ik kan niet anders
want een passage die ik nooit eerder heb gekend…
Mantra's
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 Klanken
van oeroude tijden,
verre landen
hoge bergen
nu bij ons
Zo oud,
van zover
om mij
dichtbij mezelf
in het nu
te brengen…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
tijdloos bestaan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 448 Uw dochter is niet dood
Dat weet ze misschien
niet
Ik heb honger
Tijdloos bestaan…
Schaakspelstratego
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 45 De IIIde Wereldoorlog is nakend'
Komt met rasse schreden rap dichterbij
Wie leidt de touwtjes, wie moet terugtreden
en werpt bommen, gericht, slechts rakend?
Een schaakspel met als doel de oorlogzuchtige
schaakmat zetten
Vraag blijft vooralsnog wie er gaat winnen
Of is 't Stratego, doel: veroveren vlag van de
tegenstander
Belangrijk is…
Wazig zicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 477 In mist verzwegen
uren tellen tijdloos
voorbij dromendagen
sprookjesachtig wij
handen in het duister
verloren ooit gevlochten
in verleden wassen onschuld
in vloeiend wenen
gevonden tranen in de nacht
stromen langs een zachte
glimlach teder op weg naar
een getekende morgen
waar de spiegel elk lijntje
laat stralen doorzichtig als…
ONVAST DENKEN
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 887 Het peinzende kind toeft
bij straks
later
de verre toekomst
oostelijk avondblauw
aan de vage einder
geeft slechts wachtende vragen
daar verschijnen langzaam
kronkelige nevelslierten
winden zich door elkaar
al dichter - hoger
wekken blij vertrouwen
moedig verlangen
tonen zwarte sterren
die hard star en roerloos
hun geheime…
Slecht zicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 161 wat ik zal moeten weten
is dat mijn bril
haarscheurtjes vertoont,
liefelijk en moederlijk [ wonderwel]
het diafragma centreert
te noordelijk wat
onomstotelijk bewijst
dat de prijs
naar gelang het geleverde
het zuidelijk halfrond
discrimineert ten aanzien van
dit pokerspel
de winnaar is diegene
met het duurste montuur…
OPWEKKING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Weilanden zien grauw
van mist, hier en daar glimt wit
van zilverreigers.…
Toeval en tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 In spontanitijd werken
tijd en toeval samen,
in een tijdloos moment.
In creativitijd verwerkt
tijd ons dagend inzicht,
tot een tijdloos leven.
Méér kan leeftijd niet doen.…
Een treffen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 340 Ongemerkt wil ik mij
op het roestbruine herfstbed
naast je schikken
om de pijn van het breken
de angst bij het vallen
met je te delen
Je slaapt hier om te sterven
een ijle lijn scheidt je
van onzichtbaarheid
draden van wit
zuigen toverachtig
het houten hart weg
Ik laat je hier stil achter
– in de verademing –
gun je weer terug te…
Samen
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.356 Bloem en schoonheid
samen één
tijdloos
in een
oneindig
leven
Atomen en neutronen
explosieve
woorden
in een
eindige
wereld
Jij en ik
samen één
tijdloos
in een
oneindige
liefde…
morning after
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 161 in de mist zie ik
de wazige contouren
van een lege fles…
[ Mijn oude ogen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Mijn oude ogen
zien wazig, ze verlossen –
me van oordelen!…
tijdloos
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 637 hij kraakt zijn lied niet meer
van versgebrand
ik draai nog één keer
de doorleefde knop rond,
snuif het aroma in herinnering
van kransen met amandelkoekjes
en keer de zandloper
alles wordt uiteindelijk
antiek…
Tijdloos
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 797 Ik moet voorlopig tijdloos door het leven
en mis de trage wijzers met de zweep
in orde en in regelmaat bedreven.
Ze hielden mij zo stevig in de greep,
dat in mijn ziel de sporen van hun kneep
als blauwe plekken zichtbaar zijn gebleven.…
Tijdloos
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.702 Ontembare pijnen borrelen op vanuit je ziel
vullen je met hun luid geschreeuw
een minuut lijkt wel een eeuw
wanneer de walging je overviel
Je ziet geen zin voor je bestaan
omringd door luxe en consumptie
zie je voor jezelf geen functie
- binnenkort is het gedaan
Dan ga je weg van al die pijn
en ontvlucht je elke schijn
Je voelt je nooit…
tijdloos
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.206 als een zucht in geborgenheid
verglijd ik in diepe dromen
waar verlangen tijdloos wacht
op het ontwaken van de dag
waar de helderheid van sterren
voor eeuwig zal verdwijnen
de komst van de prille morgen
kleur aan de wereld schenkt
zodat liefde kan ontluiken
in verlangen naar elkaar
waar een ster in de nacht
tijdloos
op me wacht…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.555 Ik val in het huidoplichtende, zielsvervoerende geluid
van een tragisch verliefde saxofoon die zijn warmste stem
bespeelt om het triest klinkende geweten van de sombere
piano met zijn gevoeligste melodie te verzachten. In zijn
hoogste noot troost hij haar fluisterend dat zij zijn mooiste
is, terwijl een mijmerende bas de gitaar van zijn dromen…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.600 Met niets dat ik nog behoef,
Verblijf ik… tijdloos.…
tijdloos
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.121 knarsend geluid
doorweven in roodbruin
vergane dromen
krakend roest
als verlangen
aan een leven
verward in kronkels
gedraaid
in breekbare tijden
als stukgelopen radars
in de klok
van het leven…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 6.196 Licht dat vecht
in de gevangen eenzame
leegte
die ik ontdek
waar schaduwen bedwingen
wat gedachten
weer verbergen
waar ik niets ontdek
Maar bang ben ik
niet
want ik ben
de schaduw
die verandert
in het licht dat
niet meer vlucht
en
verandert in het steen
dat fosielen
en dromen
bewaart
voor mijn…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 942 Dit is wat u nu leest: een tijdloos gedicht
Het zal zo blijven staan
Het overleeft als een rimpelloos gezicht
Elk mens dat zal vergaan
Mens, wat u hier nu leest
Is vroeger door mij geschreven
Uw nu is mijn later leven
Of mij te ver geweest
Wens ik dat ik nu weet
Wat morgen voorbij zal varen?…
Tijdloos
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 1.660 dood is het verleden
een herinnering slechts
immers het kan niets meer
toevoegen aan zichzelf
noch aan de toekomst
die zich weliswaar toont
als het ongerept heelal
zwanger van het leven
zoals mijn gedachten van
morgen waarvan evenmin
kan worden gezegd dat zij
al tot het leven behoren…
tijdloos
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 2.048 Ik heb gewacht
tot het geluid jouw
hartslag overtrof
gekeken door de kruinen
naar de wolken
Ik vond het zachte
van je boezem terug
in de contouren van het mos
waar ik je heb genomen in
de horizont van het groen
Minnen was de deugd
die onze zielen deed spreken
in de gang die deurloos leek te zijn
maar die aan het eind de trede was…