26549 resultaten.
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 veel lichter als veder
dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje
geniet van zweven
speurt naar goede aarde
op zijn eenzame vlucht
door speelse wind
wat verder afgedreven...
strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
de zandkorrel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 213 een klein fijn korreltje van zand
verloor zijn hechte band
toen de wind hem even meenam
en hij zo in woelige zee terecht kwam…
verzwolgen door klotsend water,
aangezogen met veel kracht,
naar bodemloze diepte gebracht,
waar een schelp zich wel ontfermde
over het verloop van zijn verdere lot…
de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…
herboren mens
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 173 voel aan mijn gezicht
de zachte helende warmte
van een vroege lentezon
ik luister naar het lied
van een naarstige leeuwerik
die volop druk bezig is
met het bouwen van een nest
ik laat me even meenemen
met de richting van de stroom
het stille kabbelende water
versterkt hierdoor mijn droom
ik vergeet voor één moment
alle uren en de tijd…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 146 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 73 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
Weerspiegeling
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 393 ergens op een plaats
tussen bomen en wat struiken
spant een brug de oevers droog en
laat de zon iets moois ontluiken
spiegelingen op het water
tonen de dingen in realiteit
geen foutje te bespeuren
tot wind speelt met die werkelijkheid
de lijnen deinen verder open,
verdwijnen in onzichtbaarheid...
rimpelend, verlaat het beeld zijn vorm…
spiegel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 85 een heel leven
achter mij
vandaag
was ik met jou
en het was great
maar het klopte niet
natuurlijk
jij en
ik
kijk naar mij
en zwaai de tijd
stuk…
Golfbal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Gemaakt van aardappelzetmeel, dat geheel wordt afgebroken in de natuur.
Wie wel eens op een golfterrein verkeert
Moet het de laatste tijd zijn opgevallen,
Men maakt nu van patattenzetmeel ballen,
Daar dat in de natuur geheel verteert.
Je kunt daarbij dan wachten op de vraag:
Moet er ook mayonaise bij vandaag?…
Nog altijd de oude
snelsonnet
5.0 met 12 stemmen 231 Klonk uit zijn mond de laatste tijd iets milders?
Hij heeft veel haat de wereld in getwitterd,
hij is polariserend en verbitterd,
demoniseert nog als de oude Wilders.
Veranderde er al die tijd dan niks?
Dat wel natuurlijk: Twitter heet nu ‘X’.…
Wonderbaarlijk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 105 Er drijft een blad in de vijver
natuurlijk het is herfst
je wordt zo herinnerd aan de vergankelijkheid
voor alles is een tijd
de zandloper loopt door
de natuur is in ruste
de dag komt
dat de warmte van de zon
alles wakker schudt
zodat de bomen zich met bladeren tooien
de bloemen zich vorstelijk tonen
en de boer, hij zal de aardappels…
Natuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 397 Ik zie tranen als druppels
vallend op bladeren van
stil verdriet
Vinden hun weg langs paden
gebaand door emoties
overmand
Stromend langs gedachten die
zich laten meevoeren
naar een nieuw begin
Waar de zon weer schijnt
en de donkere hemel
opdroogt in het licht
Met wortels stevig in
de grond vol vertrouwen
opkijkend…
Natuur
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 483 Natuur
een postzegel
achter je huis
onkruid in hoofden
En dan:
Wat is natuur nog in dit land?…
Iets natuurlijks
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 95 en snelheid
zijn de heersers die bewegen
bepalen en wij de sukkels die
voor iets natuurlijks veel betalen…
Natuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 647 een geasfalteerde autosnelweg
met een berm ernaast, de waterkant
eenden lopen langs de brede rijweg
en een nijlgans aan de overkant
bomen in een rij voorbij de rondweg
kale weiden aan de schaduwkant
de konijnen hollen langs de sluipweg
vogels zichtbaar van de onderkant
in mijn auto zie ik de natuur
als een film gewoonweg paraderen
tot…
natuurlijk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 533 ik ga over haast
blanke velden
in zachte dalen
die van ontvangende
verwachting verhalen
met heuvels als ronde dijen
waar wortel en bloesem
in een ontluikende lente
later zullen vrijen
toch zijn er al
die onzichtbare
borrelende sappen
die bij mijn gang over paden
uit diepe geisers
hun passie tappen
en naar nieuw onstuimig…
Natuur
hartenkreet
4.0 met 35 stemmen 747 De dauw parelt,
op verdorde bladeren.
De bleke ochtendzon,
wil je sterken.
De wortels zijn verdroogd,
je takken hebben,
hun kracht verloren.
De imposante fierheid,
is verdwenen.
Je hebt de nacht,
niet overleefd.
Keer terug naar de aarde,
voedt de bodem.
Leef voort,
in een nieuwe,
generatie...…
natuur
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 628 We groeven in de aarde
met onze handen, tastend
door talloze lagen
naar de oorsprong.
Onze vingers bloedden,
nagels scheurden,
sneden zich een weg
door het puin
van ons menselijk gemak;
konden niet bevroedden
dat de bron van leven
reeds lang was opgedroogd.…
Natuur
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 726 Zo heeft de natuur nimmer rust
Haar energie wordt nooit uitgeblust
Van jaar tot jaar, al eeuwen lang
Zingt zij haar onvolprezen scheppingszang!…
De Natuur
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 470 In een prachtig bos
geniet ik van de natuur
liggend op het zachte mos
kom ik tot rust, hier is het puur
Ik hoor de vogels fluiten
neem de geluiden in me op
de bladeren die zachtjes ruisen
hiervan geniet ik volop
De natuur het mooiste wat er is
om eindeloos in te dwalen
voor mij van grote betekenis
ik voel hier positieve signalen…
De natuur
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 588 somtijds leef je
hemels
omdat het herfstblad
dood de aardkern raakt
geniet maar
de heerschappij straalt feller
door de openheid…
de natuur
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 555 groen
puur
levend
duur
‘t mooiste
op aarde
de natuur…
natuurlijk
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.544 als adem
witte wolken waait
langs lusteloze luchten
dan dampt
prachtig przewalski paard
van vogelvrije vluchten
als aarde
groene grassen geeft
met machtig mooie mossen
dan drinkt de
vliegensvlugge vink
bij bont beboomde bossen
als avond
rode ruikers ruilt
voor vederlichte veren
dan danst de
zomerzotte zwaan
met maanverlichte meren…
Natuurlijk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 865 Natuurlijk ging ik wandelen
in de lentezon...
liep tegen mijn docente op
met wie ik iets begon
van haar - die ik bij naam hier noem -
heb ik een hoop geleerd
vol overgave mij bekeerd
bij hoofddocente Bloem
zij gaf me in haar eigen tijd
zelf les in niet-verbleken
zij sprak na elke hemelbreuk
het hart te laten spreken…
De natuur
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 578 De natuur is voor mij
een bron van inspiratie
het straalt energie uit
om in contact te komen
met het diepste in mezelf
het geeft me het perspectief
om alles in andere kleuren te zien
het werkt bijna als
een reinigingsmiddel op mijn ziel.…
De natuur
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 469 alles in de natuur adembenemend mooi.…
Natuur
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 629 Frisse dauwdruppels
stralende diamantjes
in de ochtendzon.…
Natuur
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 767 Brandnetels voor een
onprettig gevoel van uw
natuurbeleving.…
natuurlijk
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 686 De wind leek te huilen
om wat was geweest
grote vrienden met het blad
dat meeging
niet meer terug, maar hoog
de lucht in
als een langverwachte zucht
de wind en het blad
samen sterk en toch zo zwak
stralen geel kwamen door
waar wolken snel verdwenen
in het niets, op de vlucht
en met een laatste zucht
blies de wind z'n laatste adem
te zacht…
Natuur .....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 337 't Bos, de duinen en heide
het gaat hard achteruit
pas op voor slechtere tijden
wanneer er géén vogel meer fluit
Beschouw natuur niet als gewoon
aanschouw en voel het leven
geniet en ga er puur mee om
misschien is 't nog maar voor even ...…