Alle inzendingen over Tijd OR dromen

De uren die wij slechts gedroomd beleven En die wij naar verkiezen overslaan Staan in het grote boek van ons bestaan Gewoonlijk als de mooiste bijgeschreven. Zo was er ook in Bagdad, naar men meldt, Van twee tot drie geen sprake van geweld.…

wij zijn niet geland maar aan de kanten van het paradijs gebleven om onze dromen nieuwe voeding te geven…

Bang voor dit: de herhaling sta ik op en schrijf het neer wel wetende dat: een cirkel zonder begin is, de tijd geen seconde stopt, één voet de andere meesleept. Weg uur en stap zijn mijn deel, oog in oog met het naderende.…

die niet wist dat ingenomen hem de tijd ooit zou verslaan…

Het leven heeft de tijd, de tederheid en 't onvermogen, het telkens weer herboren worden, de voorjaarslucht, de winterkou, de liederen die stromen. Het leven heeft de tijd, vergankelijkheid, vertrouwen, en mensen die toch overal hetzelfde zijn maar ook zo anders, en allen hebben dromen.…

mag ik je dromen lenen ze vullen met geluid de kleuren van seizoenen geven de tijd zetten we uit om eindeloos te dansen op de muziek van ster en maan nachten door te halen pas tegen het ontwaken de droom als schaduw laten gaan…

leven voor dit leven een eeuwig leven zolang een droom duurt…

Oud zijn mijn wensen, oud mijn dromen. Oud, te oud om, wegkwijnend onder het stof der tijd, ooit nog uit te komen. Soms lichten ze even op, heel ver als lantaarns in de mist. Maar ach, ik weet, te vaak heeft de egoïst het van mij overgenomen. Al heeft hij de houdbaarheid van wensen en dromen zelden of nooit betwist.…

Neen ik tel geen rimpels meer op het water maar de jaren die nog gaan komen waar we samen naar uitkijken samen van dromen....!…

tijd, voorbijgegaan voor je het weet tijd is als je levensrefrein neuriën zacht streel je over oude herinneringen heel behoedzaam…weemoedig we dansen nog steeds op lievelingsmuziek romances, in dagen van weleer nestelen zich tevreden in mijn ziel rustiger en bewuster ga ik om met tijd willekeurige beelden van jeugdherinneringen de koepel…

We groeien door de tijd met onze reusachtige voeten maken de wereld klein met onze reizen dat maakt ons groot als goden de tijd zit in ons hart de ruimte op zak, in ons hoofd.…

In een ogenblik droom ik vlucht ik steeds verder weg tot er niets meer over is Ineens gaat de tijd verder terwijl het stil ligt Op dat moment doe ik expres mijn ogen dicht En dans ik mijn dans in het verblindende licht…

Tussen het warme daglicht en het donkere avondrood Ligt een stille aanwezigheid van minutieus onzichtbaar zijn Een sober transparant silhouet Met een lumineus bijna poëtisch effect Golvend ontvouwt zich een koortsachtig moment Gewoon buitensporig en bijzonder welbekend Tot een rusteloze punt mijn gedachte vermoordt Niets ontziend…

Dit gedicht is nooit geschreven Ik had een geweldig idee maar geen pen, geen papier Niets, om het op te schrijven Maar nu, waar is het gebleven? Ik had het helder voor de geest, Ik schreef het morgen wel op Je slaat je voor je kop ‘k ben het toch daarna vergeten. Het zou toch ergens moeten klinken, zweven Misschien heeft iemand anders…

weg van bomen die steeds dikker worden bladeren die het blauw groenwaaien in de lucht van wortels waarvoor stenen zijn gevlucht jarenlange traagheid die ze plet in grondverzet van dichte ramen met hun blinde ogen in beton dat rotter wordt door oxiderend leven van dagen die als zand hun levens slijten in woestijnen van de tijd…

vlammen dansen nacht likken aan het duister deinen fluweelzacht net hoorbaar hun gefluister een vonk ontwaakt in dromen zet de paarden aan tot wilde haast, de klaroenstoot laat de vijand komen ze botsen op het slagveld van galop en draaien steigerend een ronde maar de tijd is al gestopt er vallen geen gewonden het vuur brandt Waterloo…

Een mens leeft zijn droom met zijn lichte en schaduwzijden. Een droom moet haast wel zijn, want morgen is vandaag een van de verleden tijden. Ongrijpbaar het leven. ongrijpbaar de tijd voor iedere sterveling die voor de eeuwigheid strijdt. Ondankbaar het verlangen.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Mocht je weten dat ik aan je denk dat mijn leven zich ontvouwt rond de plooien in de tijd van wel en niet dicht bij je zijn Mocht je weten dat ik aan je denk schenk dan leven aan mijn dromen zorg voor 't verdrijven van de tijd van dromen van tot werkelijkheid…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

droom de vogel die zijn vleugels spreidt het hart dat haperend klopt droom het blauw van de bergen jij die naar binnen keert droom aprilregens tijd die verdampt droom de bloesem-pracht die zacht op je haren valt droom de vogel…

Eerst is het dromen Daarna krijgt het vorm We leven liefde Genieten enorm Als de avond Glijdt in de nacht Is het tijd voor Mooie dromen Wij dromen de Nacht in daden Het einde voorbij Beide in een Heerlijke roes Als onz' liefde Het wíl en wácht Wordt tijd van gaan Tijd van kómen Eenheid nabij Op ruim 74 graden We leven…

zet mij zinsbegoochelend op het verkeerde been niet aan de tijd geketend schilder ik dan als Vermeer ongebonden aan een plek spreek ik zelfs oude talen Grieks met Plato en met Bonifatius Latijn speel ik mazurka's van Chopin als Arthur Rubinstein zing als een merel, hoogbegaafd schrijf ik aan Hooft poëmen Ik mag niet klagen…

In een toestand van slapend Waken heb ik deze nacht Min of meer bewust meegemaakt, Verstrikt als ik was in dromen Die achteraf geen dromen bleken Te zijn, maar een schijnvorm van De werkelijkheid - míjn werkelijkheid Die voor anderen niet waarneembaar is Maar voor mij een bestaande verbeelding Van ziek zijn dat door medicatie Binnen…

Stap voor stap Voelen mijn tenen Het koele Van de spiegel Waarover ik droom Terwijl ik mijn teen stoot Aan een druppel water Breekt de spiegel In ontelbare cirkels Omringt door het voelbare Vloeibare Laat ik me zakken in een kolk van Liefde Tot op de bodem…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

jou aanbad Weggemoffeld werd Geveegd onder de mat Er waren dromen bij Mooie dromen Waarin wij op zwoele plekken komen O zo mooi maar irreeel Waar ik je terug kon dromen Jou eens niet verveel Er was een tijd Een nare tijd Dat ik vervloekte Dat ik jou liet in mijn leven Die tijd is nu voorbij Wat mooi is, is gebleven…

laat me je kussen in de wind van de sterren ik droom tot die tijd…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Veranderen is een droom en dromers dromen weer van de tijd die hen niet meer wakker maakt omdat ze nog steeds eenzaam blijven wachten op veranderingen.…