1798 resultaten.
O, dit geluk bij u te zijn!
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.973 O, dit geluk bij u te zijn
En al ’t andre te vergeten.
Alleen te leven van het weten:
En ik ben de uwe en gij zijt mijn!
En geen verdriet of wensen meer;
Een vreê, waaruit men niet kan dwalen;
Een rustig hoorloos ademhalen
In zuivre keer en tegenkeer.
En oog ziet diep in anders oog
Al werelds bonte wisselingen
Vergaan in wijde lichte…
Engelen I
poëzie
4.0 met 3 stemmen 527 Zó gezwind kan nooit een vogel vliegen,
Als hij stort door alle heemlen heen.
Maar hij voelt zijn vallen als een wiegen
En de sferen rimpelen alleen.
En het is in 't weerlichtsnel verschijnen
Van de dingen, of hij stille stond.
Even glanzen zij en zij verdwijnen,
Als de glimlach om zijn zachte mond.
En de werelden, die langs hem rollen,…
Het is een blijde dag
poëzie
4.0 met 2 stemmen 629 Het is een blijde dag: het wit
Der sneeuw is door geen voet gekrookt.
De zonneschijn is zuiver goud.
De luchten staan van kristallijn.
De wind, die door de bomen strookt,
Rooft heel hun schat van tintlend rijm.
En als een vorst, die door de straten rijdt,
Strooit hij juwelen achteloos en wijd en zijd.
Het is een blijde dag: wij twee
Gaan…
hartstochtelijke kus
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 198 jouw lippen
beroeren
mijn mond
zo zacht
zo intens
compleet afgerond
zinderingen komen
door lichaam
en geest
ik verdwijn
van de wereld
ik ben er geweest!
Metske,2016…
Dialogue mystique
poëzie
3.0 met 3 stemmen 355 Komt ge zo laat tot mij? de dauw
Der nacht dampt uit uw donkre kleren.
Wilt ge den jammer van dit uur vermeêren,
Dat bitter is van wroeging en berouw?
Ik ben om u de woeste weg gegaan,
Door wildernis en doornige valleien.
Ik hoorde u, hopeloos, om deernis schreien ...
Laat ge mij voor gesloten deuren staan?"
'k Vermoedde uw…
Het verlangen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 291 Door de aanblik,
Van je ogen totaal leeggezogen.
Dit door stilte overheersende moment,
De tastbare gespannenheid,
Onze blikken geen seconde afgewend.
De ontoelaatbare intimiteit,
Die men niet kent.
Wachtend op de overgave die ons verleidt.…
Is er nog wel een keuze?
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 817 Vol overgave...
of goed doordacht?
Kun jij me helpen?
Goudeerlijk...
of op m'n woorden letten?
Wat kun jij aan?
Heel voorzichtig...
of ervoor gaan?
Mijn hart weet het al!
Mezelf helemaal geven...
of totáál verliezen?
Is er nog wel een keuze?…
Mij totaal
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 3.771 Onmogelijke hindernissen worden mogelijk
onplaatsbaar verdriet krijgt een plekje
Jij, mijn positieve spiraal
Jij maakt mij bijzonder
maakt mij sterk, maakt mij gelukkig
Maakt mij weer totaal…
Totaal
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 134 Met elke cel, met elke zenuwvezel
met alle wakkerheid en energie
niet als een papegaai of parodie
en evenmin als woelrat of als wezel
Wil ik mijn hele nucleaire wezen
de hele firma mens en compagnie
en zelfs de extra troepen der genie
sommeren in het licht van mijn synthese
Gespleten leven is verspilde tijd
dit zal van nu af antithese…
Het is weer stil aan zee
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 126 eigen goede vrede en totale rust
welke de kosmos aan ieder schenkt
vanaf de kim adem ik affectie ongekrenkt.…
AANTREKKINGSKRACHT
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 507 Aan de hand genomen
in vol vertrouwen
kan ik alles aan
iedere tegenslag valt weg
over rotsen en gladde keien
komen gevoelens vrij
zuchten snerpen uit mij
overgave aan mijn omgeving
levensvatbaar wordt alles
van het kleinste minuscule
tot aan de kolossale kosmos
een ervaring, die mij overtuigt,
dat ik deel ben van dat totaal
waarin ik…
Overgave Leven
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 89 Overgave aan het Leven
Betekent ook:
Overgave aan de pijn
Die er tragischer wijs
Bij hoort
En gelukkiger wijs
Weer wegvloeit…
Overgave
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 689 De zee is onweerstaanbaar,
ik schop mijn schoenen uit;
ontdoe mij van mijn kleren
bij bruisend stormgeluid.
De drang is onbedwingbaar,
naar zee die ik bemin;
geen koude kan mij weren,
ik ren de branding in.
Het treffen onontkoombaar,
ik gooi me in de strijd;
reeds word ik weggezogen,
zodat ik onderglijd.
De golven onverslaanbaar,…
Stilte-offer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 593 Onderga dit heksenuur:
overtreed jezelf,
speel met vuur
dat lichter maakt en duister;
duik onder en daal af,
betreed de cirkel
van innerlijk gefluister;
gebruik je adem,
ontstijg dit aards bestaan en
verken je diepste oorden,
ontsteek een kaars en
breng een stilte-offer
aan mijn woorden.…
zachte overgave
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.782 ik, dwalende,
met bijna gesloten ogen
half ziende
over haar kwetsbaar
lijf
heeft zij, ontegenzeglijk
mij opgezogen
in haar overgebleven zijn,
omkleed
met blanke, gelaagde togen
Sanfte Hingabe
ich, herumirrend
mit beinah geschlossenen augen
halb sehend,
über ihren verletzbaren leib
hat sie unweigerlich mich aufgesogen
mit ihrem…
zaligheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 door de muziek van het hart,
de "ouverture" van de ziel,
waarbij zinnesnaren trillen.
en ik ver weg kan zien
heb ik niet te willen
als een draaiend wiel
met zoemende tonen
en zilverglanzende spaken
ga ik door het heelal
zonder van mijn plaats te geraken
begeleid door schone klanken
van een engelen partituur
raakt dit het wonderlijke…
wat komt dat komt
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 477 de pas ontloken zomer
kent al een weelderige bladertooi
als een overrijpe puber
te vroeg volwassen
nu al aangrijpbaar mooi
het doet mij even verwarren
dit ritme van de natuur
zal het lover nu eerder vallen
heeft de koude dag nog rust
voor een vredig openhaard vuur?
och, ik mijmer maar wat,
turend achter een raam
en het water al…
Overgave
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 248 Als ik weg ga
uit dit leven, liefste
dan leg ik mijn hand
in die van jou
Je moet nu weten
dat ik alleen dan
me kan overgeven
aan het onvoorspelbare
Op weg naar de eeuwigheid
zal ik zo zeker weten
dat wij van elkaar geleerd hebben
met overgave lief te hebben…
Overgave
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 898 ik hoef de ogen
niet meer te sluiten
eb en vloed
zijn binnen in mij
zelfs bewegen zij
de dromen
en ik,
ouder geworden,
laat de getijden
bescheiden, dat wel,
gaandeweg
in overgave stromen…
overgave
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 155 jij komt tot mij in nevelen
je ogen dicht, ik laat
mijn handen aan de wind
het lichaam aan de golven
de voeten aan de nacht
giet mijn bloed in de rivier
zodat het stromen kan
ik werp mijn schaduw achter
en draag de zon voor mij…
overgave
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 147 het blad
gedragen door de wind
tot waar de wind wil
ligt het stil
wacht…
uit gezwaaid
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 359 het is een lange zwarte jas
met diepe zakken
ik kocht een nieuw huis
om in te verblijven
mijn handen wilden
niet meer wuiven
naar zwijgende takken
die in het water
verder en verder drijven…
Waken
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 212 de dag rust al
ruw op mijn dak
in de bevalling
van het licht
en voor het spreken
houdt mijn mond
het denken dicht
een wiel draait
ongevraagd door
met verdoofde spaken
ze gaan aan mij voorbij
zij aan zij
in kleurloos waken…
De kluizenaar
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 671 sterven in de nacht
of wordt voortdurend
in eenzaamheid gebaad
ik ben aan mijzelf gebonden
in stilte
ver van aanwezigheid
ook ik raak daar niet aan gewend
het blijft hongeren naar geluk
dat mij vaak schemerig verraadt
ja, ik ben vrij
maar iedere keuze is slechts
in het ongekende bekend
mijn ziel is daarom, denk ik,
slechts met overgave…
Hof van olijven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 675 Binnen aardse muren,
op de eindige flanken
van leven en gedurig verduren,
valt de avond over de dag
zonder morgenlicht.
Een onbewogen stuiptrekking
tart het laatste beter weten.
Een gelaten vertwijfeling
ten hemel gericht.
De handen ineengevouwen tot
een onafwendbaar lot.…
De weg
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 312 niet zelf
heb gekozen
vaak hoef ik ook
niet meer te zeggen
wat ik eigenlijk bedoel
om me heen immers
herhaalt zich alles in wezen
weliswaar regelmatig in een
kleur getint
en met wisselend gevoel
eens hoop ik te kunnen zeggen:
ik heb niet alle seizoenen
volledig begrepen
maar uiteindelijk wel
door verworven overgave…
de duivel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 178 in de donkere kamer
onthullen zich bij tijd en wijle
beelden van onbekende aard
ook al lijkt de waarneming zuiver
en belicht onder de juiste hoek
soms groeit er ongewild
een boze duistere geest
waarvoor ik ernstig huiver
zou een slang
zich verbergen
duivels van zin
die plots enkel schaduwen baart
en, zo lijkt, mij met stuurloosheid
willen…
Orgaandonatie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 465 Zo dicht op de huid
het afstaan van je lichaam
in overgave…
dampwater
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 248 ik ben gloorsnikkend
hoor haar damp slaat neder
de warme schaal derwijze
de snik valt achterover
over de tong sprakeloos de larynx in
de zeep melkwit haar wassende
ter zijde op ’t halzen beneveld' ogen
was ik haar uit wellend
onuitwisbaar slempt zij mijn overgave
de put in mij glorend' is zij zijnde
haar kleed lakend' doende
alsof het…
the circle of light
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 249 leeft
en de dood, op sterven na
stokkende zuchten weeft
terwijl jij en ik
uitzien naar de ochtenstond
waar 't zachte
in de warme hand,
en de omhullende arm,
in het innerlijke weer landt
het neemt zijn tijd
als ware het een eeuwigheid
doch sterker is de wil
die zich in de hoop nedervlijt
op het rad van avontuur:
ik draai mee, tot overgave…