Alle inzendingen over VRAGEN OR SOEPELHEID

buiten tijdsbesef vormen jaren het lichaam een soepel verloop in de bloei van het leven buigt wilskracht lome stappen…

de geestelijke verandering in het soepel meegaan mét alle veranderingen, waarbij je soms eens een gedachte terug moet kunnen geven om vooruit te komen ....…

Kunnen mensen dat? Kunnen we onszelf bevrijden, uit de greep van ons begrip? Durven mensen dat? Durven we wel verder zwerven, dan woorden en symbolen kunnen? Moeten mensen dat? Moeten we elkaar wel volgen, zoals volgers in een kudde? Willen mensen dat? Willen we wel logisch begrijpen, dat één plus één méér is, dan één maal twee?…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

U kunt er enkel op hopen Dat u soepel blijft lopen, Zonder storing in uw aandrijving. Die verstijving geldt wellicht Ook voor ons tijdsgewricht.…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…

Lust verliefdheid liefde houden van Grenzen vervagen vragen rijzen antwoorden blijven uit Is verliefdheid lust of houden van 1 ding is zeker ‘t is liefde en lust en verlangen……

Ik wil later thuiskomen, ik wil op mezelf wonen, ik wil zelf bepalen wat of ik doe, ik wil, ik wil geen vragen maar eisen en dan, wonen ze op zichzelf en komen de vragen, mag ik bij jou eten, wil je me helpen, kun je voor me oppassen, wil je de hond uitlaten, hoe moet ik dat schoonmaken, volwassen vragen maar dan… hoe heet jij, wie ben jij,…

Kalm stroomt de rivier, zonder stroomversnelling, zonder zich af te vragen of de zee nog ver is. Eigenlijk is er enkel de stille stroming nu, zonder bedenkingen, enkel de zon blinkt in het water en maakt de mensen die het zien plots blij.…

Lieverd, ik vraag hierbij nederig om mededogen, ik hou heel veel van jou en dat is niet gelogen, ik wil je niet kwijt, maar gun mij nog wat respijt.…

Waar kom ik toch vandaan, waar ga ik heen? Is er een God, bestaat de hemel echt? Zit daar Simonis in, is dat terecht? Waarom toch klaagt de mensheid steen en been? Krijg ik straks koorts en krampen in mijn buik? Wie wint vandaag Luik-Bastenaken-Luik?…

Zijn gang was soepel Zijn tred was veerkrachtig Zijn juk was licht Al wat Hij droeg was liefde. En alsmaar deelde Hij daarvan uit. Hij werd lichter dan licht En zo ontsnapte Hij aan de zwaartekracht.…

Ik kon wel weer wat soepelheid gebruiken Je wordt van dat geschrijf zo stijf als wat Dus ging ik liggen op de yogamat En deed 'De orchidee bij het ontluiken' De ambulancebroeder zei: 'Ik zie U heeft die stand nog niet onder de knie.'…

Soepel eindigt het adagio in een majeure pianissimo voor het fijn gestemde oor En als toegift strijken cello’s schone quintet concertino’s na het a cappella koor…

Na afloop ben ik soepel opgeveerd Om in rotatie van de bank te springen Met hele schroef en nog wat van die dingen De amplitude was ook niet verkeerd Alleen mijn afsprong had de foute hoek Van twee tot drie kan men hier op bezoek.…

Zij glimlachte haar mooie tanden bloot Streelde mijn adem Vermengd met die van haar Erg soepel in elkaar over Daar de Hemel- se Tempel was gere- aliseerd Gebed Beijing, 2001…

Riet kan soepel als het nat buigzaam zonder breken en toch pittig Bevochtigen met liefde maakt speeksel overbodig…

ik trek een draad en plak hem vast met oogcontact spin mijn web met lach en soepele gebaren de dialoog rijgt kruislings actiespanning op wordt zij mijn prooi of hang ik dadelijk zelf als uitgezogen pop…

Was 't loon naar werk voor 't schrijven van zeer vele gedichten Rechtstreeks uit de kamers van een bloedend hart? Was 't slechts lust voor dat moment? Toen? Opgestuwd. Begerig Geilvocht van opgebouwde jaren en/of Was 't waarschijnlijk toch echt' liefde Opgebouwd in jaren Een opgewonden liefde niet slechts een gunst Was 't…

Luchtig en soepel op een zomerdag Warm en zacht op een winterdag Zo is mijn hand een jurk voor jou Aait je huid van schouder tot kuit Volgt je lichaam teder en zwijgzaam Kust je overal waar hij komen zal…

de lege tekst tocht wind luguber kaatsen medeklinkers echo's naar elkaar ze kunnen geen volume vinden klinkers klotsen tegenritmes en zijn onbenaderbaar woorden missen de magie van soepele zinnen brengen niet meer binnen dan betekenis strofen vloeien niet omdat de inhoud strak bevroren lijkt misschien wel doodgeboren…

je dacht dat dood hout was gevallen twijgt in soepel samenzijn die buigzaamheid is niet bevallen jij wortelde een nieuwe lente zomert al seizoenen lang jouw loten hebben zich vermeerderd gaan hun volwassen gang hij wette bijl en snoeide eindelijk de helft van zijn leven helaas wat over bleef was ook aan anderen niet weg te geven…

de lege tekst tocht wind luguber kaatsen medeklinkers echo's naar elkaar ze kunnen geen volume vinden klinkers klotsen tegenritmes en zijn onbenaderbaar woorden missen de magie van soepele zinnen brengen niet meer binnen dan betekenis strofen vloeien niet omdat de inhoud strakbevroren lijkt misschien wel doodgeboren…

Ik pak het stuur en geef een ruk eraan, En uit is het met soepel manoeuvreren. Ik hoop dat wat ik deed (wat Lewis doet) Door Delta Lloyd volledig wordt vergoed.…

ze is verbouwd billen borsten buik hebben een ander thuis zit beter in haar vel al trekken littekens wat snel in fel en soepel meebewegen haar zwarte doos is heel gebleven zo zijn de renovaties altijd terug te lezen…

Het leven is een vraagstuk Alleen de antwoorden vind ik niet En als ik dan de vraag kan stellen Kan ik mijn woorden niet eens spellen Iedere keer ik de kans krijg Raak ik de draad kwijt Stokken de woorden in mijn mond En ga ik maar door ‘verwond’ Maar om jou te sparen Droog ik nu mijn tranen.…

De vraag verwisselt van gedaante Zou ze genoeg van zichzelf hebben om hem uit zijn gedachten te redden, zou haar aandacht die troost zijn voor droge tranen zonder verdriet zou haar geduld blijven wachten tot ze nogmaals komen, en nogmaals Zou ze met haar nuchterheid nooit een droom een klap verkopen zou ze het kwaad weghouden van paden…

Zonder een verlangen vraag ik mijzelf waarom ik alleen mijn eenzaamheid niet wil verlaten en wacht op dagen die zwijgen en woorden die volgen wanneer ik mijzelf weer zichtbaar maak.…

De dag waarop ik stop met vragen Is de dag waarop ik sterf Want ik wil het weten De gedachten in mijn hoofd kan ik niet meer verdragen Je vraagt me waarom Waarom ik het antwoord niet weet En dan geef ik je een kus op je voorhoofd Je lacht me dan uit en laat me verbaasd achter wederom Ik vraag het je elke dag Dan draai jij je om Maar dan…