Alle inzendingen over Verdriet OR Onbegrip

Wat kun je je ergeren als mensen niet begrijpen wat je bedoelt zoals jij het voelt. Daar kun je lang over discussiëren tot in de treuren maar plots gaat het toch gebeuren dat je elkaar begrijpt. Dan voel je je bevrijd eindelijk toch begrepen dan kun je weer verder met je leven.....…

Jaren geleden doofde het licht in mijn ziel. Mijn hart werd gestenigd door scherpe woorden die mijn liefde doorboorden. Ik zag het licht niet meer. De hoop was verdwenen als sneeuw voor de zon. Hopeloos verloren. Jaren zwalpte ik op een woelige zee met golven als spelbrekers, die mij nog op grote golfbrekers lieten afstevenen. Ik…

Een eenzaam bestaan kan leiden tot depressie. Het onbegrepen zijn door anderen kan leiden tot de dood.…

Er zijn mensen die niet begrijpen of verstaan waarom ik zoveel vragen stel; zij zien totaal niet in hoeveel ik dragen kan.…

Er zijn dingen, die ik niet begrijp, tevens zijn er dingen, die ik niet snap, maar ik heb afgeleerd om te pogen, alles klakkeloos te begrijpen en geloven. En dat is dan weer veel beter voor mijn gemoedsrust…

met blote voeten betreed ik het natte zand hef mijn handen naar de hemel en schreeuw het uit onbegrip rolt over mijn wangen net zolang totdat ik antwoord krijg…

het Heilige hierboven daar kom jij ook eens voor te staan de vraag zal gesteld worden hoe heb jij het op aarde gedaan jouw zoon was het einde net wat jij had gedacht oh wat gebeurt nu ineens dit had jij als ouder niet verwacht die lieverd wil bij voorkeur als mooie vrouw door het verdere leven…

Elke gemeente houdt er andere regels op na ten tijde van het corona gebeuren. Het is bijzonder, dat er zoveel verschillen zijn per gemeente. Veel mensen begrijpen het niet, dat is ook logisch. Eigenlijk is het ongelooflijk dat er niet overal dezelfde regels zijn. De richtlijnen, er is geen touw aan vast te knopen. Met een persbericht…

Je veroordeelt de daad. Geen weet van de toedracht, de weg die is bewandeld, modder, keien, omgewaaide bomen met gaten zo diep als een waterput gaslagen in drijfzand, verstikkend, beklemmend. Uitkomst, een schreeuw om aandacht. Ik vertel mijn perceptie van de gruweldaad. Met grote ogen kijk je me neerbuigend aan als mijn mening niet…

nooit gedacht dat ruisen aldoor het uitzicht verblindt en zo ver en diep verscholen aan het oppervlak kan huizen en doorheen het lijf warm bloed en koude verbindt het is aldoor nog dolen in een gesloten verblijf ik zie het gras zeker wel opkomen waar kleuren mijn ogen zoeken doch niet alle tinten beleven mijn blik zij lijken bedekt met…

ik leef moeiljk en maak me altijd zorgen over gisteren vandaag en morgen zei je je moet je niet zo laten gaan je moet er niet aan denken je moet er boven staan zeiden ze wat weten jullie van ontroostbaar verdriet en pijn het niet meer weten wat te doen of hoe te zijn vroeg je onze auto is kapot dat is echt niet fijn onze…

Ze hoort het moedeloze aan van in het nauw gedreven leed het ongelooflijk ongeloof voor alles wat hij deed Ze schreeuwt het radeloze uit van in de knel geraakte pijn het angstaanjagend angstgevoel voor wat hij niet kon zijn Ze schopt het machteloze weg van in de kiem gesmoord verdriet het onbegrepen onbegrip voor wat hij achter liet…

Zijn plan, Zijn doel met jou… Wat is van dit of dat het doel, Van de vreugde, van het verdriet. Het willen volgen van Zijn weg, Zonder onbegrip willen vertrouwen, Op Zijn plan, Zijn doel met jou….…

In de schaduw van Jezus' kruis is nog zoveel pijn en angst, zoveel verlatenheid, onbegrip, verraad. In de schaduw van Jezus' kruis is nog zoveel oorlog en onrust, zoveel ziekte en dood, verdriet en honger. In de schaduw van Jezus' kruis ontkiemt echter hoop en leven, een klein begin van vrede, een nieuwe schepping.…

Pijn In mijn ziel Zielsveel pijn De dader is bekend Jouw signalement Pijn Je snijdt zonder geweten Zonder te voelen Zonder te zien Je doet me pijn Onzichtbaar veel Pijn Meer dan lief Ik voel verdriet Voel verwarring En kou Maar ik ben blind Blind van jou…

De zon vervangt de maan een nieuwe dag komt eraan tijd sluipt voorbij maar ik ben nog steeds niet blij Een nieuw seizoen begint 't is alsof ik mij hervind ik begin eindelijk te beseffen dat waar mij moeder's eindstation was ik mijn spoorboom op moet heffen De tijd staat echt niet stil ik moet gewoon weer door het is niet wat ik wil…

tegen iedereen bokken maar terwijl je me uitscheldt voelen je woorden als geweld de tranen zitten van binnen maar ik zal je niet laten winnen en mijn gevoelens laten zien dan maar een stomme trien die nooit iets uitvoert maar wel op volle kracht toert want ik probeer niet te verdrinken en niet nog dieper te zinken in alle pijn en verdriet…

lief mannetje van mama Zo vaak onbegrepen zo vaak machteloos en ik.... sta naast je en kijk toe ik pak je handje en jij kijkt me aan misschien dat we het samen leren Want samen is de weg leuker om te gaan…

je zo te zien doet me verdriet ik troost me: één zo’n mensenleven opgeofferd. Dat is ook een streven maar je kennen? Nee, dat niet…

Verdriet is wat jij mij aandoet, je maakt me aan het huilen, dat weet je best, maar het doet je niets, het kan jou gewoon niets schelen dat ik kapot ga. Jij maakt je nergens druk om, ook al zak je elk jaar een niveau, zelfs wat je mij aan doet kan jou niets schelen.…

Zal ik zijn wie ik ben, Zal ik worden wie is was, Zal ik verdrinken in een zee van chaos, Zal ik mij snijden aan een bed van glas? Moet ik doen wat in mij op komt, Moet ik luisteren naar de rest, Maar als ik het zelf ook niet begrijp, Wie weet het dan het best? Zien mensen mij wel eens staan, Als ik buiten van de kou verga? Weten mensen…

je schreef zwarte woorden ik poetste ze tot grijs wit wilden ze niet worden ik lees ze tot een zin het begrijpen wil er maar niet in je strooft in verder gaan de cohesie is mij grotendeels ontgaan plaats je kleuren laat het licht je leven zien ik proef je toch wel in je geuren…

smelten al brandend samen tot een trilogie van verdriet nog even niet want elkaar dulden is nog moeilijker dan elkaar liefhebben.…

Zinloze boosheid laat ik maar rondstormen in mijn hoofd de deur dicht smijten achter mijn verdriet een weg zoeken uit jouw onbegrip dat ik niet verdraag Ik lijd, wetend geen kind te zijn, jij mijn moeder niet die open of gesloten mijn gezicht lezen kon We moeten moeite doen: getrouwde liefde, samen onder een juk het leven door…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

voordeur open vriendelijk onthaal liefslawine achterdeur al op een kier van die eenzaamheid moét koesteren raken tallozen elkaar kortstondig langzaam schuivend allen dezelfde weg tussen die twee vermaledijde deuren met onbegrip woede om de leugens verwarring en verdriet gevallen, in ongenade geslagen met de stok van die…

Vergeef me mijn egoïsme mijn onbegrip en afgunst vergeef me als ik in slechte tijden anderen de schuld geef van mijn ongenoegen mijn bitterheid ik vraag vergiffenis voor het feit dat ik als ik kwaad ben verdrietig of gefrustreerd mijn geloof verlies vloek waar ik zo tegen ben leer mij dankbaar te zijn voor de kleine attenties…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Als ik het had gezegd had je dan ook begrepen hoe ik van binnen brak en mezelf verloochende enkel en alleen om jouw liefde te winnen als ik het had gezegd had je dan ook begrepen hoe ik mij verborg mijn dromen sterven liet enkel en alleen om jouw liefde te winnen als je had geweten hoe ik heb geprobeerd om van je te houden als je had…

Ik heb je graf gezien Je steen zacht aangeraakt Het zand eraf geveegd Jouw naam mooi schoongemaakt Gekeken naar jouw foto Heel eventjes gesnikt En lopend richting auto Mijn tranen ingeslikt Mijzelf nu voorgenomen Dat ik niet meer zo verzaak Met naar jou toe te komen Jij kwam bij mij zo vaak Maar pa Het het gaat iets beter Ik mis je elke…