Alle inzendingen over Verdriet OR laatste keer

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Sluit je ogen en val Volg die traan En glijd weg Op deze eeuwige pijn Voor de laatste keer Sluit je ogen en sterf Binnenin breekt je hart Een nog nooit ervaren pijn Neemt je in de macht Voor de laatste keer Sluit je ogen en voel De pijn stromen door je lichaam De gekmakende herinneringen Voor de laatste keer Open je ogen en…

men moet er zich bewust van zijn dat een keer de laatste is dat is logistiek lastig omdat men elke keer alsof moet doen of er het beste van hoopt wat ook niet opschiet…

Er heerst stilte in de zaal en ook verslagenheid hard en zacht verdriet een houding aannemen dat hoort nu niet. Bijeengekomen voor een laatste keer met deze ziel erbij familie, vrienden en aanverwanten iedereen een dagje vrij.…

De laatste keer dat wij liepen op de maan schrok ik van je stem toekomst en zo Je weet ik ben er niet goed in De laatste keer dat wij samen groentesoep maakten de keuken was te klein we wisten toekomst en zo Was jij het die toen weg liep De laatste keer dat je belde weet ik niet meer je weet ik kan niet veel met tranen Veel nachten…

Niets blijft ten lest dan stil verdriet waar liefde nauw werd afgemeten geborgenheid men wachten liet achteloos passie werd weggesmeten. Wanneer je wendt om nog te kijken éénmaal nog slechts één laatste keer zal liefde reeds vervlogen blijken is voor tranen al geen ruimte meer.…

Niet in de kamer van mijn vreugde, noch in die van mijn verdriet – achter elke deur keer op keer verlatenheid. Maar in de kamer van mijn zonden, daar zit wenend mijn Heer.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

het ... verstilt in mij de laatste keer die wil ik niet want er is veel meer wat mij in leven houd…

Ik voel me soms verdrietig, wat 'down' en voorgelogen ... Niet serieus genomen maar aan de kant geschoven. Beseffend: ik heb mezélf er wéér in gemanouvreerd. Van mijn lesde laatste keer dus mondjesmaat geleerd. Mijn ziel en zaligheid heb ik in jouw schoot gelegd. Me nu afvragend 'waarom ben ik zo?…

Mijn paard begroet de zon met gespitste oren ik kom in de stemming om het wassende licht tegemoet te gaan het is alsof het verdriet en twijfels van het laatste jaar achter me wegstromen, zoals de schaduw van Balthasar voor de eerste keer in mijn leven ben ik vrij vrij van de wereld voor mij en van de verplichtingen achter mij een groot deel…

Dus als ik mij op mijn laatste dag van het leven af zal keren, mijn lief, vervul mijn laatste wens en laat me dan cremeren. Nog één keer warmte om mij heen, nog één keer in het volle licht. De laatste glimlach om mijn mond op het grauwe doodsgezicht.…

Onder een dak van gouden bladeren een kleurenpalet hangend boven ons hoofd spreid jij een laatste keer de picknickdeken voordat de herfst ons van het laatste beetje warmte berooft Je schenkt de koffie in de mok voelt nu al warmer dan de vorige keer een laatste picknick voorlopig, in de open lucht vanaf volgende week gebruiken we de keukentafel…

Verdrongen emoties Vormden vuur in jouw ogen Het was alsof De wereld brandde Je hand gebald Om het te verbergen Toch zag ik dat Je vingers trilden Je trekt je terug Het gevecht bood geen uitkomst meer Ik voel de steken In je hart Je lichaam wordt slap Nu hoef je niet meer sterk te zijn Ik kijk naar je ogen Voor de latste keer…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

De rode gloed van de ondergaande Zon tekent op je gezicht Ik weet dat dit de laatste keer is Je handen op de mijne Een laatste kus en alles is Weg.....…

Ik voel mijn pijn en kan niks meer denken Mijn gedachte stopt, maar mijn pijn gaat door, tot de laatste seconde van de dagen, en de pijn begint als maar opnieuw. De pijn die ik voel is oneindig. Het voelt alsof je iets verliest elke keer een stukje meer. Het houd niet op, de pijn die ik heb is onvergetelijk, En tenslotte onverklaarbaar.…

op vakantie zag ik jou gevoel bekroop me van binnen gevoel niet te beschrijven jij voelde dit ook gevoel voor mij alleen voor mij geluk stroomde mijn lichaam binnen geluk dat ik met jou deel geluk nooit teveel de laatste dag gevoel gevoel dat ik niet wil voelen pijn verdriet afscheid voor eeuwig? tijdelijk?…

je volgt de stemmen in je geest je hart maakt overuren de wanen zijn nog niet zo erg geweest ik las je in de regels wit de laatste brieven waren zinloos woorden zwartten keer op keer ik zie uit naar je figuur je gezicht is niet getekend alleen je ogen spugen vuur…

en als ze zich dan omdraait weggaat en geen laatste keer meer zwaait dan heb ik het gevoel dat ik meer gestorven ben dan haar…

Ik beloof je de hemel op aarde, en meer als je blijft vannacht nog een laatste keer.…

laatst hoorde ik iemand zachtjes huilen in de achtertuin toch ging het door merg en been de klank van verdriet hoe zacht ook geuit het raakte mij en dat verdriet maakte mij klein…

ik neem de rozijnen één voor één uit het plakdoosje hij houdt van mij hij houdt niet van mij vierenzestig rozijnen tweeëndertig keer wel tweeëndertig keer niet de laatste niet eet ik op…

Sinds jaar en dag hoop ik op de laatste dag Één voor één vielen alle mensen om mij heen Te vaak heb ik moet huilen Te vaak heb ik mij alleen gevoeld Nu ben ik blij Eindelijk dit is mijn laatste dag…