Alle inzendingen over Vergezichten

het Hollands landschap eindeloos vlak vergezicht een molshoop breekt al…

ze wandelt in zijn schaduw op het ritme van zijn stap vergezichten genieten zwijgend mee…

nog een late vogel dooft het avondrood de dag slinkt in een vager vergezicht…

´k Mis de behoefte om Te reizen naar verre oorden, Onbekende vergezichten Zeggen mij niet zo veel - Belangrijker vind ik het Op zoek te gaan naar de Waarheid die ik in mij draag Maar zich nog niet altijd Wil laten zien - 'k Richt me voorlopig Op bekende vergezichten - Op 't eerste oog zo vertrouwd, Maar zij blijken een diepere…

Beursberichten Stuurboordlichten Duizend sms-berichten Gefotoshopte vergezichten Maar wie schrijft er nog gedichten?…

De vergezichten hullen zich in nevelen voor wie ze met mij wil bewandelen. Deze weg ga ik alleen; het einddoel is te zoet om te delen.…

Grote bomen ontsproten uit de aarde Recht in de wildernis Waar het vergezicht Groen oogde…

Een mistgordijn blokkeert mijn blik het vergezicht wordt mij onttrokken, de ander is er niet, slechts ik.…

als zwarte stippen op witte landerijen verzwijgen kraaien een zomers verlangen nog een poosje gevangen in een winters vergezicht…

In mijn dromen zie ik vergezichten, die m'n brein omzet in gedichten. Vergezichten van vrede en van rust, ze worden door mij heel teder gekust. Maar m'n dromen zijn slechts 'n ballon, die knapt door de warmte van de zon. Een illusie met een dun laagje chroom, dat is het, dat is mijn vredesdroom.…

rode lichten vervagen, rode lichten vervagen in de verte, regelrecht uit mijn vergezicht verdwijn jij weer, in het donker het maanlicht in.…

de hartenkreet werd een netgedicht ik streed voor een vergezicht, opende leed, dat werd direct gedicht ik haak af, heb niets met omhoog vallen het rijmt niet meer, daar ben ik blij om…

Dordrecht, stad van Brok en Brokking Van binnenvaart en bakboordlicht Van wolkenlucht en vergezicht Hier verteert men graag een bokking En af en toe eens een gedicht ...…

Hoe zij naar schapenwolken kijkt de lammetjes als vergezicht in buiken telt een vroeggeboorte uitkraamt in de stal is het gekeutel op z´n plaats zij wacht ...…

Vogels zuchten Onder t Vergezicht Plots is hij daar Die aanzuigende lucht Een gevleugeld Vertrek naar lengend licht Samen vliegend in de V van vlucht…

langzaamaan word ik er verdrietig van al die geluidsschermen en ondoorzichtige hekwerken ze beperken het kijkplezier en bovendien ontnemen ze mij het zicht op de seizoenen... zo krijgt straks ook het chronisch chagrijn vaker vat op de reiziger in de trein…

een landschap met fietser in vroeg tegenlicht bij een fraai vergezicht van een nog schrale zon soms treft een woord juist die gelijkenis zoals de lens in enkel ogenblik zich opent voor de eeuwigheid…

slijt en windhandel vooruitgang brengt voor kooplui land en continent ook vogels broedend op het oude akkerland oppers met gedroogde tarwe in het zonne-uur bij de scheefgezakte hooibergschuur waar ploegen wolken stof doen waaien achter twee robuuste zeeuwse paarden onvermoeibaar stappend in het rechte spoor nog zijn ze er de verstilde vergezichten…

de lijn van de landweg duwt er dood tegen de dijk vergezichten voor even afgesneden. mijn voeten beklimmen de trap door de dijkenbouwer ontworpen om te schouwen mijn neus vangt zilte geuren boven ontrolt zich het landschap 360 graden wijd.…

streel je perzikroze huid met opgetrokken kleed in liefdevol gegoten water vergeef mij lief want Saskia haar beeld waadt er tussenin voert mij terug naar het begin waar liefde ons ontlook en ik niet vergeten kan veertjes strelen langs mijn slapen tillen hoog op naar het licht voel mij door hun warmte dragen mijn wereld lijkt een vergezicht…

over wondere wateren waait een vergezicht een oude kerk met breekbare zerken achter wuivend riet waar eenden tateren een lintlandschap onder heilspellend licht…

De bloemenvelden voor het duin bloeien als een fleurige bloementuin de kleurenpracht is zo machtig mooi een bruid in lentetooi De klim naar het duin is licht dan een prachtig vergezicht het witte strand met golvenrand de bloemen aan de overkant Een oog dat mij wil tonen in een geweldig land te wonen een briesje door mijn haren ik wil…

De eerste mens ziet op het perron door gloeiende wolken de zon als Superman uit zijn overhemd breken Nog even en hij jaagt tussen de einders van het laagland met honderden reizigers naar een eindpunt Wat beweegt hen Wat laten ze achter Wie was de man die door gloeiende wolken de zon zag ------------------------------------------…

van je mond trouw en altijd in elkaar geloven ik wil het samen in ons zijn mijn vergezicht is liefde aan je voeten mijn horizon is je koesteren met mijn blik mijn liefde dat ben jij en ik…

De dag duurde 2 korte nachten De krekels vervingen de klok De wind maalde mij tot los zand En verspreidde mij over het vergezicht. Ooit keer ik terug voor de rest…

vanochtend mochten wij nog eenmaal de dag vertalen, in volle vlucht, adem achter glas nee, regen doen verwateren tot vergezicht dit bracht ogenschijnlijk geen geluid voort of een gat in geschiedenis, irritanter dan een vlieg pas morgen zullen wij blijken te hebben bestaan…

ik droom mij blinder dan versluierd licht stem harp en luit tot vrome bede schouw deemoedig Sions heuvels beween het verloren vergezicht…

Daar aan de donkere einder waar hemel en aarde elkaar raken juist daar weer breekt licht en zal de nieuwe dag genaken met een belovend vergezicht…

Vandaag voel ik me als de zee ruim schuim vol wit vol water de lucht vol licht vrij vergezicht de wereld is voor later.…

gedichten kunnen net zo goed straatlantaarns zijn bomen in een denkbeeldig bos, palliumwolken met zeegrijze vergezichten ogenwater of regentranen werkelijk is denkbaar een papieren hoed…