Alle inzendingen over Verlegenheid OR Monster OR Gedrag

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

mijn ogen lezen al ruim zeventig jaar maar zelfs als kleine jongen las ik al zonder te lezen ik las de gezichten van de grote mensen en en passant het gedrag hetgeen mij zo dikwijls in grote verlegenheid bracht terwijl ik dit schrijf en wat over mijn leeservaring van weleer zit te filosoferen kan het mij niet meer deren maar destijds…

Rennend in den donk`re nacht vervolgd door heks en ridderzwaard met wolfgezang en fleaderaar angsten houden me in heur macht als zij spokend door mijn gissen waart waar ik al mijn moedigheid vergaar ik draai mij om en trotseer het duister waarin damp plots scherpe klauwen mist het wolvenkoor vergaat tot fluister lucht vol muizenissen vragen…

duizend mooie woorden zweven door mijn hoofd maar mijn lippen volgen niet want jij hebt me verdoofd verdoofd door al je liefde de stem van het verlangen de warmte die je hart me schenkt jouw streling op mijn wangen ik wil je zoveel zeggen maar ik krijg het er niet uit en als ik toch probeer gaan kriebels door mijn huid…

Woorden komen om Maar niet aan Zoveel in je hoofd Weinig uit je mond Wisten ze maar Wat je denkt Of niet Altijd de twijfel Niets zeggen Niet zonder reden Bang om, Hekel aan Nietszeggend te zijn…

Niet bitter, niet eenzaam het is waarvoor ik me schaam: Ik ben verlegen. Mijn ik ken ik niet mijn ik verschuilt zich achter mijn vlees en bloed Het ontbreekt me aan moed.…

Alhoewel hij er van droomde danste zij niet met hem hij vroeg zich af hoe dat zo kwam wel hij droeg geen stoute schoenen…

en pakte haar lief hoofdje, dus In het donker stonden zij daar geen zag ’t blozen van de ander Echte liefde was het, schijnbaar ze waren stapelgek op elkander Onhandig frutselde hij aan haar ondeugend beet ze hem in ’t oor Liefdevol kussend op ‘t trottoir fluisterden beide..we zijn smoor Toen hij haar weer thuisbracht, was ’t met verlegenheid…

Mijn haar danst caleidoscopisch op de hoogglans van het licht als de wind mijn droefenis uiteen dwarrelt Ik scharrel vol verwachting rond in je timide wateren en strijk mijn hand over jouw zandkleurige dromen van ziltige verlangens en schaapachtige wolken We verdoen onze tijd met onuitgesproken liefde in een storm van verlegenheid waar blosjes…

Jij hebt met mij de dagen gedeeld die zich aaneenregen tot een band van uitgesproken momenten jaar na jaar het heden beweegt mee met elke ademsteun waartegen woorden leunen houden van blijft ongezegd maar in die basis wortelt toekomst cliché’s worden vaker stilgezwegen als zijnde bekend noviteiten blijven ongehoord die maken verlegen…

deinend op de geurige muziek dwing je me, je aan te staren en ik heb geen repliek op je allesomvattende gebaren: je handen, ze schrijven geheimen rond diepe bas-tonen en ik draai mijn hoofd blijf kijken, jou ontcijferen bekijken, als een peuter die een prinses tussen rozen aanschouwt en ineens... na oogcontact begint te blozen…

Wat heb ik lang verlangd naar jou toen we eindelijk samen waren wist ik echt niet wat ik zeggen zou zat daar te draaien en te tollen en lachen als een schaap. Toen jij zachtjes op mij aankwam schoof ik beleefd een stukje op hield mijn handen angstvallig op mijn schoot want om je aan te raken geneerde ik mij dood. Maar toen jij met…

In gedachten Huppel ik naast je Houd je hand vast Geef je een zoen Maar in het echt Is alles heel anders Nee, dan durf ik Niets te doen!…

In gedachten Huppel ik naast je Houd je hand vast Geef je een zoen Maar in het echt Is alles heel anders Nee, dan durf ik Niets te doen!…

Het echte leven bestaat niet, het is bedacht -- uit verlegenheid.…

Het monster dat zich in mij heeft genesteld mijn liefde voor jou langzaam ontmantelt kan en wil ik niet in de ogen kijken Ik was even in de ijskast gezet Spijt is zinloos echt warm wordt het niet meer Ik zal het monster niet bevechten…

mijn handen steek ik uit gedragen door vragende armen kom maar, fluistert mijn stem ik til je naar mijn rozenbed zal je tere huid verwarmen ik strijk langs je kwetsbaar lijf mijn ogen op je gericht verlegen zie je naar binnen dat verraadt je glimlachend gezicht kom maar, fluistert mijn stem voel de stilte in ons dalen kijk ook naar…

toch schuilt nog het monster dat de oorzaak was van alles in de ongeziene mistige deken die een hoestbui spreiden kan blijf dus liever nog bescheiden nu juist het voorzichtige begin ons met een onvoorzichtig einde weer alle deuren dichtslaan kan…

Jouw laatste woorden ademen nog rustig door in een lucht van taal…

je naam Je naam door de wind gedragen gedragen door de wind…………

jouw woorden vinden onderdak binnen kader van het vlak treffend in zwart en wit vindt inkt zijn weg jouw dromen in goed en kwaad verticaal in goddelijk gedrag de plek die je invult in lijn geworden taal…

gevoelens verkennend in huid van fluweel in warmte van aanwezige verdieping verlangend in geestelijke verbeelding van dagen en nachten in de showroom van geluk zoekend en tastend in de variatie van leven in fragmenten van onderweg voort gebracht in de armen van onze liefde waarin ogen wiegen in blikken het is het meedragen en je gedragen…

De spot laat zien, dat we steeds asocialer worden, maar heeft U het ooit minder gezien? Waar woont U dan?…

Een zelfportret van een geleefd gezicht met liefde door mij gedragen.…

Het is moeilijk genoeg, als je door verdriet wordt gedragen en de tranen niet vanzelf komen.…

Wat maakt het uit Monsters Slik een pil Xanax Prozac Precies wat men wil Staatsscholen kindervorming Stil neem een pil En Geen geschreeuw Niet verdrietig Wij monsters regelen `t wel.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…