7800 resultaten.
Martinitoren
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.018 Rondom zijn voet een rosse schijn,
Waardoor de regendruppels stoven
En zwaar en traag daarboven
Het zwart geheim
Der stijging in de donkerten verloren
Tot waar, een vuren knop,
De lichte top
Dreef op de hoge duisternis. –
Ontzaglijk in zijn vreemde luister is
Het wezen van de nachtelijke toren.…
Prille liefde.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 292 Toen samen met jou.
Rode lippen, gras zo groen.
Zorgeloos die tijd.…
lichtjes
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 786 Blaadjes die vallen.
Bomen worden kaal.
Straten worden donker.
Laatste granen gaan door het gemaal.
Het gras wordt bruin en rot.
Donkere dagen komen eraan.
Traditie getrouw doet een ouder echtpaar de lichtjes aan.
Samen voor nog heel even...
lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…
In memoriam J.H. Leopold
poëzie
3.0 met 11 stemmen 4.023 Hoezeer in zich besloten, van elke schijn ontdaan
is uwe stem tot ons gegaan
zingende en voor góed in ons verloren,
de weinigen, de enkelen uitverkoren
om te bestaan.…
De klauw van kanker
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 151 ik spreid mijn vleugels
vlieg de manen terug
die dit jaar verschenen zijn
een gebroken vlucht
de wereld op zijn rug
in hun reddeloos verloren schijn
de existentiële pijn
van het onzichtbare bestralen
chemo’s die de metastases achterhalen
de klauw van kanker is gespreid
het verenkleed nieuw aangeregen
nu vliegensvlug terug naar het…
Het einde
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 454 Een storm van gevoelens en
schreeuwende gedachtes
maar enkel de klanken van
de doodse stilte die volgt
Zwijgzaam stopt de zon
plots met schijnen en
vinden eenzame tranen hun
weg naar de kille grond
Beetgenomen door het donker
verstrikt geraakt in mijzelf en
de hoop verloren met de tijd
Omarm ik mijn verlossende einde…
Tussen vuur en haard
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 170 Ik zal verlegen staan
tussen verloren geheimenissen
tussen vuur en haard
Dan het licht in ere herstellen
in den minne schikken
tussen werkelijk en waar
De bladeren zijn als engelenvleugels
die spiralend dwarrelen
waar ogen schijnen
Denkend aan een vloeiend moment
raakt jouw vlinderige blik mij aan
Vonkend in het licht van jouw bijzijn…
Impressie
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 759 Irissen, ze glijden door de avond
door het oog van de lantaarn
laat ze schijnen, laat ze verdwijnen
uit de dood opgestaan. Irissen
zingen over licht en seringen
over het verloren oor, de nacht
is snel gekomen. Ik hoor
de zonnebloemen dansen
voor het venster in het nachtcafé.
De sterrennacht is opgestaan.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Stilte resistent?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 325 Wanneer het
verloren bloed door de mazen
van de schijn is weggevloeid,
kleeft smart van arbeid aan
ieders handen, geronnen de
harten van rechtvaardigheid,
geketend in peilloze plooien
van het boetekleed, als brood en
spelen aan de wereld uit te delen,
het frêle lichaam van de berooide
aarde door latere generaties
getroost, gezeefd…
Luwt de scherpte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 74 ik weet
dat de zon
licht zal baren
helaas nog steeds
op de verkeerde aarde
hier dwaalt
schaduw tussen
grijs en zwart
voel me verloren
zonder enig contrast
alleen de maan
geeft gelig zicht
heeft zich geprofileerd
in tweedehands
wederkerend schijnen
zij luwt de
scherpte van dit
ondoorzichtig bestaan
terwijl ik in het volle
licht…
Ben ik resistent?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 96 Vanuit verloren stilten,
boren miljoenen vragen
zovele gaten in gordijnen
van het paradijs, steeds meer
licht priemt door onwrikbare
schaduwen, waarin onmacht
wordt beleefd, wanneer het
verloren bloed door de mazen
van de schijn is weggevloeid.…
Vallende sterrren
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 460 als een hemels schone schijn
laatste krachten samenbalt
toont het met groots spektakel aan
er is weer een bestaan verknald
brokken komen flitsend voorbij
verslaan in een zonnelichtkrant
hoe de lang verloren strijd
eindigt als gebluste komeet
gelukszoekers lopen te hoop
voor dit nieuws uit eerste hand
trachten snel nog wat te vangen…
mijn ultimatum
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 236 verloren kansen, maar zoveel mogelijkheden
vol met kwaliteiten, onderdrukt door mijn demonen
zo ontevreden, maar toch lijkt dit schijn
geluk, pijn, keuzes en opties
je wilt het anders, maar toch ook niet.
gemengde gevoelens schieten door mijn hoofd,
en weer spreek ik mijzelf tegen.…
eenzame kerst
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 386 het gevoel alleen te zijn
er niet meer bij te horen
maakt al je lachen schijn
laat je brein ontsporen
vrienden gaan verloren
zoals sneeuw onder de zon
door jouw hart gewapend
met heel sterk beton
mooie dagen gaan nu komen
en jij weet echt niet waarheen
de kerst laat van zich horen
maar jij...jij viert dit nu alleen!…
Verloren ......
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 474 Hete tranen in de morgen
donker denken in de nacht
diep mijn eigen ik verborgen
terwijl de toekomst naar mij lacht
Mijn hart en jouw geest verbonden
door zachte lijntjes van de tijd
woorden slaan nog immer wonden
verlies ik ongelijke strijd
Dromen in geopende hand
verlaten het verloren wij
zweven in sluim'rende toestand
ijlings langs…
verloren
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 651 Ik heb iets verloren
Op dit grote strand
Zit al uren te kijken
Of ik het vinden kan
Een onbenullig dingetje
Onvindbaar in dit zand
Maar mijn ogen blijven kijken
Ze worden hier zo rustig van…
Voor Eeuwig verloren...
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.204 Nooit gesproken woorden
op het puntje van mijn tong.
Woorden die aan jou toebehoren,
maar die ik steeds verdrong.
Woorden als glas, zo breekbaar,
gebroken in mijn mond.
Voor eeuwig onuitspreekbaar,
omdat ik de moed niet vond...…
Verloren
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 569 Ik voel me zo verloren
Tranen die komen…..…
Verloren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 609 Senryu
Gevoel verstikt mij
ik ben mijzelf verloren
op weg hier naartoe…
Verloren
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.210 Als de tijd
daar lijkt gekomen
voor een afscheid
dat ongedwongenheid
totaal ontbeert
dan zal
de glimlach die mij
zo heeft verwarmd
zijn ereplaats
voorgoed behouden
samen met handen
die vlinderachtig
en passievol
liefde en tederheid
uitstraalden…
Verloren
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 836 Negatieve gevoelens beheersen mijn ziel
Geen lach maar tranen
Somber staar ik voor mij uit
Alle hoop verloren
Deze marteling kan niet eeuwig duren
Geestelijk is de kaars gedooft
Dagelijks verlangend naar het einde
Rust is mijn enige hoop
Vergeef me lieve dierbaren
Heb gevochten, maar verloren…
verloren zielen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 780 als uit een krant geknipt
gewone zwartwit beelden
verloren in de tijd
de rand blijft rafelig
hoe scherp de schaar ook snijdt
verstild zitten zij hier
voorgoed gevangen in
hun eigen denkpatroon
verfstreken op een doek
of letters op papier
de lippen bewegen wel
maar geluid blijft binnen
gesprek met hun ik-figuur
die ook geen antwoord…
haat of liefde
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.319 ineens was alles voorbij
jij wilde geen liefde meer van mij
ik zou je er om kunnen haten
maar ach wat zou het baten
ik zou kwaad op je kunnen zijn
want onze tijden samen waren zo fijn
maar ik zal me in stilte hullen
want wat is er om de stilte te vullen
de leegte die jij bij mij achter liet
daarom heb ik nu veel verdriet
terugdenken…
verloren
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 689 alle hoeken en gaten
Langzaam kom ik op kracht
Verloren…
Verloren stiltes, verloren woorden
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.256 In mijn onleesbare geest
beweegt nog een verloren woord.
Mager worden mijn vingers
wanneer ik de stilte verlies
en wat ooit ontnomen is, wordt verstoord.…
Verloren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 988 Verloren
Dwaal ik
Door de tijd
Ben ik
Ingekapseld
Door intens verdriet
Woordeloos
Omhels ik droefheid
Laat zakken
De moed
Om verder te gaan
Ik weet niet hoe
Of waarom ik leef
Weet niet als anderen
De onbevangenheid
Om open te staan
Onschuldig te zijn
Alleen maar te zijn
In mijn dromen
Zoek ik
Tastend in beelden
Naar antwoorden…
verloren bestaan
netgedicht
4.0 met 61 stemmen 7.090 Gestoord geraakt van al dit leven
wil ik vertrekken van dit land
geweld, oorlog en misbruik
heeft mij reeds aangerand
Verloren geraakt in dit bestaan
stilzwijgend in de ban
Ga ik weg en ik vertrek
Zodra ik weet waar heen ik kan
Vrijheid kan niet worden verkregen
geen land is nog paraat
zonder zich te laten verleiden
tot het plegen van…
Weinig
netgedicht
3.0 met 144 stemmen 27.930 Niets is gebleven
en alles
is
verloren wat
ik niet wachten liet
toen ik weer verdween
en
dacht
dit is
de winst
die
mij niet uitlacht
en niet vraagt
waarom
ik zo graag
mijn
respect
verlies…