Alle inzendingen over WOORDEN OR SMAAK OR GEDACHTEN

witte vegen in het blauw vlekken groen rode stippen en wat geel aan de onderkant Jeroen het is met schilderen net als dichten je vindt het mooi of niet maar wat de maker ook bedoelde het is vaak iets anders dan wat jij ziet…

Over smaak valt niet te twisten, dat weet iedereen nu wel. Daarom juist is er die verscheidenheid op NEDERLANDS.NL!…

in het kader van de belevingswereld der papillen moet u mij niet vertellen wat ik lekker vind ik had dat al een tijdje op de punt van mijn tong…

na een hoop films en fanatasie is de clue dichtbij oude blaadjes vallen voor mij neer oude pennen van grootse leer een eer om die teksten te vinden opnieuw proeven aan oude vruchten zoals de smaak van inkt nooit echt zal opdrogen gekko`s en regenbogen…

vertel mij van de smaak van bramen of blauwe bessen, trots van zelf geplukt verhaal mij van de eerste keer het kinderlijk ervaren van een plotseling volwassen kus herinner mij aan zout van tranen het intense zoet van liefde als van goede wijn maar spreek mij morgen niet over een bitter einde of zuur verlies noem mij die smaken niet…

en zijn smaak…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

net geen hazelnoot of de kleur van je ogen geen graantje honing of de smaak aan je lippen nog geen bloesem die uit je buik de vlinders lokt niets dat blozend het inzitten met je ronding snoeit geen rijpe boomgaard of de gedachte heeft het verkorven…

Mijn smaak is te grof, te onverschillig Misschien zelfs schouderophalend blasé oh, ik ben best wel heel gewillig en vind veel dingen lekker en oké Maar het eten van ’n verfijnd gerecht brengt bij me zelden extase in de mond op mijn tong geen smaakpapillengevecht nooit waart er een piesend engeltje rond toch eet ik bijna alles wat me wordt voorgezet…

Gij grote, wijze mannen, Die, in uw schone schriften, De komma's en de punctum's, De stippen en de strepen, Zo kunstig, weet te plaatsen; o Grote, wijze mannen! Al ben ik juist geen schrijver, Toch weet ik, in een reden, De komma's en de punctum's De stippen en de strepen…

Filosofie is soms kunst, kunst soms oogmerk voor hogere gedachten, met lyriek overladen woorden, tot een vorm, tot beeld schoonheid is geen eis, is bron voor de kritiek smaak maakt elke kunst en poëzie minder We moeten prijzen wat kwetsbaar wordt gedeeld niet neigen naar een vlotte vorm van repliek want voor begrip is dat de grootste hinder…

Alles om me heen grijpt me aan alleen mijn houvast zal blijven staan gedachten stellen niks meer voor het houden van dat gaat door Het kan vol van liefde zijn koesteren zul je deze tijden zoals de smaak van een oude wijn door "deze" liefde moet ik je vermijden…

onafgebroken nippen van het lage vastgeklonken glas gekocht voor ongerept likeur deed haar parlevinken: vloei eens in ik smelt in eigen vuur en mijn charmeur…

Zoet is het verlangen en zuur de leegte zout zijn mijn tranen Zoet is je strelen en zuur het gemis zout is de hartstocht Zoet is je aanraking en zuur de eenzaamheid zout zijn jouw streken Zoet zijn jouw kussen en zuur is je afwezigheid zout is het leven Zoet is de liefde en zuur is het ontbreken zout is je passie…

vandaag vul ik mijn leegte met rood ik maak een cirkel en kleur hem rood vandaag heb ik zin in een rode leegte ze mag een kers zijn morgen vul ik mijn leegte met bruin ik maak een cirkel en kleur hem bruin morgen heb ik zin in een bruine leegte ze mag chocolade zijn volgende week vul ik mijn leegte niet ik maak een cirkel en laat hem wit…

Vandaag wil je huilen maar je keel zit op slot toch proef je het zout en bitter, veel bitter Vandaag wil je troosten maar ontbreekt je de kracht je hebt slechts een schouder die langzaam verrimpelt Vandaag smaakt naar zout en bitter vragen als waarom en waarom weer waarvan je eigenlijk al weet dat er geen antwoorden zijn Gisteren nog…

Mijn gedachten staan niet stil, kan ik ze ooit bedwingen zonder mijn wil? Mijn woorden wil ik spreken, als uiting van mijn ziel en daarvoor mijn gedachten breken. Mijn gedachten, woorden en mijn daden saam, wil ik toetsen want,ze liggen als een ketting, om mijn naam.…

zacht kleurde je adem het vlak schreven woorden lijnen die jij dacht vervloeiden en kozen daarna weer hun eigen pad omdat ontdekken spannend was jouw harmonie kende geen contrasten zodat misverstanden hoogst zelden barsten wel liepen zij samen de tweestrijdweg waarbij ieder zijn eigen perspectief voor ogen had vaak bracht…

Harde woorden over en weer een gevoel van eenzaamheid overspoelen de gedachten aan wat eens is geweest…

Ik wil de woorden laten stromen die dan voor altijd zullen wonen in jouw hoofd maar ik ken je niet. Zou gedachten willen beschrijven die dan voor altijd gaan beklijven in jouw hart maar ik ken je niet. Wil je mijn wereld laten voelen zullen we dwalen zonder doelen en naar elkaar op verkenning gaan?…

Mijn gedachten zitten in een centrifuge, onsamenhangende flarden schieten er voorbij. Ik kan ze echter niet te pakken krijgen en hij wil maar niet stoppen voor mij. Woorden, zinnen, gedachten schieten voorbij. De trommel is er helemaal mee gevuld. Ik zal toch op het einde moeten wachten, dat vraagt van mij best wel veel geduld.…

Als volmaakte chaos uit de hemel vallend dwarrelen woorden als sneeuwvlokken door mijn gedachten enkelen slechts laten zich vatten en verliezen hun eigenheid door de warmte van mijn handen de rest vormt aan mijn voeten een onbeschreven blad.…

een gedachte denk ik en ik zie mezelf schrijven woorden op papier…

woorden vormen papier waar de mond spuwt waar gal de lendenen verlaat ruzie is de snelste vorm van communicatie het gedicht is dood vormloos geef ik hier mijn titel bloot ik daag uit, een weerwoord is er niet dat had ik al gedacht…

Dichter is dit nu dichterbij of dichter meer gesloten of is het de dichter die dichterbij brengt contacten legt door versmelting van woorden in cadans van de eenvoud dus de dichter is de middenman die gedachten dichterbij brengt die door aaneengesloten woorden het samengaan van denken in gedichten overzet dus ga ik dichterbij in zinnen…

Maar, hoe 'k voor u den angst der hoorders hadd' gehoopt: nooit gaat uw nodend woord, 'lijk, alle deur gesloten, de kreits des avond-lichts van lamp tot lampe loopt.…

Ben ik hier om licht te zien of het duister, bij de kolom die opzij staat, in de stad waar uit op ijzeren wegen Ben ik hier om gedachten mee te geven, woorden? Woorden voor terreinen en gruis?…

Ben ik hier om gedachten mee te geven, woorden? Woorden voor terreinen en gruis? Zoals uit de zwart geslagen boom met afgescheurde tak toch weer het groen bloedt en straks de bladeren komen, zo wil ik hier mijn woorden laten komen als kamer, huis, bed.…

waar zijn woorden fluisteren fluisteren woorden zijn gedachten in klanken klanken in gedachten waar klinkers klinken klinken klinkers waar gedachten leven leven gedachten in woorden-flitsen flitsen woorden in beelden beelden fluisteren zijn woorden gedachten in klanken waar klinkers klinken leven gedachten in woorden-flitsen…