94 resultaten.
Jimena
netgedicht
4.5 met 20 stemmen 495 De westenwind roffelt
donker en koud
op de rotsen
kreunt een olijfboom.
Raven strijken
langs de wolken
in het ravijn
dreunt de bas van de nacht.
De regen, de regen,
stijl valt de regen,
dooft het sissende licht.
De regen, de regen,
stil valt de regen,
de maan een verwrongen gezicht.…
Hou-me-Vast
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 318 schrijf me in de wolken
lees mij in het zand
ruik mij in het helmgras
wandelend hand in hand
proef me op jouw lippen
geniet van het zilte zout
vind me in de westenwind
waar je ongelooflijk van houdt
streel me in het zonlicht
nimmer meer apart
ben ik allang voor jou gezwicht
daar jij me veroverde met jouw hart…
Schuim
netgedicht
3.6 met 25 stemmen 1.026 Ik onthaast mij
huiswaarts,
opstandig,
over te lange
dijken, vind
geen troost op
de brede torso
van de morgen,
houden blokken
stand,spattend
schuim tatoeëert
het ruige corso
van de zee,
vermaalt mijn
zicht tot broze
vlokken, blaast
de natte
westenwind,
mij de zatte
lokken droog,
te veel geluid
om mij heen,
in deze…
bitterzoet bloed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 ze mijmert
in een huis
van glas waar
de dag in
zachte tinten
vervloeit
de laaghangende
wolk het zonlicht
weerkaatst
de lucht aan
het donkergrijze
water raakt
de azure zee
het schip op
handen draagt
de tedere takken
van de plataan de
westenwind weerstaan
ai solitas ai saudade
weemoedig zingt haar
bitterzoete…
Avondzon
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 101 Tot de westenwind de ogen traant.
De kleuren worden langzaam trager.
Dan is er niets meer dan gedacht.
Een dromend staren over zee.
De schemer neemt me mee
en bereidt er zo mijn nacht.…
Zonsondergang
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 84 Tot westenwind de ogen traant.
De kleuren worden langzaam trager
Dan is er niets meer dan gedacht.
Een dromend staren over zee.
de schemer neemt me mee
en bereidt er zo mijn nacht.…
grondtaal
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 135 onder de oude olmen
staan ze stil doen een
stapje terug uit het landschap
in de verte blaft een
getergde kettinghond
zwermen kraaien spatten op
hardhandige westenwind
beukt door de bomen
door de weerloze lijven
op deze verloren plek het
stillen met zachte woorden
een rite in grondtaal
ze gaan het landschap in
kraaien zwermen…
Vallende engelen
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 163 het zijn vallende engelen
ze dansen op het hellend vlak
als lieve oude wolven
het feest is nu voorbij
mijn hart verliest aan slagkracht
het huilt om godsgeschenken
je neemt me bij de hand
de jaarringen worden geteld
maar bomen zwijgen zich stil
ze vangen westenwinden
ze vrezen de letterzetter
er blijft een diepe angst
voor vallende…
Fragment
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 246 tijd tussen tijdingen in
de noordwesterstorm zwijgt
westenwind is geweest
in het oog van de tijd
schijnbare rust
maar aan de grenzen van de cirkel
beloeren ons roeringen
klaar om toe te slaan
als wij na laten…
ondertussen dans ik
de victorie als overlevende,
aandeelhouder van het leven
ik kan
ik mag
de zwarte omlijsting is even ver…
februari
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 302 verborgen onder
glinsterende kralen
aan natte takken
nog niet groen
zitten knoppen
verscholen
in een jasje
van lentegroen
na natte sneeuw
hagel hard
gure westenwind
en grauwe lucht
komt met stralen
licht en
warm de zon
een lentezucht
tinten teer
nog nooit gevangen
waaieren uit
brengen geur
alles komt
tot leven
een groot…
Ons land
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 voor water
voor natte voeten
't land aan gezeur
De kleur
grijs
't meest
in ons geheugen
We zullen
altijd boeten
voor regen, regenval
't stijgen van 't waterpeil
in waterlopen, slootjes
en rivieren
de kieren, reten
waar westenwind
z'n weg vindt.…
It Fryske Gea
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 314 In pake's pompeblêden polonaise
Vliegt vaak een vleugelrijke vlucht, veelvratig
Doorvoed met darren, driest, doch niet doelmatig
Door droge doornstruik dolend dwars door 't duin
Scheve schaatsen schuivend schots en schuin
Broedt zij in beppe's boerenbouillabaisse
Waar westenwinden wad en wierd doorwaaien
Daar kroelen kievit, kamperfoelie…
Zwarte letters
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 34 ik zag
de nieuwe
boeken in
een kleurige
vloed van
spraakmakende
titels aanspoelen
uit de wit
kuivende zee
van literatuur
met stevige
deining in de
heersende
westenwind
krulden zwarte
letters de
kletsnatte rug
het leven in
verhaal van de
schrijver terug
met boek
en broodje
in de hand lag
men op strand
te smullen van
kommer…
Den Helder
netgedicht
3.7 met 7 stemmen 312 hoe helder is hier toch de hemel
hoe talrijk zijn de vette meeuwen
al schuimend tussen ’t volks gewemel
terwijl er noeste werkers breeuwen
hoe zuiver schijnt de kustlijn er
rondom het hoedend hart geslagen
waar westenwinden her en der
de duinen met hun kracht belagen
hoe lief is mij haar zilte land
het fleurig voorjaarsmozaïek
de jutter…
Vrije vlucht
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 355 Bomen wuiven westenwind
buigen over ieder mensenkind
dat bij hen wat luwte vindt
waar vogels zich verdringen
om genesteld in hun armen
de onschuld te bezingen
die de aarde zal verwarmen
tot de kou, die ooit zal komen
hen zal verjagen uit de bomen.…
The last post
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 386 Wanneer westenwind duisternis brengt
en hoop krimpen doet
broze klaprozen van rozenschijn ontdoet
verwachting fnuikt en verzengt,
schalmt de ode aan de dode
verborgen slagveld zonder morgen,
aan hen die worden geborgen
aan zhen niet weergevonden.…
Nieuwe koers
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 407 Schitterende ogen
voorbij gevlogen
door westenwind
ingetogen.
Bekomen van de schrik
leef jij door net als ik
door nieuwe koers
in hemelse blik.
Geluiden in de duinen
die gevoelens uiten
om met uitzicht op zee
af te sluiten.…
Herfst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 Bladeren verkleuren, verwaaien
met de wilde westenwind;
vormen een fleurig doodskleed,
ontbinden tot vruchtbare aarde.
Vlinders verdwijnen, vogels vertrekken,
vluchten voor duisternis en kou;
zaden, noten, vruchten vallen,
vormen een overvloedig afscheidsmaal.…
Windekind
netgedicht
3.4 met 14 stemmen 1.863 zo koudziek
waait de westenwind
stuwt de luchten
vol met water
woorden worden
mist voor later
bij 't verschijnen
van dit windekind
ooit geboren uit
verschroeide
zonnestormen
gekleed in blader
goud-en zijde
met donderstem
die zelfs het
licht bevrijdde
de woede kraakt
al daar de wormen
die kronkelen
en vluchten
naar het duister…
Storm over San Enrique
netgedicht
4.3 met 23 stemmen 552 In de toren zwiepen klokken
eenzaam huilt de westenwind,
hagel slacht de oleander
op de plaza jankt een hond.
Voor een maagd uit glas in lood
knielt de zwarte pater,
kust verschrikt zijn rozenkrans
en prevelt een gebed.…
Wekker
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 137 Wanneer het fluitenkruid niet meer fluit
straffe westenwinden sonoor kopergeluid
de wolken binnendragen
- wolken die als verlate kruisvaarders
oostwaarts de onschuldig lucht de rust ontnemen -
dan voel ik
dat onder het zomergras de herfst wordt gewekt
het dode hout zich op vallen voorbereidt
watervolk beeft en bidt
en scheepswrakken oude…
Aan de wandel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 de hand in eigen boezem
mijn waterbeemd
aan brede stranden gelegd
naar het vasteland gedraaid
westenwind
met tussenpozen, zeearmen
mijn duinen met boombestand
groene bossen
bijnamen, vloed, waterkant
noordkust, afkalvend heden
bruine kiekendief
oostplaat, nest van gebeden
pleisterplaats voor helden
tussen eb
en eiland ligt uitgestrekt…
uitwaaien
netgedicht
3.6 met 8 stemmen 121 dansen op het gemoed
van eb en vloed
wisseling van de wacht
bij westenwind
het steengruis onder je voeten
voelt waterkoud
overal horizon, tijdloos frontaal
maar dunner dan lucht
achter ons de weg
naar alles dat fout ging
heb ik thuis het licht wel uitgedaan
wat eten we op een dag zonder brood
dooradem de aderen
soms is niet…
November
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 390 Woest walst de westenwind,
de lucht geplet door donker dreinen.
November kent geen genade
alle zielen sterven zich dood.…
Winter beelden
netgedicht
2.9 met 14 stemmen 873 witte strepen tuimelen vlokken
snijden de lucht en de wolken nijd
klitten samen tot het wit tapijt
git alomvattend wit getooid
met zwart dat contrasteert
totdat de zon het heeft ontdooid
en alles weer opnieuw onteerd
kraaien kreten schor vergeten
spreuken in de natte westenwind
hongerig in kliek getroept bezeten
de naakten worden wit…
De doden schreeuwen niet meer
netgedicht
3.4 met 11 stemmen 1.061 schelle klanken kruipen
uit gebarsten bronzen
onweerstaanbaar duiken
myriaden vliegen gonzen
uit bleke doden die verstard
de maden voeden met hun hart
dat ooit de wereld heeft bemind
nu achteloos verstrooid
berooid door westenwind
verstorven stilte breekt de pijn
in gruizel stukken pulver zijn
de doodsangst schrijdt nu laag na laag
tot…
Hartstocht
netgedicht
2.6 met 18 stemmen 1.507 't was eerst maar een spel
werpen met bloempjes
spelen met woorden
eerst een beetje eigenliefde
dat we ontwaarden
in elkanders ogen
waarin we steeds dieper
konden verzinken
de kalme golfslag
die 't zandstrand kuste
werd geleidelijk
opgejaagd door westenwind
en schuimtoppende baren
verhieven zich
en 't water spatte
vermengde zich…
kinderen van de wind
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 314 felblauwe ogen
is altijd goedgezind
vertelt ons wat we wel en niet mogen
Het kind van de oostenwind
met zijn blonde krullen
dat altijd afmaakt waar het aan begint
vertelt ons wat we later doen zullen
Het kind van de zuidenwind
met haar snelle benen
dat van alles wel iets vindt
vertelt ons wat we hebben in onze genen
het kind van de westenwind…
Sproeten
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 3.979 ik dank God voor je Mozartse lach
de rode penseelstreken langs je wangen
je juli-blikken die mij gevangen
houden in licht
ik dank God voor je loop die open houdt
elke betekenis die je maar kunt geven
aan zoiets gewoons
zonder in herhaling te vallen
ik dank God ook voor je haren
die zo ik denk
tot in verre jaren
in koor naar de westenwind…
dekens
netgedicht
2.3 met 6 stemmen 193 er zijn ook dode dagen bij
waarrond de wereld draait
geen zonlicht schijnt
warmte een zoete herinnering is
van een lange hete zomer
ze bosvruchten raapt
bruine vruchten zoals haar huid
nog een beetje getuige van zon is
westenwind gaat op collectetoer
vult zijn bladerenmand tot aan de rand
richt zich dan oostwaarts
waren er daar geen wijzen…