52461 resultaten.
Zonsopkomst
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 276 Ik voel het nu
je geeft jouw intellect
aan de schoonheid
en degenen die jou volgen
zijn door jouw woorden
gevangen genomen
in onschuld van poëzie
ik probeer woord voor woord
te begrijpen, kies ieder dag
voor mezelf, de meest menselijke
dichter, tussen de woorden.…
het stofgoud van de Heer Wietewuiten
netgedicht
3.0 met 81 stemmen 8.969 Het zijn volledig zijn woorden ! *…
Tunnel
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 402 Mijn keel is als een donkere tunnel
Die bij elk woord het licht weer dooft
In glibber en in ruwe natte wanden
Alsof mijn strot de woorden niet gelooft
Gevoel heeft zeker niet ontbroken
De harten tollen in mijn bezig hoofd
Rondom mijn navel fladderen vlinders
Zoals hun pop mij had beloofd
In duizenden zoete lieve woorden
Worden mijn harten…
Heimwee (Maastricht)
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 866 dat licht verspreidt
op adem gekomen verdwaald in gerestaureerde stegen
geregen aan de tijdloosheid die van de keien slijt
zoals het klinkerpatroon een eigen leven leidt…
Eik
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.786 En blijf ook af van al dat tere schemerweefsel
ondergronds, het treurt nog om Dodona
waar ik op rotsen stond en ruisend met mijn
doorwaaid blad uw god het woord gaf.
Licht was daar lavend vuur.…
Lof der zotheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 339 liever leef ik in de lof der zotheid
en de liefde die de dagen
draaglijk maken. of schrijf woorden
met lichte voetjes en noem het
‘een gedicht’. misschien wordt het
ooit gelezen.…
Het heet traagheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 Als er zoveel beweegt
in mij, mijn buik, mijn hart
en parallel in mijn hoofd
overal chaos
hoe zou ik dan stil kunnen zijn?
Mijn spieren doen vertraagd
mee, door de kleine onrust
draait heel mijn lichaam
zoals de aarde om haar as
tolt, door heen en weer rond
schietende elementaire deeltjes
Ik zit er midden in en voel
de snelheid niet…
TOEN zag ik je —
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.782 Er was toen veel licht,
de kamer was een bloem die dicht
in eens open uit gaat schijnen,
het licht vloog rond in lijnen.…
Woorden van licht
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 445 de zee droomt het landschap
het neerleggen op mij
de rust, het keren
de kleine verzen
dwalen mag ik
licht boven licht
op blote voeten
het zachte praten
op en neer van
volmaakte ogen
het zuiden, jouw ziel
teder het voelen
de warme buik
van duinen en gras
de zon spoelt aan
in' t stijgende water
zo onvertaalbaar
heb ik je lief…
woorden van licht
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 512 de zee droomt het landschap
het neerleggen op mij
de rust, het keren
de kleine verzen
dwalen mag ik
licht boven licht
op blote voeten
het zachte praten
op en neer van
volmaakte ogen
het zuiden, jouw ziel
teder het voelen
de warme buik
van duinen en gras
de zon spoelt aan
in ’t stijgende water
zo onvertaalbaar
heb ik je lief…
Vuur in mijn buik
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 52 Haar gedichten gaan ook over mij
ook al kloppen ze niet helemaal
er is wél een vuur in mijn buik
misschien kan het gedoofd worden
maar zolang het brandt, verlangt het
naar het beste van jou
dat mijn schoonheid niet begeert
om mijn lippen binnen te dringen
maar hunkert
naar het beste van mij
het zware geheel, heilig
en veilig, mijn thuis…
lichte woorden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 ga terug in de tijd
met de adem van
een parelvisser
wees de som
van herinneringen
licht de hielen
in donkere dagen
reik naar de sterren
omarm het geluk van
de kleine dingen
beroer de oude aardlagen
met onvermoede kracht
voel het vloeibare verdriet
kleur de tuin in met de
laatste lichte woorden…
de offergave
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 81 de boterlampen
verbannen de duisternis
enig in haar soort…
God is Licht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 In Licht is Waarheid.
In Waarheid is Wijsheid.
In Wijsheid is Licht.…
licht wit
netgedicht
2.0 met 70 stemmen 47 jij hebt altijd
de zachte kleuren
voor je laten spreken
daar waar het
dreigde te breken
helderde jij licht wit
dat contrasten uit
hun hoeken haalde
voor een luchtiger samen
de neiging tot
blokkeren herhaalde
zich een aantal keren
tot gewenning jou de
heerlijke entree kon geven
zonder bijsturend regelen
zo dat jij in je stralende…
het woord
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 249 eens was er
slechts duisternis
het licht kwam
maar het was stil
in de oerstilte
was het woord
dat de mens
geschapen heeft
hem laat geloven
hopen en liefhebben…
VOOR U ALLEEN
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.479 Zij zetten bevend woorden neer
Tot de avond-late zon verbleekt,
En woorden glanzen rein en teer
Als paarlemoer, waar 't licht in breekt.…
Zoals jij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 343 Zoals jij en zoals alles
wat ik voor jou voel,
wat ik je zeg, wat ik bedoel,
vernieuwt de taal zich
met de woorden, zoals deze
die ik waarlijk aan jou schrijf
mijn lief, want zoals jij
de hoogte kent, de diepte
van het duister en daarna het licht,
schrijf ik je dit gedicht.…
Anders niet
poëzie
3.0 met 3 stemmen 861 Dat zal niet zijn dan een licht verloren,
een zilverig sprookje van zon, niet meer.
Weg woei de wind over 't groene koren,
zonneblank bogen de halmen neer
ach ! anders niet dan wat licht, verloren
in wuivende aren,
wie vindt het weer?
Dat zal niet zijn dan een woord verloren,
op stofwitte wegen een bloem, niet meer.…
Herdenking
gedicht
3.0 met 1 stemmen 661 Ben ik hier om licht te zien
of het duister, bij de kolom
die opzij staat, in de stad waar uit
op ijzeren wegen.
Ben ik hier om gedachten
mee te geven, woorden?
Woorden voor terreinen en gruis?…
Bacchus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 194 Een vrolijke god, genaamd Bacchus
Orakelde in amfibrachus:
"De mens loopt te mokken
En noemt dat betrokken
Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.178 Iedere morgen na het nachtelijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Aanroep
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.370 In gans verduisterd woud
droomde ik van sterren… en een maanlicht pad,
naar lichte verten voerend, zag ik mijn geest.
Heb ik niet altijd op uw komst vertrouwd?
Mijn hart kent u, gij kent mijns harten schat,
en samen gaan wij verder, onbevreesd.…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 4 stemmen 551 Iedre morgen na het nachtlijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Wolkendek.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 74 De lucht die betrekt.
Er verschijnt een grijs wolkendek.
De zon houdt zich schuil.…
Vage gedachte [2]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 59 De inzichten in mijn aantekenboekje
zijn raadsels geworden, ik herinner me
de mistige gedachte van vandaag
al eens eerder gehad te hebben
maar helderder, een openbaring
die ik meteen opgeschreven heb
en om haar opnieuw te vangen
ben ik al uren aan het wandelen
snuffelend naar een spoor
loop ik langs de nissenhut
van Het Noorderlicht…
Speenkruid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 Speenkruid,
mijn grondzon,
grondtoon,
lied voor een lente
die nog komen moet,
moed
na de winter,
groet
aan het leven.
‘Houdt vol, de zon
is aan de terugreis begonnen’;
wat kan ik anders zeggen?…
Makke schapen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 39 Ik denk aan denkers
die van de oude verhalen
en de nieuwe praatjes
andere kanten beschrijven
die als nieuw observeren
wat er is en iets anders
opmerken dan gangbaar is en
dat in de werkelijkheid leggen
Precies dat reageren
op wat er al is
is oorspronkelijkheid
of de illusie ervan
In een eerdere tijd
zou ik zo'n denker zijn geweest…
VERLICHT
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 31 Maar echt licht
in een gedicht
komt alleen van de zon.…
Wie wil ik zijn?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 233 Gestruikeld ben ik
Al zo vaak over mijn
Uiteenlopende gevoel
Van ik - wie is wie
In dit ene mensenkind
Vraag ik aan hen
Die in mij wonen -
Pasen geeft me de keus:
Wil ik Martha of
Toch liever Maria zijn?
Wil ik met mensenogen
Oordelen over de taken
Die alleen door mij
En niet door de ander
Worden verricht,
Of is het voldoende…