Alle inzendingen over Wortels

hij praat hij zwijgt met de wind soms groeit hij niet tot in de hemel is zijn grens bereikt hij bezwijkt zijn wortels aarden niet meer hij buigt zich neer…

sapstroom van kracht in wortel geboren verlangen naar licht ontvouwt blad uit tak reikt naar de hemel geeft huis aan vogel…

Het volk wenst finaal die corruptiekwaal uit te roeien met wortel en tak.…

Een schoen met een wortel en wat stro er in Staat in m'n geheugen gegrift Dat is mijn jeugdgetuigschrift Kom op Sint, maak me WEER kind…

rood komt steeds terug in de bloei van nieuw leven ontstaan uit wortels gras bedekt de littekens die nooit zullen vervagen…

de wind doorstaan wortelend onaangedaan bladerend verloren takkend, knoppend opnieuw geboren deze plek kan ik niet verlaten want hier valt een vrucht niet ver van mij…

rest ons de tijd om in verwildering diep te wortelen zodat onze droom zich als werkelijkheid kan uiten of zien we hem verwelken door wat ontreddering blijkt…

vergeef me bladerloze zomers vergeef me eeuwige herfst wortels schieten soms verder dan takken reiken niet altijd vergeef me de speling van mijn natuur…

knorrende, konijntje,- knagende, langoortje wortels en bladgroente genesteld in hooi kauwend op hooihoop zijn vezelleverancier behoedzaam tegen stress pas het op voor de vlo!…

mijn kroon is ondergronds mijn wortels in de hemel en mijn wonden alleen de gedichten baren.…

Een nachtblinde man in Heeten Moest daag'lijks wortels gaan eten Maar als je 't hebt Over dit doktersrecept Dan begint ie peentjes te zweten…

Een man met een moestuin te Sloten Jaagt daar op konijnen, liefst grote Maar soms heeft ie pech Dan blijven ze weg En heeft ie slechts wortel geschoten…

verwaaide bomen bladeren m’ n hoofd tijd nemend composterend tot voedingsbodem voor nieuwe gedachtekiemen al bomend schiet ik wortel en vertak…

verwaaide bomen bladeren m’ n hoofd tijd nemend composterend tot voedingsbodem voor nieuwe gedachtekiemen al bomend schiet ik wortel en vertak…

Dit woord mag nietig of onbenullig aandoen maar is de wortel van haat afgunst onverdraagzaamheid verborgen wrijvingen tenslotte het wereldkrakeel verschijnt eens de ruime geest?…

met in mij het prille dat pas gaat bloeien wanneer ik op een stille afgelegen plaats schoonheid als Gods werkelijkheid ontdek wortel ik mij diep in één met hem en zijn wereld…

knorrende, konijntje, knagende,langoortje wortels en bladgroente genesteld in hooi kauwend op hooihoop zijn vezelleverancier behoedzaam tegen stress pas 't op voor de vlooi…

steeds dichterbij konden mijn wortels nu maar rennen maar ik ben niet vrij nu is het te laat nu is het te laat mijn leven is voorbij het is hij die op mij staat heel even heb ik hevige pijn maar dan voel ik me eindelijk vrij alsof mijn wortels kunnen rennen…

Een jager afkomstig uit Sloten Schiet meestal konijnen, liefst grote Maar laatst had ie pech Ze bleven maar weg Toen heeft ie slechts wortel geschoten…

Wortels die elkaar al raken. Net voordat jij zeggen kunt: 'Het is al laat.'…

De wind, het licht en de zon, waren hun vriend geworden hun lieve takkenvriend en als ze, de takken, de grond zouden raken dan zouden ze spontaan wortel schieten en zich verheffen tot bomen!…

onder mijn voeten delen bomen voedsel met elkaar van wortel tot kroon praten ze via hun wood wide web zoveel ongehoord moois onder mijn blinde voeten…

De diepste gedachten liggen op de huid van het bestaan Dieper vindt men slechts wat aarde knollen wortels en wat puin Zoek dus niet verder Alleen een huis heeft een verdieping…

in water en in vuur waar zij gezuiverd vleugels geeft om vogel te zijn en te zien wat de meesten onthouden is dat niets alles is - en alles niets, alles is liefde voor wie wortels heeft alles is waarheid voor wie vliegen kan Oneindig…

de aarde, de oever brokkelt langzaam onder me weg weg me langzaam brokkelt oever de aarde grip verliezen wortels mijn schaars daglicht antwoordt zijn tegenbeeld in het water…

de wortels van een dragende boom zijn verdord de oude vogel verlaat zijn nest omdat zijn beschutting de koude niet langer kan weren * de aarde vangt al snel ontheemde grijze veren…

zij zoekt de slaap in de wortels van haar bestaan volksverschuivingen hebben plaatsgevonden maar geen zo groot als de hare de impact nog dagelijks voelbaar zoekt zij tot op heden nog altijd de slaap waarvan men toen al zei dat 'ie schaars was…

Hij heeft haar pijn gedaan tot in de wortels van haar 'zijn' waar ze ook zitten. Hij heeft haar gevoel met voeten betreden ze huilt, is gekwetst en gebroken.…

Nooit zal ik mijn moederland vergeten De wortels van mijn bestaan…

Nog even een wortel, toen ben ik naar bed gegaan. De volgende ochtend, geen kado, alles vol met roet. Ik las het briefje. Sorry...mijn paard werd niet goed...…